بهجت، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۳: خط ۱۳:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |كربلايى محمود بهجت
    | data-type="authorfatherName" |کربلایى محمود بهجت
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياى عراقى]]
    | data-type="authorTeachers" |[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاى عراقى]]
    [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نايينى]]
    [[نایینی، محمدحسین|میرزاى نایینى]]


    [[اصفهانی، محمدحسین|آیت‌الله حاج شيخ محمدحسین غروى اصفهانى]]
    [[اصفهانی، محمدحسین|آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین غروى اصفهانى]]


    [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]  
    [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]  


    [[شیرازی، محمدکاظم|حاج شيخ محمدكاظم شيرازى]]
    [[شیرازی، محمدکاظم|حاج شیخ محمدکاظم شیرازى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    خط ۵۰: خط ۵۰:


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    در اواخر سال 1334ق، در شهر مذهبى فومن واقع در استان گيلان، چشم به جهان گشود. شانزده ماه از عمرش نگذشته بود كه مادرش به سراى باقى شتافت و از اوان كودكى طعم تلخ يتيمى را چشيد.
    در اواخر سال 1334ق، در شهر مذهبى فومن واقع در استان گیلان، چشم به جهان گشود. شانزده ماه از عمرش نگذشته بود که مادرش به سراى باقى شتافت و از اوان کودکى طعم تلخ یتیمى را چشید.


    پدرش، كربلايى محمود بهجت، از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود و در ضمن اشتغال به كسب و كار، به رتق و فتق امور مردم مى‌پرداخت و اسناد مهم و قباله‌ها به گواهى ايشان مى‌رسيد. وى اهل ادب و از ذوق سرشارى برخوردار بوده و مشتاقانه در مراثى اهل‌بيت(ع) به ويژه حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) شعر مى‌سرود، مرثيه‌هاى جانگدازى كه اكنون پس از نيم قرن هنوز زبانزد مداحان آن سامان است.
    پدرش، کربلایى محمود بهجت، از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود و در ضمن اشتغال به کسب و کار، به رتق و فتق امور مردم مى‌پرداخت و اسناد مهم و قباله‌ها به گواهى ایشان مى‌رسید. وى اهل ادب و از ذوق سرشارى برخوردار بوده و مشتاقانه در مراثى اهل‌بیت(ع) به ویژه حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) شعر مى‌سرود، مرثیه‌هاى جانگدازى که اکنون پس از نیم قرن هنوز زبانزد مداحان آن سامان است.


    == تحصیلات ==
    == تحصیلات ==
    محمدتقى تحصيلات ابتدايى حوزه را در مكتب‌خانه فومن به پايان رساند و پس از تحصيلات ادبيات عرب در سال 1348ق، هنگامى كه تقريباً چهارده سال از عمر شريفش مى‌گذشت، براى تكميل دروس حوزوى عازم عراق شد.  
    محمدتقى تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتب‌خانه فومن به پایان رساند و پس از تحصیلات ادبیات عرب در سال 1348ق، هنگامى که تقریباً چهارده سال از عمر شریفش مى‌گذشت، براى تکمیل دروس حوزوى عازم عراق شد.  


    === تحصیل در کربلا ===
    === تحصیل در کربلا ===
    حدود چهار سال در كربلاى معلى اقامت گزيد و افزون بر تحصيل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان همچون مرحوم حاج شيخ ابوالقاسم خويى (غير از [[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌الله خويى]] معروف) بهره برد.
    حدود چهار سال در کربلاى معلى اقامت گزید و افزون بر تحصیل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان همچون مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم خویى (غیر از [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویى]] معروف) بهره برد.


    === تحصیل در نجف ===
    === تحصیل در نجف ===
    در سال 1352ق براى ادامه تحصيل به «نجف اشرف» رهسپار شد و سطح عالى علوم حوزه را در محضر آيات عظام همچون حاج شيخ مرتضى طالقانى به پايان رساند و پس از درك محضر آيات عظام [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياى عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نايينى]]، وارد حوزه درسى [[اصفهانی، محمدحسین|آیت‌الله حاج شيخ محمدحسین غروى اصفهانى]] شد.  
    در سال 1352ق براى ادامه تحصیل به «نجف اشرف» رهسپار شد و سطح عالى علوم حوزه را در محضر آیات عظام همچون حاج شیخ مرتضى طالقانى به پایان رساند و پس از درک محضر آیات عظام [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاى عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|میرزاى نایینى]]، وارد حوزه درسى [[اصفهانی، محمدحسین|آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین غروى اصفهانى]] شد.  


    افزون بر اين ايشان از محضر آيات عظام [[اصفهانی، سید ابوالحسن|حاج سيد ابوالحسن اصفهانى]] و [[شیرازی، محمدکاظم|حاج شيخ محمدكاظم شيرازى]]، صاحب حاشيه بر [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و در حوزه علوم عقلى، كتاب «[[الإشارات و التنبيهات|الاشارات و التنبيهات]]» و «[[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]]» را نزد آیت‌الله سيد حسین بادكوبه‌اى(ره) فرا گرفت و در زمان شاگردى به تدريس سطوح عالى پرداخت و در تأليف كتاب «[[سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار مع تطبيق النصوص الواردة فيها علی بحار الأنوار|سفينه‌البحار]]» محدث كبير، حاج [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]](ره) را يارى كرد.  
    افزون بر این ایشان از محضر آیات عظام [[اصفهانی، سید ابوالحسن|حاج سید ابوالحسن اصفهانى]] و [[شیرازی، محمدکاظم|حاج شیخ محمدکاظم شیرازى]]، صاحب حاشیه بر [[كتاب المكاسب|مکاسب]] و در حوزه علوم عقلى، کتاب «[[الإشارات و التنبيهات|الاشارات و التنبیهات]]» و «[[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]]» را نزد آیت‌الله سید حسین بادکوبه‌اى(ره) فرا گرفت و در زمان شاگردى به تدریس سطوح عالى پرداخت و در تألیف کتاب «[[سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار مع تطبيق النصوص الواردة فيها علی بحار الأنوار|سفینه‌البحار]]» محدث کبیر، حاج [[قمی، عباس|شیخ عباس قمى]](ره) را یارى کرد.  


    در زمينه تهذيب نفس در زادگاهش فومن از كودكى محضر عالم بزرگوا «سعيدى» و در كربلا از برخى علماى ديگر بهره برد. ايشان در درس‌هاى اخلاقى آقا سيد عبدالغفار در نجف اشرف شركت جسته و از آن استفاده كرد، تا اين‌كه در سن هجده سالگى به محضر پرفيض عارف كامل [[قاضی تبریزی، سید علی|حضرت آیت‌الله سيد على آقاى قاضى]] بار يافت و مورد ملاطفت و عنايات ويژه آن استاد معظّم قرار گرفت. در عنفوان جوانى چنان مراحل عرفان را سپرى كرد كه غبطه ديگران را برانگيخت.  
    در زمینه تهذیب نفس در زادگاهش فومن از کودکى محضر عالم بزرگوا «سعیدى» و در کربلا از برخى علماى دیگر بهره برد. ایشان در درس‌هاى اخلاقى آقا سید عبدالغفار در نجف اشرف شرکت جسته و از آن استفاده کرد، تا این‌که در سن هجده سالگى به محضر پرفیض عارف کامل [[قاضی تبریزی، سید علی|حضرت آیت‌الله سید على آقاى قاضى]] بار یافت و مورد ملاطفت و عنایات ویژه آن استاد معظّم قرار گرفت. در عنفوان جوانى چنان مراحل عرفان را سپرى کرد که غبطه دیگران را برانگیخت.  


    == سفر به ایران ==
    == سفر به ایران ==
    در سال 1364ق موافق با 1324ش با قلبى صيقل يافته از معنويت و سينه‌اى مالامال از عشق به حضرت حق و با كوله‌بارى از علم و كمال راهى سرزمين خويش شد و در زادگاهش تشكيل خانواده داد و در حالى كه آماده بازگشت به نجف اشرف بود،  
    در سال 1364ق موافق با 1324ش با قلبى صیقل یافته از معنویت و سینه‌اى مالامال از عشق به حضرت حق و با کوله‌بارى از علم و کمال راهى سرزمین خویش شد و در زادگاهش تشکیل خانواده داد و در حالى که آماده بازگشت به نجف اشرف بود،  


    === اقامت در قم ===
    === اقامت در قم ===
    هنگام عبور از قم، در زمانى كه هنوز چندين ماه از مهاجرت [[بروجردی، حسین|حضرت آیت‌الله بروجردى(ره)]] به قم نگذشته بود، موقتاً مقيم شد و خبر رحلت اساتيد بزرگ حوزه علميه نجف را يكى پس از ديگرى شنيد، از اين رو در شهر مقدس قم رحل اقامت افكند.
    هنگام عبور از قم، در زمانى که هنوز چندین ماه از مهاجرت [[بروجردی، حسین|حضرت آیت‌الله بروجردى(ره)]] به قم نگذشته بود، موقتاً مقیم شد و خبر رحلت اساتید بزرگ حوزه علمیه نجف را یکى پس از دیگرى شنید، از این رو در شهر مقدس قم رحل اقامت افکند.


    حضرت آیت‌الله بهجت پس از ورود به قم، خدمت آيات عظام [[حجت کوه‌کمری، سید محمد|كوه كمره‌اى]] حضور يافت و در بين شاگردان درخشيد همچنين در درس حضرت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] حاضر شد.
    حضرت آیت‌الله بهجت پس از ورود به قم، خدمت آیات عظام [[حجت کوه‌کمری، سید محمد|کوه کمره‌اى]] حضور یافت و در بین شاگردان درخشید همچنین در درس حضرت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] حاضر شد.


    با توجه به اين‌كه ايشان به سبب شهرت‌گريزى عمدتاًً در منزل خود تدريس می‌كردند، با وجود اين افراد بسيارى از محضر آن جناب استفاده كردند كه برخى از آنان خود صاحب رساله و فتوا هستند: [[مصباح یزدی، محمدتقی|محمدتقى مصباح يزدى]]، [[عبدالمجيد رشيد پور]]، [[حسینی روحانی، مهدی|سيد مهدى روحانى]]، [[سعادت‌پرور، علی|على پهلوانى تهرانى]]، [[مختار امينيان]]، [[محمدهادى فقهى]] و....  
    با توجه به این‌که ایشان به سبب شهرت‌گریزى عمدتاًً در منزل خود تدریس می‌کردند، با وجود این افراد بسیارى از محضر آن جناب استفاده کردند که برخى از آنان خود صاحب رساله و فتوا هستند: [[مصباح یزدی، محمدتقی|محمدتقى مصباح یزدى]]، [[عبدالمجيد رشيد پور|عبدالمجید رشید پور]]، [[حسینی روحانی، مهدی|سید مهدى روحانى]]، [[سعادت‌پرور، علی|على پهلوانى تهرانى]]، [[مختار امينيان|مختار امینیان]]، [[محمدهادى فقهى]] و....  


    == وفات ==
    == وفات ==
    خط ۸۲: خط ۸۲:
    == آثار==
    == آثار==


    برخى از آثار اين عالم عارف عبارتند از:
    برخى از آثار این عالم عارف عبارتند از:


    # مباحث الاصول
    # مباحث الاصول
    # دوره كامل طهارت
    # دوره کامل طهارت
    # بهجة الفقيه
    # بهجة الفقیه
    # دوره كامل كتاب زكات
    # دوره کامل کتاب زکات
    # استفتاءات
    # استفتاءات
    # حاشيه بر كتاب ذخيره العباد
    # حاشیه بر کتاب ذخیره العباد
    # رساله توضيح المسائل(فارسی و عربى)
    # رساله توضیح المسائل(فارسی و عربى)
    # مناسك حجّ
    # مناسک حجّ
    # وسيله النجاه
    # وسیله النجاه
    # جامع المسائل
    # جامع المسائل
    # مناسك حج و عمره
    # مناسک حج و عمره





    نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۴۴

    بهجت، محمدتقی
    نام بهجت، محمدتقی
    نام‎های دیگر آیت‌الله بهجت

    بهجت فومنی، محمدتقی

    محمدتقی بن محمود فومنی

    نام پدر کربلایى محمود بهجت
    متولد 1294ش/1334ق
    محل تولد فومن گیلان
    رحلت 1388ش یا 1430ق - قم
    اساتید آقا ضیاى عراقى

    میرزاى نایینى

    آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین غروى اصفهانى

    سید ابوالحسن اصفهانى

    حاج شیخ محمدکاظم شیرازى

    برخی آثار بهجه الفقیه

    مباحث الأصول (بهجت)

    مناسک حج و عمره

    استفتاءات از محضر حضرت آیت‌الله‌ بهجت

    کد مؤلف AUTHORCODE00043AUTHORCODE

    محمدتقى بهجت (1294-1388ش)، عالم، فقیه، عارف، از مراجع تقلید شیعه، از شاگردان محمدحسین غروی اصفهانی (مشهور به کمپانی) و سید علی قاضی، از جانب سید علی قاضی لقب فاضل گیلانی گرفته بود.

    ولادت

    در اواخر سال 1334ق، در شهر مذهبى فومن واقع در استان گیلان، چشم به جهان گشود. شانزده ماه از عمرش نگذشته بود که مادرش به سراى باقى شتافت و از اوان کودکى طعم تلخ یتیمى را چشید.

    پدرش، کربلایى محمود بهجت، از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود و در ضمن اشتغال به کسب و کار، به رتق و فتق امور مردم مى‌پرداخت و اسناد مهم و قباله‌ها به گواهى ایشان مى‌رسید. وى اهل ادب و از ذوق سرشارى برخوردار بوده و مشتاقانه در مراثى اهل‌بیت(ع) به ویژه حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) شعر مى‌سرود، مرثیه‌هاى جانگدازى که اکنون پس از نیم قرن هنوز زبانزد مداحان آن سامان است.

    تحصیلات

    محمدتقى تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتب‌خانه فومن به پایان رساند و پس از تحصیلات ادبیات عرب در سال 1348ق، هنگامى که تقریباً چهارده سال از عمر شریفش مى‌گذشت، براى تکمیل دروس حوزوى عازم عراق شد.

    تحصیل در کربلا

    حدود چهار سال در کربلاى معلى اقامت گزید و افزون بر تحصیل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان همچون مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم خویى (غیر از آیت‌الله خویى معروف) بهره برد.

    تحصیل در نجف

    در سال 1352ق براى ادامه تحصیل به «نجف اشرف» رهسپار شد و سطح عالى علوم حوزه را در محضر آیات عظام همچون حاج شیخ مرتضى طالقانى به پایان رساند و پس از درک محضر آیات عظام آقا ضیاى عراقى و میرزاى نایینى، وارد حوزه درسى آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین غروى اصفهانى شد.

    افزون بر این ایشان از محضر آیات عظام حاج سید ابوالحسن اصفهانى و حاج شیخ محمدکاظم شیرازى، صاحب حاشیه بر مکاسب و در حوزه علوم عقلى، کتاب «الاشارات و التنبیهات» و «اسفار» را نزد آیت‌الله سید حسین بادکوبه‌اى(ره) فرا گرفت و در زمان شاگردى به تدریس سطوح عالى پرداخت و در تألیف کتاب «سفینه‌البحار» محدث کبیر، حاج شیخ عباس قمى(ره) را یارى کرد.

    در زمینه تهذیب نفس در زادگاهش فومن از کودکى محضر عالم بزرگوا «سعیدى» و در کربلا از برخى علماى دیگر بهره برد. ایشان در درس‌هاى اخلاقى آقا سید عبدالغفار در نجف اشرف شرکت جسته و از آن استفاده کرد، تا این‌که در سن هجده سالگى به محضر پرفیض عارف کامل حضرت آیت‌الله سید على آقاى قاضى بار یافت و مورد ملاطفت و عنایات ویژه آن استاد معظّم قرار گرفت. در عنفوان جوانى چنان مراحل عرفان را سپرى کرد که غبطه دیگران را برانگیخت.

    سفر به ایران

    در سال 1364ق موافق با 1324ش با قلبى صیقل یافته از معنویت و سینه‌اى مالامال از عشق به حضرت حق و با کوله‌بارى از علم و کمال راهى سرزمین خویش شد و در زادگاهش تشکیل خانواده داد و در حالى که آماده بازگشت به نجف اشرف بود،

    اقامت در قم

    هنگام عبور از قم، در زمانى که هنوز چندین ماه از مهاجرت حضرت آیت‌الله بروجردى(ره) به قم نگذشته بود، موقتاً مقیم شد و خبر رحلت اساتید بزرگ حوزه علمیه نجف را یکى پس از دیگرى شنید، از این رو در شهر مقدس قم رحل اقامت افکند.

    حضرت آیت‌الله بهجت پس از ورود به قم، خدمت آیات عظام کوه کمره‌اى حضور یافت و در بین شاگردان درخشید همچنین در درس حضرت آیت‌الله بروجردى حاضر شد.

    با توجه به این‌که ایشان به سبب شهرت‌گریزى عمدتاًً در منزل خود تدریس می‌کردند، با وجود این افراد بسیارى از محضر آن جناب استفاده کردند که برخى از آنان خود صاحب رساله و فتوا هستند: محمدتقى مصباح یزدى، عبدالمجید رشید پور، سید مهدى روحانى، على پهلوانى تهرانى، مختار امینیان، محمدهادى فقهى و....

    وفات

    حضرت آیت‌الله بهجت در ساعت ۱۴ و ۳۰ دقیقه روز یکشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ در سن ۹4 سالگی به علت ایست قلبی درگذشت. جنازه وی پس از تشییع انبوه مردم و اقامه نماز بر آن توسط آیت‌الله جوادی آملی در حرم حضرت فاطمه معصومه(س) (در مسجد بالاسر) دفن شد.

    آثار

    برخى از آثار این عالم عارف عبارتند از:

    1. مباحث الاصول
    2. دوره کامل طهارت
    3. بهجة الفقیه
    4. دوره کامل کتاب زکات
    5. استفتاءات
    6. حاشیه بر کتاب ذخیره العباد
    7. رساله توضیح المسائل(فارسی و عربى)
    8. مناسک حجّ
    9. وسیله النجاه
    10. جامع المسائل
    11. مناسک حج و عمره


    وابسته‌ها