موحد ابطحی اصفهانی، سید محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سيد محمدباقر ابطحى''' فرزند آيت‌الله حاج سيد مرتضى ابطحى و سبط مرحوم آيت‌اللَّه متقى حاج سيد محمدتقى فقيه احمدآبادى، در سال 1346ق، در شب دوم ماه مبارک رمضان، در بيت علم و تقوا متولد شده و مقدمات و متون فقه و اصول را در حوزه علميه (مدرسه صدر اصفهان) نزد والد ماجدش و اساتيد مشهور اصفهان از جمله آيت‌اللَّه حاج آقا رحيم ارباب و آيت‌اللَّه حاج شيخ محمود مفيد فراگرفته و در ربيع‌الاول سال 1365ق مهاجرت به قم نمود و در مدرسه حجتيه اقامت و از دراسات و ابحاث مرحوم آيت‌اللَّه حجت و نيز محضر و درس آيت‌اللَّه بروجردى حاضر شد و با اين‌كه در آن موقع سنش از بيست تجاوز نكرده بود، كاملا با ايراد و نقد و صحبت كردن در درس معظم له، جلب نظر ايشان را نموده و پاسخ مى‌گرفت و كتاب قضاء و شهادات را در محضر آيت‌اللَّه حاج سيد احمد خونسارى استفاده نمود. وى در سال 1370ق به حوزه علميه نجف رفت و از محضر آيات عظام و اساتيد بزرگ آميرزا عبدالهادى شيرازى، حكيم، شاهرودى و خوئى مستفيض و بهره‌مند شد، ليكن به علت گرماى طاقت‌فرساى نجف، مجبور به مراجعت به قم گرديد و پيوسته تحقيق راه و روش تعاليم فقه، اصول، رجال، حديث و تفسير را از محضر آيات عظام بروجردى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، گلپايگانى، شريعتمدارى، شيخ [[اراکی، محمد علی|محمد على اراكى]] و محقق يزدى؛ فلسفه، اسفار و شفاء را از فيلسوف بزرگ [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] و قانون بوعلى را از والد ماجدش و علامه حاج ميرزا محمد طبيب‌زاده فراگرفته و ضمناً به تدريس سطوح عاليه فقه و اصول پرداخت و اكنون داراى حوزه درسى تحقيقى و استدلالى فقه و اصول مى‌باشند. | '''سيد محمدباقر ابطحى''' فرزند آيت‌الله حاج سيد مرتضى ابطحى و سبط مرحوم آيت‌اللَّه متقى حاج سيد محمدتقى فقيه احمدآبادى، در سال 1346ق، در شب دوم ماه مبارک رمضان، در بيت علم و تقوا متولد شده و مقدمات و متون فقه و اصول را در حوزه علميه (مدرسه صدر اصفهان) نزد والد ماجدش و اساتيد مشهور اصفهان از جمله آيت‌اللَّه حاج آقا رحيم ارباب و آيت‌اللَّه حاج شيخ محمود مفيد فراگرفته و در ربيع‌الاول سال 1365ق مهاجرت به قم نمود و در مدرسه حجتيه اقامت و از دراسات و ابحاث مرحوم آيت‌اللَّه حجت و نيز محضر و درس آيت‌اللَّه بروجردى حاضر شد و با اين‌كه در آن موقع سنش از بيست تجاوز نكرده بود، كاملا با ايراد و نقد و صحبت كردن در درس معظم له، جلب نظر ايشان را نموده و پاسخ مى‌گرفت و كتاب قضاء و شهادات را در محضر آيت‌اللَّه حاج سيد احمد خونسارى استفاده نمود. وى در سال 1370ق به حوزه علميه نجف رفت و از محضر آيات عظام و اساتيد بزرگ آميرزا عبدالهادى شيرازى، حكيم، شاهرودى و خوئى مستفيض و بهره‌مند شد، ليكن به علت گرماى طاقت‌فرساى نجف، مجبور به مراجعت به قم گرديد و پيوسته تحقيق راه و روش تعاليم فقه، اصول، رجال، حديث و تفسير را از محضر آيات عظام بروجردى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، گلپايگانى، شريعتمدارى، شيخ [[اراکی، محمد علی|محمد على اراكى]] و محقق يزدى؛ فلسفه، اسفار و شفاء را از فيلسوف بزرگ [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] و قانون بوعلى را از والد ماجدش و علامه حاج ميرزا محمد طبيب‌زاده فراگرفته و ضمناً به تدريس سطوح عاليه فقه و اصول پرداخت و اكنون داراى حوزه درسى تحقيقى و استدلالى فقه و اصول مى‌باشند. | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۲۱
| نام | موحد ابطحی اصفهانی، محمدباقر |
|---|---|
| نام های دیگر | موحد ابطحی، سید محمدباقر بن سید مرتضی |
| نام پدر | |
| متولد | 1306 ش یا 1928 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 1392 ش یا 1435 ق یا 2014 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | جامع الأخبار و الآثارها عن النبي و الائمة الاطهار علیهم‌السلام
عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4769AUTHORCODE |
سيد محمدباقر ابطحى فرزند آيت‌الله حاج سيد مرتضى ابطحى و سبط مرحوم آيت‌اللَّه متقى حاج سيد محمدتقى فقيه احمدآبادى، در سال 1346ق، در شب دوم ماه مبارک رمضان، در بيت علم و تقوا متولد شده و مقدمات و متون فقه و اصول را در حوزه علميه (مدرسه صدر اصفهان) نزد والد ماجدش و اساتيد مشهور اصفهان از جمله آيت‌اللَّه حاج آقا رحيم ارباب و آيت‌اللَّه حاج شيخ محمود مفيد فراگرفته و در ربيع‌الاول سال 1365ق مهاجرت به قم نمود و در مدرسه حجتيه اقامت و از دراسات و ابحاث مرحوم آيت‌اللَّه حجت و نيز محضر و درس آيت‌اللَّه بروجردى حاضر شد و با اين‌كه در آن موقع سنش از بيست تجاوز نكرده بود، كاملا با ايراد و نقد و صحبت كردن در درس معظم له، جلب نظر ايشان را نموده و پاسخ مى‌گرفت و كتاب قضاء و شهادات را در محضر آيت‌اللَّه حاج سيد احمد خونسارى استفاده نمود. وى در سال 1370ق به حوزه علميه نجف رفت و از محضر آيات عظام و اساتيد بزرگ آميرزا عبدالهادى شيرازى، حكيم، شاهرودى و خوئى مستفيض و بهره‌مند شد، ليكن به علت گرماى طاقت‌فرساى نجف، مجبور به مراجعت به قم گرديد و پيوسته تحقيق راه و روش تعاليم فقه، اصول، رجال، حديث و تفسير را از محضر آيات عظام بروجردى، امام خمينى(ره)، گلپايگانى، شريعتمدارى، شيخ محمد على اراكى و محقق يزدى؛ فلسفه، اسفار و شفاء را از فيلسوف بزرگ علامه طباطبائى و قانون بوعلى را از والد ماجدش و علامه حاج ميرزا محمد طبيب‌زاده فراگرفته و ضمناً به تدريس سطوح عاليه فقه و اصول پرداخت و اكنون داراى حوزه درسى تحقيقى و استدلالى فقه و اصول مى‌باشند.
آثار
- الدور اللامعة فى الاحاديث الجامعة
- المدخل للتفسير الموضوعى للقرآن الكريم
- ترتيب اساتيد الوسائل و مصادرها و تحقيق رجال‌ها على اسلوب منهجى دراسى
- كتاب زكوة، خمس، صوم و اعتكاف از كتاب جامع الاحاديث آيت‌اللَّه بروجردى كه با شركت و معاونت چند تن از فضلاء چون جواد خندق‌آبادى، جلال گلپايگانى و سيد محمدعلى موحد ابطحى (برادر گرامى خود) تألیف نموده و به آن مرحوم تحويل كه بعد از رحلتش با تجديد نظر و مقابله با حضرت آيت‌اللَّه خوئى به طبع رسيد.
- المدخل الى (التفسير الموضوعى) للقرآن الحكيم.
- جامع الاثار فى تفسير القرآن.
- معجم اسناد روايات.
- توحيد الروايات.
- فقه جامع الاحاديث.
اما باقيات الصالحات و آثار تاريخى ايشان عبارتند از:
1- مدرسه الامام المهدى در قم 2- مدرسه علمى در شهرستان اقليد 3- مساجد بسيارى در منطقه وسيع اقليد و سرحد چهاردانگه ييلاق تمام عشاير فارس 4- مراكز تبليغ در شهرستان اقليد و سرحد چهاردانگه 5- درمانگاه ولى عصر(ع) در حومه اقليد 6- بيمارستان ولى عصر(ع) در شهرستان اقليد.
منابع مقاله
برگرفته از كتاب: گنجينه دانشمندان (جلد دوم)