الدرة النجفية في شرح نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''الدرة النجفية''' كتابى است، به زبان عربى در شرح نهج‌البلاغه سيد رضى كه توسط ابراهيم بن حسن خويى انجام گرفته است. | |||
جلد اول اين شرح در سال 1273ق. در دهه دوم صفر و جلد دوم آن را در جمادى‌الاول 1291ق. به پايان رسيده است. | جلد اول اين شرح در سال 1273ق. در دهه دوم صفر و جلد دوم آن را در جمادى‌الاول 1291ق. به پايان رسيده است. | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۵۱
| نام کتاب | الدرة النجفیة فی شرح نهج البلاغة |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | دنبلی خویی، ابراهیم بن حسین (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| موضوع | |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - |
| سال نشر | |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3451AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
الدرة النجفية كتابى است، به زبان عربى در شرح نهج‌البلاغه سيد رضى كه توسط ابراهيم بن حسن خويى انجام گرفته است.
جلد اول اين شرح در سال 1273ق. در دهه دوم صفر و جلد دوم آن را در جمادى‌الاول 1291ق. به پايان رسيده است.
ساختار كتاب
كتاب در دو جزء تهيه گرديده و مشتمل بر امور ذيل است:
جزء نخست، مشتمل بر خطبه مولف(شارح) و مقدمه ايشان و يك باب مى‌باشد. مقدمه خود بر هشت فصل و فصل هفتم خود دو مطلب را در برمى‌گيرد.
جزء دوم، مشتمل بر تتمه باب نخست و دو باب ديگر و نيز وصيت(سفارش) شارح مى‌باشد.
گزارش محتوا
اين شرح گزيده‌اى است، از شرح ابن‌ميثم بحرانى. در مقدمه شرح، مولف اشاره‌اى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف حضرت امير عليه‌السلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگى‌هاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مى‌گويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليه‌السلام؛ يعنى مرحوم سيد رضى مولف نهج‌البلاغه و سپس شرح مقدمه سيد رضى بر نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در باب نخست كه به شرح خطبه‌هاى حضرت اختصاص يافته، مولف 177 خطبه از خطبه‌هاى نهج‌البلاغه را شرح مى‌كند و در جلد دوم باقيمانده خطبه‌هاى حضرت در نهج‌البلاغه را شرح مى‌دهد. دو باب ديگر كتاب به ترتيب به شرح نامه‌ها و كلمات قصار حضرت امير عليه‌السلام اختصاص يافته است.
در پايان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مى‌شود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مى‌باشد. وى همچنين از خواننده مى‌خواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دست‌يابى به قله‌هاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند.
وضعيت كتاب
نسخ متعددى از اين كتاب در دست است كه جلد اول نسخه اصل مؤلف در مدرسه نمازى خويى و جلد دوم در كتابخانه آيت‌الله مرعشى نگهدارى مى‌شود. اين شرح در زمان حيات مؤلف در تبريز به صورت سنگى به چاپ رسيده است كه نسخه حاضر در برنامه همان نسخه چاپ سنگى مى‌باشد. اين نسخه فاقد هر گونه تعليقه و فهرست مى‌باشد.
منابع
1- بروجردى، مصطفى، نگاهى به شرح‌هاى نهج‌البلاغه، قبسات، بهار1380، ش19، ص126-137.
2- صدرايى نيا، على، مشكوة، تابستان 1374،ش47، ص188-204.
3- مقدمه مولف.
4- متن كتاب.