۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'طباطبایی، محمدحسین' به 'طباطبایی، سید محمدحسین') |
جز (جایگزینی متن - 'قاضی تبریزی، علی' به 'قاضی تبریزی، سید علی') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
عنوان مقالات کتاب، به ترتیب عبارتند از: | عنوان مقالات کتاب، به ترتیب عبارتند از: | ||
«رساله سیر و سلوک منسوب به بحرالعلوم»: برخی صحت انتساب این رساله به [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|بحرالعلوم]] را مورد تردید قرار داده، اما برخی از عارفان بزرگ، از جمله [[قاضی تبریزی، علی|آیتالله قاضی]]، آن را متعلق به ایشان، دانستهاند<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | «رساله سیر و سلوک منسوب به بحرالعلوم»: برخی صحت انتساب این رساله به [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|بحرالعلوم]] را مورد تردید قرار داده، اما برخی از عارفان بزرگ، از جمله [[قاضی تبریزی، سید علی|آیتالله قاضی]]، آن را متعلق به ایشان، دانستهاند<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | ||
این رساله که با زندگینامه [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سید بحرالعلوم]] آغاز گردیده، در دو بخش و هر بخش در چندین فصل، تنظیم شده است. نویسنده این رساله، ابتدا به طرح کلی از حقیقت سیر و سلوک الی الله و مقصد آن پرداخته، پس از شرح منازل عالم خلوص و عوالم قبل و بعد از آن، طریق سلوک و مسافرت الی الله را به تصویر کشیده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-121</ref>. | این رساله که با زندگینامه [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سید بحرالعلوم]] آغاز گردیده، در دو بخش و هر بخش در چندین فصل، تنظیم شده است. نویسنده این رساله، ابتدا به طرح کلی از حقیقت سیر و سلوک الی الله و مقصد آن پرداخته، پس از شرح منازل عالم خلوص و عوالم قبل و بعد از آن، طریق سلوک و مسافرت الی الله را به تصویر کشیده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-121</ref>. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
«نامهها»: مجموعه نامههایی است که در پاسخ طالبین راه سلوک نگاشته شده و راهنمای ایشان در مسیر بوده است. این نامهها، بیانگر حالات درونی و عرفانی [[سعادتپرور، علی|آیتالله سعادتپرور]] میباشد که درعینحال، سالکان را بهره فراوان میبخشد<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | «نامهها»: مجموعه نامههایی است که در پاسخ طالبین راه سلوک نگاشته شده و راهنمای ایشان در مسیر بوده است. این نامهها، بیانگر حالات درونی و عرفانی [[سعادتپرور، علی|آیتالله سعادتپرور]] میباشد که درعینحال، سالکان را بهره فراوان میبخشد<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | ||
«شرح حال [[قاضی تبریزی، علی|آیتالله قاضی]]»: [[سعادتپرور، علی|آیتالله سعادتپرور]] در سیر و سلوک، شاگرد [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] بوده و خود علامه، شاگرد [[قاضی تبریزی، علی|آیتالله قاضی]] و او نیز، شاگرد آیتالله سید احمد کربلایی بود. با توجه به این که [[قاضی تبریزی، علی|آیتالله قاضی]] در سلسله اساتید و مشایخ سیر و سلوک عرفان نظری و عملی مؤلف قرار دارد، بدین لحاظ سیره علمی و عملی و سخنان آن بزرگوار برای ایشان، اهمیت بسزایی داشته است. این رساله در واقع حکایات و شرح حال کوتاه [[قاضی تبریزی، علی|آیتالله قاضی]] است که مؤلف از استاد خود، [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] نقل نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>. | «شرح حال [[قاضی تبریزی، سید علی|آیتالله قاضی]]»: [[سعادتپرور، علی|آیتالله سعادتپرور]] در سیر و سلوک، شاگرد [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] بوده و خود علامه، شاگرد [[قاضی تبریزی، سید علی|آیتالله قاضی]] و او نیز، شاگرد آیتالله سید احمد کربلایی بود. با توجه به این که [[قاضی تبریزی، سید علی|آیتالله قاضی]] در سلسله اساتید و مشایخ سیر و سلوک عرفان نظری و عملی مؤلف قرار دارد، بدین لحاظ سیره علمی و عملی و سخنان آن بزرگوار برای ایشان، اهمیت بسزایی داشته است. این رساله در واقع حکایات و شرح حال کوتاه [[قاضی تبریزی، سید علی|آیتالله قاضی]] است که مؤلف از استاد خود، [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] نقل نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>. | ||
«دستورالعمل [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|آیتالله ملکی تبریزی]] به [[اصفهانی، محمدحسین|آیتالله اصفهانی (کمپانی)]]»: این نامه عرفانی حاوی دستوراتی است که [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|میرزا جواد آقا ملکی]]، از استاد عرفانی خود، ملا حسنقلی همدانی اخذ نموده است. این وجیزه عرفانی، مزین به پارهای از تعلیقات، توضیحات و بیانات [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] و مؤلف میباشد<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | «دستورالعمل [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|آیتالله ملکی تبریزی]] به [[اصفهانی، محمدحسین|آیتالله اصفهانی (کمپانی)]]»: این نامه عرفانی حاوی دستوراتی است که [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|میرزا جواد آقا ملکی]]، از استاد عرفانی خود، ملا حسنقلی همدانی اخذ نموده است. این وجیزه عرفانی، مزین به پارهای از تعلیقات، توضیحات و بیانات [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] و مؤلف میباشد<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | ||
ویرایش