۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
#:«یعنى تعظیم و بزرگى خدا بهجا آوردن، خود را خوار داشتن است». | #:«یعنى تعظیم و بزرگى خدا بهجا آوردن، خود را خوار داشتن است». | ||
#:و قوله: | #:و قوله: | ||
: | #:{{شعر}} | ||
#:{{ب|''پیش سبحان پس نگهدارید دل ''|2=''تا نگردید از گمانِ بد خجل''}}{{پایان شعر}} | #:{{ب|''پیش سبحان پس نگهدارید دل ''|2=''تا نگردید از گمانِ بد خجل''}}{{پایان شعر}} | ||
#:از سبحان به اعتبار تنزیه، ذات حقّ خواسته؛ از قبیل اطلاق مصدر و اراده اسم مفعول؛ یعنى، ذات مقدّس و منزّه<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه دوازده - سیزده</ref>. | #:از سبحان به اعتبار تنزیه، ذات حقّ خواسته؛ از قبیل اطلاق مصدر و اراده اسم مفعول؛ یعنى، ذات مقدّس و منزّه<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه دوازده - سیزده</ref>. | ||
# | #باید یادآور شد که شارح بزرگوار در برخى ابیات دقت خاصى مبذول داشته که در دیگر شارحان کمتر مىتوان سراغ گرفت؛ براى مثال در این بیت: | ||
#{{شعر}} | #:{{شعر}} | ||
#{{ب|''هرکه جز ماهى ز آبش سیر شد ''|2=''وآنکه بىروزیست، روزش دیر شد''}}{{پایان شعر}} | #:{{ب|''هرکه جز ماهى ز آبش سیر شد ''|2=''وآنکه بىروزیست، روزش دیر شد''}}{{پایان شعر}} | ||
#:با بیان چند وجه، آن را شرح کرده که یکى از وجوه آن کاملا نادر است و از هوش سرشار وى سرچشمه مىگیرد: مرجع ضمیر شین، لفظ پاک است که مراد از آن عشق یا غم عشق است. | #:با بیان چند وجه، آن را شرح کرده که یکى از وجوه آن کاملا نادر است و از هوش سرشار وى سرچشمه مىگیرد: مرجع ضمیر شین، لفظ پاک است که مراد از آن عشق یا غم عشق است. | ||
#:و این سه بیت: | #:و این سه بیت: | ||
ویرایش