پرش به محتوا

الدرة النجفية في شرح نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ مارس ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''')
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
خط ۴۶: خط ۴۶:
كتاب در دو جزء تهيه گرديده و مشتمل بر امور ذيل است:
كتاب در دو جزء تهيه گرديده و مشتمل بر امور ذيل است:


جزء نخست، مشتمل بر خطبه مولف(شارح) و مقدمه ايشان و يك باب مى‌باشد. مقدمه خود بر هشت فصل و فصل هفتم خود دو مطلب را در برمى‌گيرد.
جزء نخست، مشتمل بر خطبه مؤلف(شارح) و مقدمه ايشان و يك باب مى‌باشد. مقدمه خود بر هشت فصل و فصل هفتم خود دو مطلب را در برمى‌گيرد.


جزء دوم، مشتمل بر تتمه باب نخست و دو باب ديگر و نيز وصيت(سفارش) شارح مى‌باشد.
جزء دوم، مشتمل بر تتمه باب نخست و دو باب ديگر و نيز وصيت(سفارش) شارح مى‌باشد.
خط ۵۳: خط ۵۳:




اين شرح گزيده‌اى است، از شرح ابن‌ميثم بحرانى. در مقدمه شرح، مولف اشاره‌اى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف حضرت امير عليه‌السلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگى‌هاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مى‌گويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليه‌السلام؛ يعنى مرحوم سيد رضى مولف نهج‌البلاغه و سپس شرح مقدمه سيد رضى بر نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در باب نخست كه به شرح خطبه‌هاى حضرت اختصاص يافته، مولف 177 خطبه از خطبه‌هاى نهج‌البلاغه را شرح مى‌كند و در جلد دوم باقيمانده خطبه‌هاى حضرت در نهج‌البلاغه را شرح مى‌دهد. دو باب ديگر كتاب به ترتيب به شرح نامه‌ها و كلمات قصار حضرت امير عليه‌السلام اختصاص يافته است.
اين شرح گزيده‌اى است، از شرح ابن‌ميثم بحرانى. در مقدمه شرح، مؤلف اشاره‌اى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف حضرت امير عليه‌السلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگى‌هاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مى‌گويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليه‌السلام؛ يعنى مرحوم سيد رضى مؤلف نهج‌البلاغه و سپس شرح مقدمه سيد رضى بر نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در باب نخست كه به شرح خطبه‌هاى حضرت اختصاص يافته، مؤلف 177 خطبه از خطبه‌هاى نهج‌البلاغه را شرح مى‌كند و در جلد دوم باقيمانده خطبه‌هاى حضرت در نهج‌البلاغه را شرح مى‌دهد. دو باب ديگر كتاب به ترتيب به شرح نامه‌ها و كلمات قصار حضرت امير عليه‌السلام اختصاص يافته است.


در پايان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مى‌شود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مى‌باشد. وى همچنين از خواننده مى‌خواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دست‌يابى به قله‌هاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند.
در پايان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مى‌شود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مى‌باشد. وى همچنين از خواننده مى‌خواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دست‌يابى به قله‌هاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند.
خط ۶۹: خط ۶۹:
2- صدرايى نيا، على، مشكوة، تابستان 1374،ش47، ص188-204.
2- صدرايى نيا، على، مشكوة، تابستان 1374،ش47، ص188-204.


3- مقدمه مولف.
3- مقدمه مؤلف.


4- متن كتاب.
4- متن كتاب.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش