ژنده‌پیل، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04882.jpg|بندانگشتی|ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن]] | [[پرونده:NUR04882.jpg|بندانگشتی|ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | احمد جام | ||
پ‍ی‍ر جام | پ‍ی‍ر جام | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |ابوالحسن | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |441ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |روستای نامق از توابع شهرستان کوهسرخ | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |536 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04882AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شيخ‌الاسلام ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى''' معروف به | '''شيخ‌الاسلام ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى''' (441-536ق)، معروف به احمد ژنده‌پيل يا احمد جام، شاعر، صوفی، از بزرگان مشايخ عرفان ايرانى در نيمه دوم قرن پنجم و نيمه اول قرن ششم هجرى | ||
== ولادت == | |||
وى در سال 441ق در قريه نامق يا نامه، از توابع شهرستان کوهسرخ، از شهرستان‌های استان خراسان رضوی، در خاندانی که از نژاد عرب بودند، ولادت يافت. پدرانش برزگر بودند.جدّ اعلای او جریر بن عبد‌اللّه بجلی از صحابه پیغمبر بود و گویند در تیراندازی در میان عرب مانند نداشت. | |||
او در جوانى، در نوشخوارى و ميگسارى افراط مى‌كرد. سرانجام در بيست و دو سالگى توبه كرد و وارد حلقه تصوف شد. | |||
دوازده سال در كوه نام قوششسال در كوه بيزد در خاک جام، به خلوت نشست و سپس بناى ارشاد را گذاشت. نخست در سرخسواستاد و زورآباد بود و در ضمن سفرهايى به هرات، نيشابور، بوزجان، مرو، باخرز و بسطام كرد و به حج رفت. | |||
== وفات == | |||
سرانجام به روستاى معدآباد در سرزمين جام رفت و در همانجا به سال 536 هجرى در 95 سالگى زندگى را بدرود گفت و در بيرون دروازه معدآباد، به خاک سپرده شد. مزار وى هم اكنون در همان ناحيه كه امروز تربت خوانده مى‌شود برپاست، و زيارتگاه است و به همين جهت آن محل را تربت جام مى‌خوانند. ساختمان آرامگاه وى راملك غياث‌الدين محمد كرت در سال 719 ساخته است. | |||
== آثار او كه به زبان فارسى هستند، عبارتند از== | == آثار او كه به زبان فارسى هستند، عبارتند از== | ||
1- رساله سمرقنديه | 1- رساله سمرقنديه | ||
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۶
| نام | ژنده‌پیل، احمد بن ابوالحسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | احمد جام
پ‍ی‍ر جام ج‍ام‍ی، احمد بن اب‍و ال‍ح‍س‍ن ژن‍ده پ‍ی‍ل، ابونصر احمد بن ابوالحسن ژن‍ده ف‍ی‍ل ش‍ی‍خ‌الاس‍لام شیخ جام ن‍ام‍ق‍ی، احمد بن اب‍و ال‍ح‍س‍ن |
| نام پدر | ابوالحسن |
| متولد | 441ق |
| محل تولد | روستای نامق از توابع شهرستان کوهسرخ |
| رحلت | 536 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04882AUTHORCODE |
شيخ‌الاسلام ابونصر احمد بن ابوالحسن بن احمد بن محمد نامقى جامى (441-536ق)، معروف به احمد ژنده‌پيل يا احمد جام، شاعر، صوفی، از بزرگان مشايخ عرفان ايرانى در نيمه دوم قرن پنجم و نيمه اول قرن ششم هجرى
ولادت
وى در سال 441ق در قريه نامق يا نامه، از توابع شهرستان کوهسرخ، از شهرستان‌های استان خراسان رضوی، در خاندانی که از نژاد عرب بودند، ولادت يافت. پدرانش برزگر بودند.جدّ اعلای او جریر بن عبد‌اللّه بجلی از صحابه پیغمبر بود و گویند در تیراندازی در میان عرب مانند نداشت.
او در جوانى، در نوشخوارى و ميگسارى افراط مى‌كرد. سرانجام در بيست و دو سالگى توبه كرد و وارد حلقه تصوف شد.
دوازده سال در كوه نام قوششسال در كوه بيزد در خاک جام، به خلوت نشست و سپس بناى ارشاد را گذاشت. نخست در سرخسواستاد و زورآباد بود و در ضمن سفرهايى به هرات، نيشابور، بوزجان، مرو، باخرز و بسطام كرد و به حج رفت.
وفات
سرانجام به روستاى معدآباد در سرزمين جام رفت و در همانجا به سال 536 هجرى در 95 سالگى زندگى را بدرود گفت و در بيرون دروازه معدآباد، به خاک سپرده شد. مزار وى هم اكنون در همان ناحيه كه امروز تربت خوانده مى‌شود برپاست، و زيارتگاه است و به همين جهت آن محل را تربت جام مى‌خوانند. ساختمان آرامگاه وى راملك غياث‌الدين محمد كرت در سال 719 ساخته است.
آثار او كه به زبان فارسى هستند، عبارتند از
1- رساله سمرقنديه
2- انس التائبين
3- مفتاح‌النجات
4- روضة المذنبين و جنة المشتاقين
5- كنوز الحكمة
6- سراج السائرين
7- بحار الحقيقة
8- ديوان شعر احمد جام.