بغدادی (ابهامزدایی): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
* [[نجاد بغدادی، احمد بن سلمان|ابوبکر احمد بن سلمان نجاد بغدادی]] (253-348ق) از علمای اهل تسنن، ائمه فقیه و محدث آنان که اساتید فراوانی به خود دید و شاگردان و تألیفات زیادی داشت. او برای آموختن حدیث نزد [[ابوداود، سلیمان بن اشعث|ابوداود سجستانی]] و هلال بن علاء رقی سفر کرد. | * [[نجاد بغدادی، احمد بن سلمان|ابوبکر احمد بن سلمان نجاد بغدادی]] (253-348ق) از علمای اهل تسنن، ائمه فقیه و محدث آنان که اساتید فراوانی به خود دید و شاگردان و تألیفات زیادی داشت. او برای آموختن حدیث نزد [[ابوداود، سلیمان بن اشعث|ابوداود سجستانی]] و هلال بن علاء رقی سفر کرد. | ||
* [[آجری، محمد بن حسین|ابوبكر محمد بن حسین بن عبدالله آجُرّى بغدادی]] (ح280 - 360ق893/ - 971م)، فقيه و محدث شافعی | |||
* [[دارقطنی، علی بن عمر|ابوالحسن على بن عمر بن أحمد بغدادى دارقطنى]] (306- 385ق) از علما و ادباى شافعى مذهب | |||
نسخهٔ ۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۳۰
بغدادی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:
- موفقالدين عبداللطيف بن يوسف بن محمد بن على بغدادى (557-629ق)، معروف به عبداللطیف بغدادی و ملقب به موصلی بغدادی، ابناللَّباد، ابننُقطَه و ابنالمطجن، پزشک، زیست شناس، پژوهشگر، نویسنده، فیلسوف؛ مورخ، مصر شناس، سیاح، حکیمی ذوفنون
- بَغْدادی، ابومنصور عبدالقاهر تمیمى بغدادى (متوفای 429ق)، ملقب به «استاد»، متكلم، فقیهو ریاضىدانكهدر فقه، شافعى مذهب، و در اعتقاد، اشعری بود.
- بَغْدادى، عبدالقادر بن عمر بن بايزيد بن احمد (1030 هـ - 1093 هـ / 1620 - 1682م)، اديب و لغتشناس و نحوی در عصر عثمانی
- اسماعيل پاشا بغدادى (1255-1339ق)، كتابشناس و فهرستنگار مشهور عثمانى
- ابن حبیب، ابوجعفر محمد (متوفای 245 ق/859 م)، مورّخ، نحوى و لغوى.
- ابوبكر احمد بن على بن ثابت احمد بن مهدى (392-463ق)، معروف به خطيب بغدادى،شافعی اشعری، محدث، مورخ، خطیب از مشاهير ادب اهل سنّت، و مؤلف تاریخ بغداد
- جواد بن سعيد يا سعداللّه بن جواد بغدادى كاظمى (متوفای 1065ق)، عالمى فاضل و محقّقى جليلالقدر از معتمدين علماى قرن يازدهم هجرى است كه حاوى فروع و اصول و جامع معقول و منقول بود. وى در فقه، اصول، معقول، منقول، تفسير، رياضى و ديگر علوم متداوله تحقيقات عميقى داشت.
- ابوالفرج قدامة بن جعفر بن قدامة بن زياد، الكاتب البغدادي (متوفاى 310ق يا 337 ق)، ادیب، نحوی، استاد بلاغت، بنیانگذار نقد منطقی از شیوههای نقد ادبی
- على بن محمد بن ابراهیم شيحى (678-741ق)، مشهور به خازن از مفسرين، فقهاء، و صوفيه قرن هفتم و هشتم هجرى
- ابوالبقاء نورالدين على بن عثمان بن محمد عذرى (716-801ق)، معروف به ابن قاصح، از عالمان و قاريان شافعىمذهب قرن هشتم هجرى است.
- محمد بن محمود بن حسن بن هبةالله بن محاسن بغدادى (23 ذیقعده 578-5 شعبان 643ق/20 مارس 1183-26 دسامبر 1245م)، ملقب به «محبالدين ابن النجار»، مورخ، محدث، رجالشناس و ادیب شافعی مذهب بغدادی
- ابوبکر احمد بن سلمان نجاد بغدادی (253-348ق) از علمای اهل تسنن، ائمه فقیه و محدث آنان که اساتید فراوانی به خود دید و شاگردان و تألیفات زیادی داشت. او برای آموختن حدیث نزد ابوداود سجستانی و هلال بن علاء رقی سفر کرد.
- ابوبكر محمد بن حسین بن عبدالله آجُرّى بغدادی (ح280 - 360ق893/ - 971م)، فقيه و محدث شافعی
- ابوالحسن على بن عمر بن أحمد بغدادى دارقطنى (306- 385ق) از علما و ادباى شافعى مذهب