فخرداعی گیلانی، محمدتقی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR05217.jpg|بندانگشتی|فخرداعی گیلانی، محمدتقی]] | [[پرونده:NUR05217.jpg|بندانگشتی|فخرداعی گیلانی، محمدتقی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |فخرداعی گیلانی، محمدتقی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | فخرداعی، محمدتقی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1260 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1343 ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمدكاظم خراسانى]] | ||
[[عبدالله مازندرانى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05217AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سيد محمدتقى فخر داعى گيلانى''' عالم و مترجم، ملقب به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخرالمحققين]] و معروف به داعىالاسلام، از شاگردان آخوند ملا محمدكاظم خراسانى و شيخ عبدالله مازندرانى است كه به مقام اجتهاد رسيد. | '''سيد محمدتقى فخر داعى گيلانى''' (1260-1343ش)، عالم و مترجم، ادیب، ملقب به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخرالمحققين]] و معروف به داعىالاسلام، از شاگردان [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمدكاظم خراسانى]] و شيخ [[عبدالله مازندرانى]] است كه به مقام اجتهاد رسيد. | ||
در نهضت مشروطه به پيروى از استادان خود به حزب آزادىخواهان ايران مقيم عراق پيوست. وى به دستور آخوند ملا محمدكاظم خراسانى به بمبئى رفت و اداره امور انجمن دعوةالاسلام آن شهر را بر عهده گرفت و معروف به «داعى الاسلام» شد. او به زبان اردو و انگليسى مسلط بود. آنگونه كه توانست كتابهائى را به زبان فارسى برگرداند. وى در كالج ايندور به تدريس ادبيات فارسى و عربى پرداخت. | در نهضت مشروطه به پيروى از استادان خود به حزب آزادىخواهان ايران مقيم عراق پيوست. وى به دستور آخوند ملا محمدكاظم خراسانى به بمبئى رفت و اداره امور انجمن دعوةالاسلام آن شهر را بر عهده گرفت و معروف به «داعى الاسلام» شد. او به زبان اردو و انگليسى مسلط بود. آنگونه كه توانست كتابهائى را به زبان فارسى برگرداند. وى در كالج ايندور به تدريس ادبيات فارسى و عربى پرداخت. | ||
خط ۳۸: | خط ۴۰: | ||
== آثار== | == آثار== | ||
1- ترجمه تمدن اسلام و عرب گوستاولوبون. | 1- ترجمه تمدن اسلام و عرب گوستاولوبون. |
نسخهٔ ۵ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۱
نام | فخرداعی گیلانی، محمدتقی |
---|---|
نامهای دیگر | فخرداعی، محمدتقی |
نام پدر | |
متولد | 1260 ش |
محل تولد | |
رحلت | 1343 ش |
اساتید | آخوند ملا محمدكاظم خراسانى |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE05217AUTHORCODE |
سيد محمدتقى فخر داعى گيلانى (1260-1343ش)، عالم و مترجم، ادیب، ملقب به فخرالمحققين و معروف به داعىالاسلام، از شاگردان آخوند ملا محمدكاظم خراسانى و شيخ عبدالله مازندرانى است كه به مقام اجتهاد رسيد.
در نهضت مشروطه به پيروى از استادان خود به حزب آزادىخواهان ايران مقيم عراق پيوست. وى به دستور آخوند ملا محمدكاظم خراسانى به بمبئى رفت و اداره امور انجمن دعوةالاسلام آن شهر را بر عهده گرفت و معروف به «داعى الاسلام» شد. او به زبان اردو و انگليسى مسلط بود. آنگونه كه توانست كتابهائى را به زبان فارسى برگرداند. وى در كالج ايندور به تدريس ادبيات فارسى و عربى پرداخت.
وى در سال 1343ش در تهران درگذشت و در قم در كنار آرمگاه ميرزا يوسف مستوفى و مقابل صحن طلا دفن شد.
آثار
1- ترجمه تمدن اسلام و عرب گوستاولوبون.
2- ترجمه تاريخ عرب و اسلام اميرعلى.
3- ترجمه تاريخ هندوستان.
4- ترجمه تاريخ علم كلام شبلى نعمان.
5- ترجمه كتابخانه اسكندريه شبلى نعمان.
6- ترجمه تفسير القرآن و هوالهدى و الفرقان يا تفسير قرآن سيد احمدخان.
7- ترجمه سوانح مولوى شبلى نعمان.
8- ترجمه شعرالعجم يا تاريخ ادبيات منظوم ايران شبلى نعمان.
9- ترجمه تاريخ ايران سرپرسى سايكس.
منابع مقاله
پايگاه اطلاعرسانى ويستا، بانك اطلاعات رزومه، يكشنبه 5 تيرماه 1390.