نهاية الأرب في أخبار الفرس و العرب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ادوارد براون' به 'ادوارد براون'
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR10887J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.)
 
جز (جایگزینی متن - 'ادوارد براون' به 'ادوارد براون')
خط ۷۶: خط ۷۶:




خاور شناسانى مانند تئودور نولدكه، ادوارد براون، اوتاكر كليما و...، به پژوهش و بررسى اين كتاب پرداخته و ديدگاه‌هاى گوناگونى در باره پيشينه و تاريخ نوشتنش عرضه كرده‌اند. سير الملوك، يگانه منبع نويسنده نهايه در نقل اخبار شاهان ايرانى نبوده، اما او در آغاز كتاب و بخشِ تاريخ شاهان ايران، بارها كتاب ابن مقفّع را منبع روايت خود در اين بخش خوانده است. مصحح محترم اين اثر، با اعراب گذارى متن آن، كار را براى خوانندگان ساده‌تر ساخته و با آوردن اختلاف‌هاى نسخه‌ها با يك‌ديگر در پانوشت‌هاى اين كتاب و سنجش روايت‌هاى آن با النهايه و تاريخ الاصمعى و افزودن برخى از پانوشت‌هاى توضيحى، راه پژوهش بيشتر را در اين باره گشاده است. متن نهايه با ادبيات منثور عرب كه كمابيش از دوره خلافت عباسيان (اواخر سده هشتم ميلادى/ دوم هجرى) آغاز مى‌شود، متفاوت است. اگر چه نثر اين كتاب، گزارشى و ساده است، شعرهاى نقل شده در روايت‌هايش، ملال مطالعه را از خوانندگان آن مى‌زدايد.  
خاور شناسانى مانند تئودور نولدكه، [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]]، اوتاكر كليما و...، به پژوهش و بررسى اين كتاب پرداخته و ديدگاه‌هاى گوناگونى در باره پيشينه و تاريخ نوشتنش عرضه كرده‌اند. سير الملوك، يگانه منبع نويسنده نهايه در نقل اخبار شاهان ايرانى نبوده، اما او در آغاز كتاب و بخشِ تاريخ شاهان ايران، بارها كتاب ابن مقفّع را منبع روايت خود در اين بخش خوانده است. مصحح محترم اين اثر، با اعراب گذارى متن آن، كار را براى خوانندگان ساده‌تر ساخته و با آوردن اختلاف‌هاى نسخه‌ها با يك‌ديگر در پانوشت‌هاى اين كتاب و سنجش روايت‌هاى آن با النهايه و تاريخ الاصمعى و افزودن برخى از پانوشت‌هاى توضيحى، راه پژوهش بيشتر را در اين باره گشاده است. متن نهايه با ادبيات منثور عرب كه كمابيش از دوره خلافت عباسيان (اواخر سده هشتم ميلادى/ دوم هجرى) آغاز مى‌شود، متفاوت است. اگر چه نثر اين كتاب، گزارشى و ساده است، شعرهاى نقل شده در روايت‌هايش، ملال مطالعه را از خوانندگان آن مى‌زدايد.  


ترجمه فارسى نهايه الارب كمابيش سرنوشتى همانند متن اصلى‌اش دارد. به رغم اينكه در هيچ يك از منابع متقدّم و متأخرِ دوره اسلامى از اين ياد نشده، نسخه‌اى از آن، از خزاين عباسيان در كتاب‌خانه اتابك سعد بن زنگى، از اتابكان معروف فارس در شيراز و از آنجا به ايذَج (ايذه)، تخت‌گاه اتابكان لر بزرگ (سلسله‌اى حاكم بر سرزمين‌هاى واقع در مشرق و جنوب كارون از 550 تا 828) منتقل شده و سپس، به فرمان يكى از همين اتابكان، به قلم مترجمى گمنام به فارسى درآمده است.
ترجمه فارسى نهايه الارب كمابيش سرنوشتى همانند متن اصلى‌اش دارد. به رغم اينكه در هيچ يك از منابع متقدّم و متأخرِ دوره اسلامى از اين ياد نشده، نسخه‌اى از آن، از خزاين عباسيان در كتاب‌خانه اتابك سعد بن زنگى، از اتابكان معروف فارس در شيراز و از آنجا به ايذَج (ايذه)، تخت‌گاه اتابكان لر بزرگ (سلسله‌اى حاكم بر سرزمين‌هاى واقع در مشرق و جنوب كارون از 550 تا 828) منتقل شده و سپس، به فرمان يكى از همين اتابكان، به قلم مترجمى گمنام به فارسى درآمده است.
خط ۹۵: خط ۹۵:
[[رده:تاریخ]]
[[رده:تاریخ]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش