۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ه' به 'ه‌ه') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''سفرنامه سديدالسلطنه''' اثرى از محمدعلى خان كبابى است. او يك بار در سال‌هاى 1314-1316 ه.ق و در روزگار مظفرالدين شاه قاجار، از بوشهر به تهران و مشهد رفته و از مشهد به تهران و سپس به كربلا سفر كرده است. پس از سياحت از راه بصره و خليج فارس به بوشهر و بندرعباس بازگشته است. سفر دوم او در سال 1308 خورشيدى از بندرعباس به تهران بوده است. | '''سفرنامه سديدالسلطنه''' اثرى از [[سدیدالسلطنه، محمدعلی|محمدعلى خان كبابى]] است. او يك بار در سال‌هاى 1314-1316 ه.ق و در روزگار مظفرالدين شاه قاجار، از بوشهر به تهران و مشهد رفته و از مشهد به تهران و سپس به كربلا سفر كرده است. پس از سياحت از راه بصره و خليج فارس به بوشهر و بندرعباس بازگشته است. سفر دوم او در سال 1308 خورشيدى از بندرعباس به تهران بوده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مؤلف تا اواسط سال 1309 در تهران اقامت داشته و يادداشت‌هاى روزانه و پراكنده‌اى را با همراه سه منشى نگاشته است. يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى بوده است. نوشته‌هاى او بسيار ساده و روان است و تكلف و تصنع ندارد. | مؤلف تا اواسط سال 1309 در تهران اقامت داشته و يادداشت‌هاى روزانه و پراكنده‌اى را با همراه سه منشى نگاشته است. يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى بوده است. نوشته‌هاى او بسيار ساده و روان است و تكلف و تصنع ندارد. | ||
سديدالسلطنه ظاهرا خود بسيار كم مى‌نوشته و همواره دو سه منشى داشته و مطالب را به آن منشيان املاء مى‌كرده و با تقرير او منشيان مى‌نوشته‌اند. براى تحرير سفرنامه مورد بحث به نام «التدقيق فى سير الطريق» ظاهرا سه منشى او اهتمام كرده‌اند و با تقرير سديد نوشته‌اند. با يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى و دومين ميرزا يوسف رفسنجانى و ديگرى احود آقا محصّل مدرسه علميّه تهران است. قسمت‌هايى را كه خود سديد نوشته از سياق خطش آشكار، امّا بسيار كم است. | [[سدیدالسلطنه، محمدعلی|سديدالسلطنه]] ظاهرا خود بسيار كم مى‌نوشته و همواره دو سه منشى داشته و مطالب را به آن منشيان املاء مى‌كرده و با تقرير او منشيان مى‌نوشته‌اند. براى تحرير سفرنامه مورد بحث به نام «التدقيق فى سير الطريق» ظاهرا سه منشى او اهتمام كرده‌اند و با تقرير سديد نوشته‌اند. با يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى و دومين ميرزا يوسف رفسنجانى و ديگرى احود آقا محصّل مدرسه علميّه تهران است. قسمت‌هايى را كه خود سديد نوشته از سياق خطش آشكار، امّا بسيار كم است. | ||
چون وى يادداشت‌هاى سفر خود را با بيان مطالب مى‌نويسد. بنابراین هيچ‌گونه قصد ترسّل و اديبانه نوشتن و هنر نويسندگى نشان دادن نداشته است. به همين جهت جملات سفرنامه بسيار ساده، سخنان محاوره و زبانزد مردم روزگارش است و ابدا تكلف و تصنع ندارد. سديد منتهاى دقت نظر در ثبت كتيبه‌ها و الواح تاريخى دارد، ذكر بناها و اسلوب معمارى آثار قديمه از خصوصيات يادداشت‌هاى او است. | چون وى يادداشت‌هاى سفر خود را با بيان مطالب مى‌نويسد. بنابراین هيچ‌گونه قصد ترسّل و اديبانه نوشتن و هنر نويسندگى نشان دادن نداشته است. به همين جهت جملات سفرنامه بسيار ساده، سخنان محاوره و زبانزد مردم روزگارش است و ابدا تكلف و تصنع ندارد. سديد منتهاى دقت نظر در ثبت كتيبه‌ها و الواح تاريخى دارد، ذكر بناها و اسلوب معمارى آثار قديمه از خصوصيات يادداشت‌هاى او است. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
مجله دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه تهران، عنوان مقاله: جهانگردى و سفرنامه نويسى در اسلام و ايران، نویسنده: على محمد موذنى. | مجله دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه تهران، عنوان مقاله: جهانگردى و سفرنامه نويسى در اسلام و ايران، نویسنده: على محمد موذنى. | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: تاریخ ایران]] | [[رده: تاریخ ایران]] | ||