الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ أبوالشهداء الحسين بن علي]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR15768J1.jpg |بندانگشتی| أبوالشهداء الحسين بن علي|175px]]
    [[پرونده:NUR12352J1.jpg |بندانگشتی| ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا|175px]]


    '''أبوالشهداء الحسين بن علي'''، تألیف عباس محمود عقاد، کتابی است در بیان زندگی امام حسین(ع) و شهادت آن حضرت که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.
    '''ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا''' نوشته [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]]، با موضوع کلام، پژوهشی درباره علل حادثه عاشورا و قیام امام حسین(ع) است که به زبان فارسی در زمان معاصر و در یک جلد منتشر شده است.
    نویسنده در ابتدا به حادثه عاشورا درگذر تاریخ اشاره کرده و ضمن بیان نقش ائمّه و اهتمام آن‌ها در بزرگداشت حادثه عاشورا به تلاش‌هاى نافرجامی که براى فراموشى این حادثه عظیم صورت گرفته، اشاره می‌کند. وی معتقد است که برخی به شیوه‌های مختلف تلاش نموده‌اند تا این حادثه بزرگ به فراموشی سپرده شود؛ شیوه‌هایی که در سه گروه می‌توان خلاصه کرده است:
    #شیوه عرفان و تصوّف؛ عاشورا روز وصال و رسیدن عاشق به معشوق است؛ پس باید روز سرور باشد.
    #شیوه تقدّس و پرهیزکارى؛ این شیوه را [[غزالی، محمد|غزالی]] مطرح کرده است. او می‌گوید: به‌خاطر پرهیزکاری، لعن بر یزید جایز نیست. زیرا ممکن است او در آخر عمرش توبه کرده باشد.
    #شیوه تکذیب؛ این روش را، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن‌تیمیه]] در پیش گرفته است. او کشته‌شدن امام حسین(ع) توسط یزید را تکذیب کرده است.  


    عقاد اعتقاد دارد که سرشت آدمیان‌ از‌ دو‌ بخش تشکیل شده است: تمایلات عاطفی و تمایلات‌ منفعت‌طلبانه‌ و غنیمت‌خواهانه. او پس از توضیحاتی در این ‌باره، چنین نتیجه می‌گیرد که قیام امام حسین(ع)‌ تنها‌ در چارچوب نخست قابل تحلیل است. وی همان‌طورکه نبرد بین علی‌(ع)‌ و معاویه را نه نبرد بین دو‌ اندیشه‌ و تدبیر بل نبرد بین پیشوایی دینی و پیشوایی‌ دنیایی می‌شمرد، نبرد امام حسین(ع) با یزید را نیز نبرد بین عاطفه‌ صرف‌ و منفعت‌پرستی صرف دانسته و نمونه‌هایی‌ از فداکاری‌ها‌ و عظمت‌های‌ یاران امام حسین(ع) و نمونه‌هایی از‌ رذالت‌ها‌ و پستی‌های سپاهیان یزید را برشمرده و به این شبهه که فداکاری‌ یاران‌ امام حسین(ع) با انگیزه بهشت‌خواهی‌ صورت گرفته، چنین پاسخ‌ داده‌ است: بهشت برای یزیدیان نیز‌ خوشایند‌ بود و آنان هم به ‌دنبال بهشت بودند؛ پس، سخن در اختلاف سرشت آدمیان‌ است‌ و هر منفعت‌طلبی معنوی (مانند‌ تلاش‌ برای‌ دست‌یافتن به بهشت)‌ الزاما‌ سودطلبی نیست. او نبرد‌ امام‌(ع) با یزیدیان را شدیدترین و برترین صحنه رویارویی عاطفه و منفعت‌طلبی در طول‌ تاریخ‌ دانسته است.
    در ادامه، دیدگاه [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالمغیث حنبلی درباره واقعه کربلا مطرح شده، سپس اشاره‌ای به نقش معاویه شده است. آنگاه نقد و بررسى دیدگاه علماى تندرو اهل سنّت - در پنج موضوع - بیان شده است.


    عقاد با‌ اشاره‌ به یکی‌ بودن نژاد دو خاندان اموی و هاشمی،‌ آنها‌ را‌ دارای‌ دو‌ سرشت بیگانه با یکدیگر دانسته و این تفاوت را نشانه صادق‌ نبودن قانون وراثت در همه ‌جا شمرده و چنین نوشته است: در عصر جاهلی نیز خاندان هاشمی را‌ از دیرباز به دیانت و روحانیت و گره‌گشایی از گرفتاری‌های مردم و امویان را به سوداگری و سیاست‌بازی و نیرنگ و دروغ می‌شناختند. نویسنده آنگاه نمونه‌هایی جالب از سجایای اخلاقی‌ و مقام علمی والا و شرافت خانوادگی امام(ع) و نیز نمونه‌هایی از رذایل فردی و خانوادگی یزید را ذکر کرده است.
    ادامه مطالب کتاب در چهار بخش چنین است:
    در بخش یکم، نقش معاویه در شهادت سیّدالشهداء(ع) بررسی شده است. معاویه با بیعت گرفتن مردم برای ولایت و جانشینى یزید نقش مؤثری در به‌وجود آوردن حادثه کربلا داشت.


    <div class="mw-ui-button">[[أبوالشهداء الحسين بن علي|'''ادامه''']]</div>
    نویسنده موانع ولایت و جانشینی یزید را برشمرده و افرادی همچون امام حسن مجتبى(ع)، سعد بن ابى‌وقّاص، عایشه و عبدالرحمان بن خالد را از موانع جانشینی یزید برشمرده و تلاش‌های معاویه را در تبعید، ساکت کردن مخالفین، ترور و حذف مانعان مورد اشاره قرار داده است.
     
     
    <div class="mw-ui-button">[[ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۴۷

    ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا

    ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا نوشته سید علی حسینی میلانی، با موضوع کلام، پژوهشی درباره علل حادثه عاشورا و قیام امام حسین(ع) است که به زبان فارسی در زمان معاصر و در یک جلد منتشر شده است. نویسنده در ابتدا به حادثه عاشورا درگذر تاریخ اشاره کرده و ضمن بیان نقش ائمّه و اهتمام آن‌ها در بزرگداشت حادثه عاشورا به تلاش‌هاى نافرجامی که براى فراموشى این حادثه عظیم صورت گرفته، اشاره می‌کند. وی معتقد است که برخی به شیوه‌های مختلف تلاش نموده‌اند تا این حادثه بزرگ به فراموشی سپرده شود؛ شیوه‌هایی که در سه گروه می‌توان خلاصه کرده است:

    1. شیوه عرفان و تصوّف؛ عاشورا روز وصال و رسیدن عاشق به معشوق است؛ پس باید روز سرور باشد.
    2. شیوه تقدّس و پرهیزکارى؛ این شیوه را غزالی مطرح کرده است. او می‌گوید: به‌خاطر پرهیزکاری، لعن بر یزید جایز نیست. زیرا ممکن است او در آخر عمرش توبه کرده باشد.
    3. شیوه تکذیب؛ این روش را، ابن‌تیمیه در پیش گرفته است. او کشته‌شدن امام حسین(ع) توسط یزید را تکذیب کرده است.

    در ادامه، دیدگاه ابن خلدون، ابن عربی و عبدالمغیث حنبلی درباره واقعه کربلا مطرح شده، سپس اشاره‌ای به نقش معاویه شده است. آنگاه نقد و بررسى دیدگاه علماى تندرو اهل سنّت - در پنج موضوع - بیان شده است.

    ادامه مطالب کتاب در چهار بخش چنین است: در بخش یکم، نقش معاویه در شهادت سیّدالشهداء(ع) بررسی شده است. معاویه با بیعت گرفتن مردم برای ولایت و جانشینى یزید نقش مؤثری در به‌وجود آوردن حادثه کربلا داشت.

    نویسنده موانع ولایت و جانشینی یزید را برشمرده و افرادی همچون امام حسن مجتبى(ع)، سعد بن ابى‌وقّاص، عایشه و عبدالرحمان بن خالد را از موانع جانشینی یزید برشمرده و تلاش‌های معاویه را در تبعید، ساکت کردن مخالفین، ترور و حذف مانعان مورد اشاره قرار داده است.