حکمی، حافظ بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ا' به 'ه‌ا') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ع' به 'ه‌ع') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==تحصیل== | ==تحصیل== | ||
حافظ، در شانزده سالگی، در کنار چوپانی، تصمیم به آموختن دانش گرفت. پس از مدتی، چوپانی را کنار گذاشت و صرفا به آموختن روی آورد و در این دوره بود که فضل و دانشش آشکار شد. در دوره‌ای، وی متولی نیابت در اداره مدارس آموزشی در سامطه بود و پس از مدتی در سال 1374ق، | حافظ، در شانزده سالگی، در کنار چوپانی، تصمیم به آموختن دانش گرفت. پس از مدتی، چوپانی را کنار گذاشت و صرفا به آموختن روی آورد و در این دوره بود که فضل و دانشش آشکار شد. در دوره‌ای، وی متولی نیابت در اداره مدارس آموزشی در سامطه بود و پس از مدتی در سال 1374ق، به‌عنوان مدیر مؤسسه‌ای علمی در آنجا، منصوب شد. مدیریت وی بر مؤسسه مذکور، از آن سال تا زمان وفاتش در 1377ق، در مکه، ادامه داشت<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18414/1/3 ر.ک: همان]</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۳۳
| نام | حافظ بن احمد بن علی حکمی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | حافظ بن احمد بن علي حکمي
حکمي، ح‍اف‍ظب‍ن احمد حافظ ال‍ح‍ک‍م‍ي |
| نام پدر | احمد |
| متولد | / 1342ق / 1923م |
| محل تولد | جیزان- عربستان |
| رحلت | / 1377ق / 1957م |
| اساتید | |
| برخی آثار | معارج القبول بشرح سلم الوصول إلی علم الأصول في التوحيد |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07468AUTHORCODE |
حافظ بن احمد بن علی حکمی (1342-1377ق/1923-1958م)، فقیه و ادیب و از علمای «جیزان»، واقع در منطقه‌ای میان حجاز و یمن است. منظومه «سلم الوصول إلی علم الأصول» از جمله آثار اوست[۱].
ولادت
حافظ بن احمد بن علی حکمی، در قریه «السلام» از توابع شهر «المضایا» در جنوب جیزان، به دنیا آمد. وی مراحل ابتدایی رشد را در بیابان گذراند؛ حافظ در آن دوره چوپانی می‌کرد. او در این دوران، بهمرور خواندن قرآن را آموخت[۲].
تحصیل
حافظ، در شانزده سالگی، در کنار چوپانی، تصمیم به آموختن دانش گرفت. پس از مدتی، چوپانی را کنار گذاشت و صرفا به آموختن روی آورد و در این دوره بود که فضل و دانشش آشکار شد. در دوره‌ای، وی متولی نیابت در اداره مدارس آموزشی در سامطه بود و پس از مدتی در سال 1374ق، به‌عنوان مدیر مؤسسه‌ای علمی در آنجا، منصوب شد. مدیریت وی بر مؤسسه مذکور، از آن سال تا زمان وفاتش در 1377ق، در مکه، ادامه داشت[۳].
آثار
اکثر کتاب‌هایی که وی نوشت به هزینه ملک سعود بن عبدالعزیز به چاپ رسید. برخی از آثار چاپشده او عبارتند از:
- الجوهرة الفريدة في العقيدة؛
- اللؤلؤ المكنون في أحوال السند و المتون؛
- النور الفائض في علم الفرائض؛
- الأصول في نهج الرسول؛
- منظومه‌ای در تشویق به علمآموزی؛
- سلم الوصول إلی علم الأصول، که به صورت منظوم و در بحر رجز سروده شده است؛
- معارج القبول، که در شرح سلم الوصول إلی علم الأصول نوشته شده است؛
- أعلام السنة المنشورة[۴].
پانویس
منابع مقاله
حکمی، حافظ بن احمد، «معارج القبول بشرح سلم الوصول إلی علم الأصول في التوحيد»، به تصحیح و تعلیقه شیخ صلاح محمد عویضه و تدقیق و اخراج احادیث از احمد بن یوسف قادری، منشورات محمد علي بيضون لنشر كتب السنة و الجماعة، دارالكتب العلمية، بیروت، چاپ جدید (چاپ اول در 2004م/1424ق).