الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:


    <div class="boxTitle"><big>'''[[اصفهانی، محمدحسین|آیت‌الله محمدحسین غروی اصفهانی]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مرعشی، شهاب‌الدین|آی‍ت‌‌ال‍ل‍ه‌ سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00001.jpg|بندانگشتی|اصفهانی، محمدحسین|175px]]
    [[پرونده:NUR00147.jpg|بندانگشتی|مرعشی، شهاب‌الدین|175px]]


    '''محمدحسین غروى اصفهانى''' (۱۲۹۶-۱۳۶۱ ق معروف به '''محقق غروى'''، فقیه، اصولی، فیلسوف و عارف بزرگ شیعه و متخلص به مفتقر
    '''سید ش‍ه‍اب‌‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ج‍ف‍ی‌ م‍رع‍ش‍ی‌''' (1276ش -۱۳۶۹شعلامه پژوهشگر، فقیه‌اصولی، محدث رجالی و مدرس حوزوی، از مراجع تقلید معاصر، احیای فرهنگ غنی اسلامی با جمع آوری نسخ خطی و ساخت کتابخانه‌ای بزرگ  


    او فرزند حاج محمدحسن (معين التجار) و نوۀ حاج محمد اسماعيل نخجوانى در دوم محرم 1296 در كاظمين به دنيا آمد. آیت‌الله غروى ابتدا هنر خطاطى را به خوبى فرا گرفت. در دهۀ دوم زندگى، پا به حوزۀ بزرگ نجف نهاد و چيزى نگذشت كه مراحل كمال را در دروس مقدماتى، يكى پس از ديگرى پشت سر گذاشت و به زودى در حلقۀ درس بزرگترين اساتيد حوزۀ آن روز شركت جست.
    در سال 1315ق/1276ش، در نجف به دنيا آمد. پدرش، آيت‌الله سيد شمس‌الدين محمود مرعشى (1279ق-1338ق) از فقها و مدرسان علوم اسلامى نجف بود. آيت‌الله مرعشى نجفى دوران كودكى را در آغوش پرمهر خانواده سپرى نمود و با تربيت اسلامى بزرگ شد.


    آیت‌الله غروى اصفهانى در انقلاب مشروطيت در صف انقلابيون و مشروطه خواهان و در كنار استادش مرحوم [[آخوند خراسانى]] و دوست ديرين و صديقش [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] از انقلاب حمايت كرد.
    پس از يادگيرى خواندن و نوشتن، در نوجوانى به كسوت روحانيت درآمد و به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت. ادبيات عرب، فقه، اصول، حديث، درايه، رجال و تراجم و... را نزد استادان برجسته حوزه علميه نجف فراگرفت و سپس در درس خارج فقه و اصول آيت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]] (متوفاى 1373ق)، آيت‌الله شيخ احمد كاشف‌الغطاء (متوفاى 1373ق) و شمارى از مراجع تقليد و مدرسان برجسته حوزه علميه نجف شركت كرد و در سن 27 سالگى به درجه اجتهاد نايل آمد.
    آيت‌الله مرعشى نجفى در طول ساليان دراز، خدمت‌هاى شايانى به جهان اسلام نمود. تأسيس مدارس علميه، گردآورى كتب خطى و جلوگیری از به غارت رفتن آنها توسط بیگانگان، نگارش دهها جلد کتاب در رشته‌های گوناگون، تأسیس کتابخانه‌ای بزرگ و غنی از  منابع اسلامی بخشی از فعالیتهای ایشان در دوران عمر بابرکتشان بوده است.


    او در سال 1341 هجرى قمرى به اتفاق مراجع ديگر به ايران و قم تبعيد شد و پس از مراجعت به عراق، دوباره براى همراهى مراجع، به اتفاق حاج ميرزا مهدى كفايى به قم آمده و همراه آنان به نجف اشرف وارد شد.
    سرانجام مرجع بزرگ تقليد شيعه، در روز چهارشنبه 7 شهریور 1369، در 96 سالگى دار فانى را وداع گفت و به اجداد پاكش پيوست و پيكر پاكش با حضور انبوه مردم عزادار در جوار كتابخانه بزرگش به خاك سپرده شد.


    سرانجام عارف و حكيم بزرگ، علامۀ غروى پس از 65 سال عمر پر بركت در پنجم ذوالحجه سال 1361 هجرى قمرى به سوى ديار باقى شتافت و جهانى را داغدار خويش نمود.
    <div class="mw-ui-button">[[مرعشی، شهاب‌الدین|'''ادامه''']]</div>
     
     
    <div class="mw-ui-button">[[اصفهانی، محمدحسین|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۸ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۵۲

    مرعشی، شهاب‌الدین

    سید ش‍ه‍اب‌‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ج‍ف‍ی‌ م‍رع‍ش‍ی‌ (1276ش -۱۳۶۹ش)، علامه پژوهشگر، فقیه‌اصولی، محدث رجالی و مدرس حوزوی، از مراجع تقلید معاصر، احیای فرهنگ غنی اسلامی با جمع آوری نسخ خطی و ساخت کتابخانه‌ای بزرگ

    در سال 1315ق/1276ش، در نجف به دنيا آمد. پدرش، آيت‌الله سيد شمس‌الدين محمود مرعشى (1279ق-1338ق) از فقها و مدرسان علوم اسلامى نجف بود. آيت‌الله مرعشى نجفى دوران كودكى را در آغوش پرمهر خانواده سپرى نمود و با تربيت اسلامى بزرگ شد.

    پس از يادگيرى خواندن و نوشتن، در نوجوانى به كسوت روحانيت درآمد و به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت. ادبيات عرب، فقه، اصول، حديث، درايه، رجال و تراجم و... را نزد استادان برجسته حوزه علميه نجف فراگرفت و سپس در درس خارج فقه و اصول آيت‌الله آقا ضياء عراقى (متوفاى 1373ق)، آيت‌الله شيخ احمد كاشف‌الغطاء (متوفاى 1373ق) و شمارى از مراجع تقليد و مدرسان برجسته حوزه علميه نجف شركت كرد و در سن 27 سالگى به درجه اجتهاد نايل آمد. آيت‌الله مرعشى نجفى در طول ساليان دراز، خدمت‌هاى شايانى به جهان اسلام نمود. تأسيس مدارس علميه، گردآورى كتب خطى و جلوگیری از به غارت رفتن آنها توسط بیگانگان، نگارش دهها جلد کتاب در رشته‌های گوناگون، تأسیس کتابخانه‌ای بزرگ و غنی از منابع اسلامی بخشی از فعالیتهای ایشان در دوران عمر بابرکتشان بوده است.

    سرانجام مرجع بزرگ تقليد شيعه، در روز چهارشنبه 7 شهریور 1369، در 96 سالگى دار فانى را وداع گفت و به اجداد پاكش پيوست و پيكر پاكش با حضور انبوه مردم عزادار در جوار كتابخانه بزرگش به خاك سپرده شد.