الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۷: خط ۷:


    در سال 1332ش به نجف اشرف رفت و در طول دو سال و نيم، دروس سطوح را به پايان رسانيد. سپس به دروس خارج فقه، رجال و حديث و اصول پرداخت و نزد [[حکیم، محسن|آيت‌الله سيد محسن حكيم]] و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]] و [[حلی، حسین|شيخ حسين حلّى]] و [[موسوی سبزواری، عبدالاعلی|سيد عبدالاعلى سبزوارى]] به شاگردى پرداخت.  
    در سال 1332ش به نجف اشرف رفت و در طول دو سال و نيم، دروس سطوح را به پايان رسانيد. سپس به دروس خارج فقه، رجال و حديث و اصول پرداخت و نزد [[حکیم، محسن|آيت‌الله سيد محسن حكيم]] و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]] و [[حلی، حسین|شيخ حسين حلّى]] و [[موسوی سبزواری، عبدالاعلی|سيد عبدالاعلى سبزوارى]] به شاگردى پرداخت.  
    او پس از 12سال تحصيل در نجف به زادگاهش قندهار بازگشت و در يك مدرسه‌ى مذهبى در شهر قندهار به تدريس علوم دينى پرداخت و سپس حسینیه بزرگ قندهار و مدرسه علميه آن شهر را بنيان نهاد. وى در سال 1357ش به حج رفت.
    آیت‌الله محسنى به دنبال كودتاى كمونيستى هفت ثور افغانستان را ترك و به سوريه رفت و چند ماهى در شهر دمشق به تدريس علوم حوزوى پرداخت.
    او سپس به ايران رفت و در فروردين سال 1357ش با جمعى از روحانیان افغانستان مقيم حوزه علميه قم گرديد و حزب حركت اسلامى افغانستان را بنيان نهاد.


    <div class="mw-ui-button">[[محسنی، محمدآصف|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[محسنی، محمدآصف|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۰۸

    محمدآصف محسنی

    محمدآصف محسنی قندهاری (۱۳۱۴-1398ش)، مرجع تقلید شیعیان در افغانستان، و یکی از رهبران مذهبی و جهادی افغانستان، از معدود علمای شیعه پشتون، مدافع تقریب مذاهب اسلامی، رئیس شورای علمای شیعه افغانستان، بنیانگذار حوزه علمیه و دانشگاه خاتم النبیین در کابل، عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت، رهبر پیشین حزب حرکت اسلامی افغانستان، مؤسس تلویزیون تمدن است، مسلط به زبان‌های فارسی، عربی، اردو و پشتو.

    او تحصيلات ابتدايى را در قندهار شروع كرد. وى سپس در سال 1949م. همراه با پدرش به پاکستان رفت و در در شهر كويته پاکستان مركز ايالت صوبه بلوچستان پاکستان زبان اردو را آموخت و تحصيلات خود را ادامه داد. در سال 1330ش كارمند اطاق تجارت قندهار شد اما براى فراگيرى علوم دينى، اين شغل را رها كرد و به تحصيل پرداخت. سپس به جاغورى رفت و به مدت يك سال ادبيات و منطق را در آنجا فرا گرفت.

    در سال 1332ش به نجف اشرف رفت و در طول دو سال و نيم، دروس سطوح را به پايان رسانيد. سپس به دروس خارج فقه، رجال و حديث و اصول پرداخت و نزد آيت‌الله سيد محسن حكيم و سيد ابوالقاسم خوئى و شيخ حسين حلّى و سيد عبدالاعلى سبزوارى به شاگردى پرداخت.