۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'كسي' به 'کسی'
جز (جایگزینی متن - 'بسياري' به 'بسیاری') |
جز (جایگزینی متن - 'كسي' به 'کسی') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
وي در بخش چهارم، سه راه براي اثبات امامت باقي ائمه(ع) ذكر مي‌كند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضايل كه باعث امامت آنها است. | وي در بخش چهارم، سه راه براي اثبات امامت باقي ائمه(ع) ذكر مي‌كند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضايل كه باعث امامت آنها است. | ||
علامه در بخش پنجم، چهارده دليل بر عدم امامت | علامه در بخش پنجم، چهارده دليل بر عدم امامت کسی كه خود را مقدم بر علي(ع) بداند، آورده است. وي در بخش پايانی كتاب، دلايل اثبات خلاف ابوبكر را چنين رد كرده است: اجماع با نص در تعارض است، حديث اقتدا مستلزم خلافت او نيست و آيه 40 سوره توبه دلالت بر نقص او مي‌كند. | ||
اين كتاب براي سلطان محمد خدابنده اولجايتو نوشته شده و تأثير به سزايي در شيعه شدن او و بسیاری ديگر از مردم داشت. لذا بعضي از اهل سنت وقتي تأثير فراوان اين كتاب را ديدند، پيش [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] رفتند و از او كمك خواستند كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] كتاب منهاج السنة را در ردّ اين كتاب نوشت. | اين كتاب براي سلطان محمد خدابنده اولجايتو نوشته شده و تأثير به سزايي در شيعه شدن او و بسیاری ديگر از مردم داشت. لذا بعضي از اهل سنت وقتي تأثير فراوان اين كتاب را ديدند، پيش [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] رفتند و از او كمك خواستند كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] كتاب منهاج السنة را در ردّ اين كتاب نوشت. | ||