الغارات (ترجمه عطاردی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:قدیم تیرماه' به '') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]] | [[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]] | ||
نسخهٔ ۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۲۱
| الغارات (ترجمه، عطاردی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ثقفی، ابراهیم بن محمد (نویسنده) عطاردی قوچانی، عزیزالله (مترجم) |
| ناشر | عطارد |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1373 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اصحاب
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - جنگها علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - سرگذشت‌نامه معاویه بن ابی‌سفیان، خلیفه اموی، 20 قبل از هجرت - 60ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 37/9 /ث7غ2 1373 |
الغارات اثر ابراهیم بن محمد ثقفى است كه ترجمه و شرح حالى از اعلام آن توسط عزيزالله عطاردى ارائه شده است.
مترجم در ابتداى كتاب در مقدمه نسبتاً مفصلى زندگانى نویسنده و آثار او و از جمله اهميت، نسخه‌ها و چاپ كتاب غارات و در آخر سفر به كشمير و چگونگى ترجمه كتاب در سال 1363ش را شرح داده است[۱]
اين كتاب تأليف قرن سوم هجرى و از كهن‌ترين متون عربى و اسلامى در موضوع اخبار و حوادث ايام حكومت حضرت على(ع) پس از جنگ صفين و قضيه حكميت و اقدامات معاويه پس از آن است. معاويه پس از جنگ صفين، گروهى از عمال خون‌خوار و بى‌رحم خود را مأمور كرد تا افرادى را اجير كرده و ناگهان به شهرهایى در عراق و حجاز شبيخون بزنند و قتل و غارت نموده و موجب اذيت و آزار دوستان حضرت على(ع) بشوند و در شهرها و ولايات اضطراب و ناامنى ايجاد نموده و حكومت آن حضرت را تضعيف كنند.[۲]
عطاردى در ابتداى بخش اعلام، كتاب را چنين معرفى كرده است: «اين كتاب از زمان تأليف تاكنون مورد توجه و انظار محققان و مؤلفان بوده و در آن، تعداى از رجال و مشاهير صدر اسلام، ذكر شده است. در آن ميان، گروهى از صحابه، تابعين و محدثان و راويان هستند. در اين اثر، گروهى از حاكمان، واليان، اميران لشكر و جنگجويان به عناوين مختلف آمده‌اند. تعدادى از مردان صالح و شايسته و جماعتى هم از منافقان و منحرفان و زاهدان ريائى و دنياپرست ذكر شده‌اند؛ كسانی كه آثار نيك از خود بجاى گذاشتند و يا براى خود بدنامى و لعن ابدى فراهم كردند».[۳]
مترجم براى استفاده بيشتر خوانندگان اين كتاب، اعلام مذكور در آن را به ترتيب حروف الفبا فهرست‌بندى كرده و شرح حال مختصرى از آن‌ها را آورده است. هدف وى از اين كار، آن بوده كه خوانندگان با رجال عصر اول اسلام كه داراى افكار متفاوتى بودند، آشنا گرديده و صالحان را از منافقان تميز دهند.[۴]
از جمله اعلام ذكر شده در كتاب مى‌توان از افراد زير نام برد: ابراهیم بن محمد، ابن ابى ليلى، ابن جريح، ابن سيرين، ابن عطيه، ابن كواء، ابن مثنى كلبى، ابواسحاق حمدانى، ابواسماعيل كثير النواء، ابوالاسود دئلى، ابوذر غفارى، ابوسعيد خدرى، امرى القيس بن عدى، ام سلمه، بكر بن وائل، ثعلبة بن يزيد، جابر بن عبدالله انصارى، حسّان بن ثابت، عبدالرحمن بن عوف، عدى بن حاتم، عمار بن ياسر، ميثم تمار و هانى بن خطاب.
سعى مترجم در ترجمه كتاب، حفظ امانت بوده و سعى كرده است اين اصل را به خوبى مراعات نمايد. وى در ترجمه خود از عباراتى سليس و روان استفاده كرده است.
فهرست مطالب، اعلام، بلاد و مكان‌هاى مذكور در متن توسط مترجم تهيه گرديده و در انتهاى كتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.