الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'تجريد الإعتقاد' به 'تجريد الاعتقاد') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[تجريد | <div class="boxTitle"><big>'''[[تجريد الاعتقاد]]'''</big></div> | ||
[[پرونده:NUR01190J1.jpg|بندانگشتی|تجريد | [[پرونده:NUR01190J1.jpg|بندانگشتی|تجريد الاعتقاد|175px]] | ||
'''تجريد | '''تجريد الاعتقاد'''، كتابى است مشهور و در فن خويش بىنظير كه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسى]] آراى كلامى خود را با بهترين نظام و قوىترين براهین، به سبک شيوايى، در آن گرد آورده است. | ||
اين كتاب، از كتابهاى مهمى است كه در تبيين عقايد اماميه، نگاشته شده و به گفته برخى، اولين آنها به حساب مىآيد. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير]]، در ابتداى اين اثر، آن را تحرير العقائد ناميده، اما بعدها، اين كتاب، به اسامى ديگرى همچون تجريد الاعتقاد، تجريد العقائد و تجريد الكلام، اشتهار يافته است. | اين كتاب، از كتابهاى مهمى است كه در تبيين عقايد اماميه، نگاشته شده و به گفته برخى، اولين آنها به حساب مىآيد. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير]]، در ابتداى اين اثر، آن را تحرير العقائد ناميده، اما بعدها، اين كتاب، به اسامى ديگرى همچون تجريد الاعتقاد، تجريد العقائد و تجريد الكلام، اشتهار يافته است. | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
قاعده مسبوقيت امر حادث بر ماده و مدّة، نظريه مشايى هيولاى اولى، انطباق قاعده الواحد درباره بارى تعالى، نظريه قدم زمانى عالم، علم بارى تعالى و نظريه عقول، از جمله مواضعى است كه خواجه در آنها بيش و كم رهيافت فخرالدين رازى در المباحث المشرقية را اخذ مىكند. بنا بر اين مراد از فلسفه در اين ادعا كه تجريد بنيانگذار نظام كلام - فلسفى در شيعه است، مفهوم مشايى آن، حتى در سنت [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]يى نيست. | قاعده مسبوقيت امر حادث بر ماده و مدّة، نظريه مشايى هيولاى اولى، انطباق قاعده الواحد درباره بارى تعالى، نظريه قدم زمانى عالم، علم بارى تعالى و نظريه عقول، از جمله مواضعى است كه خواجه در آنها بيش و كم رهيافت فخرالدين رازى در المباحث المشرقية را اخذ مىكند. بنا بر اين مراد از فلسفه در اين ادعا كه تجريد بنيانگذار نظام كلام - فلسفى در شيعه است، مفهوم مشايى آن، حتى در سنت [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]يى نيست. | ||
كمتر اثرى به ميزان تجريد، بر آثار كلامى متأخران مؤثر افتاده است. از ابعاد تأثير تاريخى تجريد، وجود شرح و حاشيه فراوان بر آن است. در اين ميان برخى از شرحها و حاشيهها اهميت تاريخى دارند كه عبارتند از: [[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد|كشف المراد]] [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]]، شاگرد خواجه، تفريد الاعتماد ابوالعلاء بهشتى، شرح جديد از آن [[قوشچی، علی بن محمد|على بن محمد قوشچى]]، [[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مهدوی)|شرح شوارق الالهام]] [[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|عبدالرزاق لاهيجى]] و.......<div class="mw-ui-button">[[تجريد | كمتر اثرى به ميزان تجريد، بر آثار كلامى متأخران مؤثر افتاده است. از ابعاد تأثير تاريخى تجريد، وجود شرح و حاشيه فراوان بر آن است. در اين ميان برخى از شرحها و حاشيهها اهميت تاريخى دارند كه عبارتند از: [[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد|كشف المراد]] [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]]، شاگرد خواجه، تفريد الاعتماد ابوالعلاء بهشتى، شرح جديد از آن [[قوشچی، علی بن محمد|على بن محمد قوشچى]]، [[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مهدوی)|شرح شوارق الالهام]] [[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|عبدالرزاق لاهيجى]] و.......<div class="mw-ui-button">[[تجريد الاعتقاد|'''ادامه''']]</div> |
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۴
تجريد الاعتقاد، كتابى است مشهور و در فن خويش بىنظير كه خواجه طوسى آراى كلامى خود را با بهترين نظام و قوىترين براهین، به سبک شيوايى، در آن گرد آورده است.
اين كتاب، از كتابهاى مهمى است كه در تبيين عقايد اماميه، نگاشته شده و به گفته برخى، اولين آنها به حساب مىآيد. خواجه نصير، در ابتداى اين اثر، آن را تحرير العقائد ناميده، اما بعدها، اين كتاب، به اسامى ديگرى همچون تجريد الاعتقاد، تجريد العقائد و تجريد الكلام، اشتهار يافته است.
بنا به ديدگاه مشهور، هدف خواجه در تجريد، ارائه نظام كلامى - فلسفى، در عقايد شيعى است. علما، نصيرالدين طوسى را در تأسيس چنين نظامى موفق دانستهاند. اين ديدگاه را در پرتو جايگاه تاريخى تجريد، در چالش فيلسوفان و متكلمان، مىتوان ارزيابى كرد.
تجريد، از چهار جريان عمده فلسفى و كلامى متأثر است: سنت كلامنگارى شيعى (شيخ مفيد، سيد مرتضى، شيخ طوسى، زينالدين بياضى)؛ فلسفه مشايى ابن سينايى؛ كلام فلسفى فخر رازى و مبانى اعتزالى.
درباره تأثر خواجه از فخرالدين رازى، توجه به چالش فيلسوفان و متكلمان حائز اهميت است.
خواجه كه در شرح اشارات و تلخیص المحصل، آرا و انتقادهاى فخر رازى را مورد چالش و ردّ قرار مىدهد، در امور عامه تجريد، كم و بيش، از ديدگاههاى وى متأثر مىگردد و همين امر، سبب ناسازگارى برخى آراى وى در تجريد با ديدگاهش در كتابهاى سابق بر آن مىگردد.
قاعده مسبوقيت امر حادث بر ماده و مدّة، نظريه مشايى هيولاى اولى، انطباق قاعده الواحد درباره بارى تعالى، نظريه قدم زمانى عالم، علم بارى تعالى و نظريه عقول، از جمله مواضعى است كه خواجه در آنها بيش و كم رهيافت فخرالدين رازى در المباحث المشرقية را اخذ مىكند. بنا بر اين مراد از فلسفه در اين ادعا كه تجريد بنيانگذار نظام كلام - فلسفى در شيعه است، مفهوم مشايى آن، حتى در سنت ابن سينايى نيست.
كمتر اثرى به ميزان تجريد، بر آثار كلامى متأخران مؤثر افتاده است. از ابعاد تأثير تاريخى تجريد، وجود شرح و حاشيه فراوان بر آن است. در اين ميان برخى از شرحها و حاشيهها اهميت تاريخى دارند كه عبارتند از: كشف المراد علامه حلّى، شاگرد خواجه، تفريد الاعتماد ابوالعلاء بهشتى، شرح جديد از آن على بن محمد قوشچى، شرح شوارق الالهام عبدالرزاق لاهيجى و.......