یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'داراي' به 'دارای') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی به ضمیمه رسالة الولایة | یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی به ضمیمه رسالة الولایة | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[جمعی از دانشمندان]] ( | [[جمعی از دانشمندان]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 55/3 /ط2ی2 | | کد کنگره =BP 55/3 /ط2ی2 | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| سال نشر = 1361 ش | | سال نشر = 1361 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02834AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
مطلع مقاله، سخنى از استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مرتضى مطهرى]](ره) است كه در آن، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را خدمت‌گزار بسيار بسيار بزرگ اسلام و مجسمه تقوى و معنويت معرفى كرده است. | مطلع مقاله، سخنى از استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مرتضى مطهرى]](ره) است كه در آن، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را خدمت‌گزار بسيار بسيار بزرگ اسلام و مجسمه تقوى و معنويت معرفى كرده است. | ||
اين مقاله، به قلم [[حسن‌زاده آملی، حسن|آیت‌الله حسن‌زاده]] در شرح زندگى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] نگارش شده است. | اين مقاله، به قلم [[حسن‌زاده آملی، حسن|آیت‌الله حسن‌زاده]] در شرح زندگى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] نگارش شده است. نویسنده، معتقد است كه آثار هر كس معرف دارایى اوست و بهترين معرف آن جناب، سير و سلوك انسانى و آثار علمى از تدريس و تأليف اوست. افاضل حوزه علميه قم كه شاغل كرسى تدريس اصول معارف حقه جعفريه‌اند از تلامذه اويند و تفسير عظيم الشان «[[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]» كه عالم علم را مايه فخر و مباهات است، يكى از آثار نفيس قلمى و ام الكتاب مؤلفات او است. پس از آن، مطالب متنوعى از تحصيلات و شيوه علمى علامه ذكر شده است. | ||
نویسنده، در بخش ديگرى از مقاله به ذكر سلسله اساتيد علامه به نقل از خود ايشان پرداخته، مى‌نويسند: «استاد ما مرحوم قاضى رضوان‌الله‌عليه(آیت‌الله حاج سيد على قاضى طباطبايى قدس‌سره العزيز) بود، و استاد قاضى مرحوم حاج سيد احمد كربلايى و استاد ايشان، مرحوم آخوند مولى حسينقلى همدانى و استاد ايشان، مرحوم حاج سيد على شوشترى و استاد ايشان، ملا قلى جولا و بعد از ملا قلى جولا را نمى‌شناسیم و نمى‌دانيم كه ملا قلى جولا چه كسى بود و خود حاج سيد على شوشترى هم او را نمى‌شناخت.» | |||
رساله محاكمات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] كه بين مكاتبات عارف بزرگ سيد احمد كربلايى و حكيم نام‌دار كمپانى در معناى يك بيت از ابيات شيخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] جريان يافته، از ديگر مطالب مقاله است. | رساله محاكمات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] كه بين مكاتبات عارف بزرگ سيد احمد كربلايى و حكيم نام‌دار كمپانى در معناى يك بيت از ابيات شيخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] جريان يافته، از ديگر مطالب مقاله است. نویسنده، پس از ذكر بخشى از رساله محاكمات، ذكر دقايق عرفانى اين رساله را به نوشتارى ديگر موكول مى‌كند: «در محاكمات، دقيقه‌هاى لطيف عرفانى و نظرهاى بلند فلسفى دارد كه اقتحام در آن را مجالى ديگر و وقتى وسيع‌تر بايد.» | ||
يكى از مؤلفات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] رساله ارزش‌مند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقاله‌اى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج‌البلاغه در تهران، نگارش كرده‌اند، نكته‌اى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول‌الله(ص) از كسى جز [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. | يكى از مؤلفات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] رساله ارزش‌مند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقاله‌اى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج‌البلاغه در تهران، نگارش كرده‌اند، نكته‌اى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول‌الله(ص) از كسى جز [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. نویسنده، در ذيل اين مطلب، به سخنان چند تن از اعاظم مانند [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و محى‌الدين بن عربى پيرامون شخصيت [[امام على(ع)]] اشاره مى‌كند. | ||
آیت‌الله حسن‌زاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] معرفى مى‌كند. وى مى‌افزايد: «هر يك از تأليفات جناب استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] در اين دو اصل مذكور حائز اهميت بسزا و حاوى نقادى‌هاى دقيق و عميق است». سپس عناوين آثار ايشان را متذكر مى‌شود. | آیت‌الله حسن‌زاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] معرفى مى‌كند. وى مى‌افزايد: «هر يك از تأليفات جناب استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] در اين دو اصل مذكور حائز اهميت بسزا و حاوى نقادى‌هاى دقيق و عميق است». سپس عناوين آثار ايشان را متذكر مى‌شود. | ||
نویسنده، در خاتمه اثر چنين مى‌نويسد: «اين چند سطر را به طور عجاله به اندازه درايت خودم از معظم‌له تحرير و به حضور ارباب فضل تقديم داشتم و مقرم كه حق ترجمه را در حق صاحب ترجمه ايفا نكرده‌ام.» وى اظهار اميدوارى مى‌كند كه در فرصت بيشتر بتواند وظيفه قدر شناسى نسبت به استاد را به‌جاى آورد. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۲۹
| یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جمعی از دانشمندان (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | رساله الولایه یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی به ضمیمه رسالة الولایة |
| ناشر | شفق |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1361 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | طباطبایی، محمد حسین، 1281 - 1360 - یادنامه‌ها مقالههای فارسی - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 55/3 /ط2ی2 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
يادنامه مفسر كبير علامه طباطبايى، رساله‌اى است فارسى، به قلم آیت‌الله حسن‌زاده آملى با عنوان «احياى تفكر اسلامى» كه در زمان حيات علامه طباطبايى، به رشته تحرير درآمده است.
ساختار
مقاله، مشتمل بر مطالب متنوعى پيرامون زندگى و آثار علامه طباطبايى است كه با ذكر عنوان از هم منفك شده است.
گزارش محتوا
مطلع مقاله، سخنى از استاد شهيد مرتضى مطهرى(ره) است كه در آن، علامه طباطبايى را خدمت‌گزار بسيار بسيار بزرگ اسلام و مجسمه تقوى و معنويت معرفى كرده است.
اين مقاله، به قلم آیت‌الله حسن‌زاده در شرح زندگى علامه طباطبايى نگارش شده است. نویسنده، معتقد است كه آثار هر كس معرف دارایى اوست و بهترين معرف آن جناب، سير و سلوك انسانى و آثار علمى از تدريس و تأليف اوست. افاضل حوزه علميه قم كه شاغل كرسى تدريس اصول معارف حقه جعفريه‌اند از تلامذه اويند و تفسير عظيم الشان «الميزان» كه عالم علم را مايه فخر و مباهات است، يكى از آثار نفيس قلمى و ام الكتاب مؤلفات او است. پس از آن، مطالب متنوعى از تحصيلات و شيوه علمى علامه ذكر شده است.
نویسنده، در بخش ديگرى از مقاله به ذكر سلسله اساتيد علامه به نقل از خود ايشان پرداخته، مى‌نويسند: «استاد ما مرحوم قاضى رضوان‌الله‌عليه(آیت‌الله حاج سيد على قاضى طباطبايى قدس‌سره العزيز) بود، و استاد قاضى مرحوم حاج سيد احمد كربلايى و استاد ايشان، مرحوم آخوند مولى حسينقلى همدانى و استاد ايشان، مرحوم حاج سيد على شوشترى و استاد ايشان، ملا قلى جولا و بعد از ملا قلى جولا را نمى‌شناسیم و نمى‌دانيم كه ملا قلى جولا چه كسى بود و خود حاج سيد على شوشترى هم او را نمى‌شناخت.»
رساله محاكمات علامه طباطبايى كه بين مكاتبات عارف بزرگ سيد احمد كربلايى و حكيم نام‌دار كمپانى در معناى يك بيت از ابيات شيخ عطار جريان يافته، از ديگر مطالب مقاله است. نویسنده، پس از ذكر بخشى از رساله محاكمات، ذكر دقايق عرفانى اين رساله را به نوشتارى ديگر موكول مى‌كند: «در محاكمات، دقيقه‌هاى لطيف عرفانى و نظرهاى بلند فلسفى دارد كه اقتحام در آن را مجالى ديگر و وقتى وسيع‌تر بايد.»
يكى از مؤلفات علامه طباطبايى رساله ارزش‌مند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقاله‌اى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج‌البلاغه در تهران، نگارش كرده‌اند، نكته‌اى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول‌الله(ص) از كسى جز اميرالمؤمنين على(ع) اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. نویسنده، در ذيل اين مطلب، به سخنان چند تن از اعاظم مانند ابن سينا و محى‌الدين بن عربى پيرامون شخصيت امام على(ع) اشاره مى‌كند.
آیت‌الله حسن‌زاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، علامه طباطبايى را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى ابونصر فارابى معرفى مى‌كند. وى مى‌افزايد: «هر يك از تأليفات جناب استاد علامه طباطبايى در اين دو اصل مذكور حائز اهميت بسزا و حاوى نقادى‌هاى دقيق و عميق است». سپس عناوين آثار ايشان را متذكر مى‌شود.
نویسنده، در خاتمه اثر چنين مى‌نويسد: «اين چند سطر را به طور عجاله به اندازه درايت خودم از معظم‌له تحرير و به حضور ارباب فضل تقديم داشتم و مقرم كه حق ترجمه را در حق صاحب ترجمه ايفا نكرده‌ام.» وى اظهار اميدوارى مى‌كند كه در فرصت بيشتر بتواند وظيفه قدر شناسى نسبت به استاد را به‌جاى آورد.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.