جباران، محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش')
    جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‎های ')
    خط ۵: خط ۵:
    ! نام!! data-type='authorName'|جباران، محمدرضا
    ! نام!! data-type='authorName'|جباران، محمدرضا
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    |-
    |-

    نسخهٔ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۰۶

    جباران، محمدرضا
    نام جباران، محمدرضا
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد 1337 ش
    محل تولد ملایر
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار ‏غدیر از دیدگاه اهل سنت

    ‏سینما در آینه فقه: گفتار درس خارج فقه حضرت آیت‌الله مروجی

    فلاح السائل (سائل رستگار)

    کد مؤلف AUTHORCODE2064AUTHORCODE


    محمدرضا جباران در پنجم آذر 1337ش در ملاير به دنيا آمد. پدرش كشاورز بود و خود نيز تا سن 20 سالگى كه دروس دبستان و دبيرستان را به پايان برد، در كنار او كشاورزى مى‌كرد.

    در سال 1356ش تحصيلات حوزوى خود را در مدرسه علميه ولى عصر(عج) بروجرد آغاز كرد و در پاييز 1359ش از بروجرد به شهر قم آمد و تا سال 1365ش، جز در دو مقطع كوتاه كه مسئوليت مدرسه علميه ولى عصر(عج) بروجرد و مسئوليت مدرسه علميه امیرالمؤمنین(ع)ملاير را به عهده داشت، پيوسته در قم مشغول تحصيل بوده و در كنار تحصيل، كتب مقدماتى را نيز تدريس مى‌كردند. وى از سال 1365ش به قصد شركت در دفاع مقدس، به منطقه غرب رفته و به تناسب تجربه و تخصص خويش، مسئوليت سازمان تبليغات اسلامى بوكان را به عهده گرفت و تا سال 1368ش در بوكان خدمت كرد. آن‌گاه به قصد ادامه تحصيل به قم بازگشت، ولى پس از مدتى كوتاه در خرداد 1369ش به مهاباد عزيمت نموده و به مدت 15 ماه در سازمان تبليغات اسلامى مهاباد به خدمت اشتغال داشت و پس از بازگشت مجدد به قم تا سال 1375ش به تحصيل پرداخت. وى در طول مدت تحصيل سطح، از محضر بزرگانى چون مرحوم آيت‌الله شيخ محمد ابراهيم نجفى بروجردى، شيخ على جواهرى، شيخ رحمت الله صاحب الزمانى و شيخ غلامرضا مولانا در بروجرد و اكابرى چون مرحوم وجدانى فخر، اعتمادى تبريزى، ستوده، كمره‌اى، نبوى و عالمى در قم بهره‌مند شد و در خارج فقه و اصول، از محضر آيات وحيد خراسانى، مكارم شيرازى، سبحانى تبريزى، مروجى بروجردى و گنجى بهره‌مند گرديد.

    وى از سال 1375ش به علل شخصى، از شركت در كلاس درس محروم شده و مطالعات شخصى خود را در فقه و تاريخ ادامه داد و نوشته‌هاى نيز عرضه كرد. وى ترجمه را از سال 1360ش و نوشتن را از سال 1371ش آغاز كرده و در دو زمينه تقرير و تأليف چند كتاب موفق شد.

    آثار

    1. اخلاق (ترجمه الاخلاق سيد شبر)؛
    2. شرح وصال (ترجمه المجالس الشيعة تأليف سيد محسن امين عاملى
    3. غنا و موسيقى در آيينه فقه (تقرير)؛
    4. سينما در آيينه فقه (تقرير)؛
    5. غدير از ديدگاه اهل سنت؛
    6. رندان تشنه لب؛
    7. بانوى آفتاب در آيينه سنت؛
    8. صورتگرى در اسلام؛
    9. ازدواج با غير مسلمان؛
    10. درسنامه علم اخلاق؛
    11. آموزه دينى.

    و چندين مقاله

    منابع مقاله

    خودنوشت مؤلف در پايگاه اطلاع‌رسانى حوزه نت.


    وابسته‌ها