۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ره)' به '(ره)'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ره)' به '(ره)') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type='authors'|[[موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)]] (محقق) | |data-type='authors'|[[موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)]] (محقق) | ||
[[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید]] (نويسنده) | [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید]] (نويسنده) | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''التعليقة على الفوائد الرضوية'''، نام كتابى است به زبان عربى كه [[امام خمينى (ره)|امام خمينى]] قدس سره، به‌عنوان تعليقه‌اى بر كتاب فوائد رضويه مرحوم [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]]، از عرفاى مشهور قرن دوازدهم هجرى، نوشته است. | '''التعليقة على الفوائد الرضوية'''، نام كتابى است به زبان عربى كه [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] قدس سره، به‌عنوان تعليقه‌اى بر كتاب فوائد رضويه مرحوم [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]]، از عرفاى مشهور قرن دوازدهم هجرى، نوشته است. | ||
قاضى سعيد، اين كتاب را به‌عنوان شرحى بر حديث«رأس الجالوت» امام على بن موسى الرضا(ع)، نوشته است كه بيانات امام(ع) در جواب سؤال بزرگ‌ترين عالم يهودى زمان خودش كه رأس الجالوت نام داشت، مى‌باشد. | قاضى سعيد، اين كتاب را به‌عنوان شرحى بر حديث«رأس الجالوت» امام على بن موسى الرضا(ع)، نوشته است كه بيانات امام(ع) در جواب سؤال بزرگ‌ترين عالم يهودى زمان خودش كه رأس الجالوت نام داشت، مى‌باشد. | ||
از آن‌جايى كه حديث شريف رأس الجالوت، داراى مضامين بسيار بلند و ويژه‌اى است كه شخصى مانند رأس الجالوت، بعد از شنيدن جواب امام به سؤال وى در مورد كفر و ايمان و شيطان و واحد متكثر و متكثر متوحد، به‌طرز عجيبى منقلب شده و شهادتين بر زبان جارى مى‌سازد و مسلمان مى‌شود، لذا قاضى سعيد اقدام به شرح مضامين آن نموده است و [[امام خمينى (ره)|امام خمينى]] قدس سره نيز طبق آنچه خود در مقدمه اشاره مى‌كند، به خاطر بعضى اسرار و رموزى كه در شرح قاضى سعيد وجود دارد، لازم دانسته تا عبارات مغلق، شكافته شده و توضيحات لازم ارائه گردد، لذا در هر قسمت كه نياز به توضيح و بررسى بوده، بخش كوتاهى از عبارت قاضى سعيد را با عنوان «قوله...»، آورده و با عباراتى زيبا، روان و در پاره‌اى از مواقع مسجع، به شرح و بررسى آن پرداخته است. | از آن‌جايى كه حديث شريف رأس الجالوت، داراى مضامين بسيار بلند و ويژه‌اى است كه شخصى مانند رأس الجالوت، بعد از شنيدن جواب امام به سؤال وى در مورد كفر و ايمان و شيطان و واحد متكثر و متكثر متوحد، به‌طرز عجيبى منقلب شده و شهادتين بر زبان جارى مى‌سازد و مسلمان مى‌شود، لذا قاضى سعيد اقدام به شرح مضامين آن نموده است و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] قدس سره نيز طبق آنچه خود در مقدمه اشاره مى‌كند، به خاطر بعضى اسرار و رموزى كه در شرح قاضى سعيد وجود دارد، لازم دانسته تا عبارات مغلق، شكافته شده و توضيحات لازم ارائه گردد، لذا در هر قسمت كه نياز به توضيح و بررسى بوده، بخش كوتاهى از عبارت قاضى سعيد را با عنوان «قوله...»، آورده و با عباراتى زيبا، روان و در پاره‌اى از مواقع مسجع، به شرح و بررسى آن پرداخته است. | ||
[[امام خمينى (ره)|امام خمينى]] قدس سره، در بعضى جاها كلام قاضى سعيد را رد مى‌كند، مثل جايى كه قاضى سعيد كلام رأس الجالوت را در مورد آيه كريمه'''«خلق الانسان علمه البيان»'''، معنا مى‌كند و امام(ره) مى‌فرمايد: حرف شارح صحيح است، لكن در معناى حرف رأس الجالوت نمى‌باشد. | [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] قدس سره، در بعضى جاها كلام قاضى سعيد را رد مى‌كند، مثل جايى كه قاضى سعيد كلام رأس الجالوت را در مورد آيه كريمه'''«خلق الانسان علمه البيان»'''، معنا مى‌كند و امام(ره) مى‌فرمايد: حرف شارح صحيح است، لكن در معناى حرف رأس الجالوت نمى‌باشد. | ||
قاضى سعيد، شرح حديث را در اين كتاب، به سه فايده تقسيم كرده است كه فايده اول، بحث از معنى كفر و ايمان و جنت و نار و شيطان است كه رأس الجالوت از امام رضا(ع) پرسيده و امام(ع)، پاسخ مختصر و بسيار پرمغزى فرموده كه شرح آن را قاضى سعيد، به‌گونه‌اى دقيق، بيان نموده و امام(ره)، هيچ تعليقه‌اى بر اين بخش ننوشته‌اند. | قاضى سعيد، شرح حديث را در اين كتاب، به سه فايده تقسيم كرده است كه فايده اول، بحث از معنى كفر و ايمان و جنت و نار و شيطان است كه رأس الجالوت از امام رضا(ع) پرسيده و امام(ع)، پاسخ مختصر و بسيار پرمغزى فرموده كه شرح آن را قاضى سعيد، به‌گونه‌اى دقيق، بيان نموده و امام(ره)، هيچ تعليقه‌اى بر اين بخش ننوشته‌اند. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
شرح عقلى كه امام قدس سره بر اين واحد متكثر نوشته‌اند، عبارت است از اينكه در حكمت متعاليه ثابت شده كه وجود در عين واحد بودن، داراى مراتب متفاوت طولى و عرضى است و اين، مورد تصديق برهان و موافق با كشف اهل عرفان است، پس تكثر، در وجود، ذاتى و حقيقى نبوده و در آن، حيث و حيثيت و تفرق و غيريتى نيست. | شرح عقلى كه امام قدس سره بر اين واحد متكثر نوشته‌اند، عبارت است از اينكه در حكمت متعاليه ثابت شده كه وجود در عين واحد بودن، داراى مراتب متفاوت طولى و عرضى است و اين، مورد تصديق برهان و موافق با كشف اهل عرفان است، پس تكثر، در وجود، ذاتى و حقيقى نبوده و در آن، حيث و حيثيت و تفرق و غيريتى نيست. | ||
[[امام خمينى (ره)|امام خمينى]] قدس سره، در بحث متكثر متوحد نيز تعليقه مفصلى نوشته‌اند كه داراى مفاهيم دقيق عرفانى مى‌باشد، از آن جمله، استنادى است كه امام(ره) به اين روايت پيغمبر اكرم(ص) نموده‌اند: «لو دليتم بحبل إلى الارض السفلى لهبطتم على الله» مى‌باشد. امام(ره)، عود موجودات به‌سوى خداوند متعال را به واسطه ولى مطلقى كه داراى نفس كليه الهيه و واجد مرتبه عقل مى‌باشد، مى‌داند. | [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] قدس سره، در بحث متكثر متوحد نيز تعليقه مفصلى نوشته‌اند كه داراى مفاهيم دقيق عرفانى مى‌باشد، از آن جمله، استنادى است كه امام(ره) به اين روايت پيغمبر اكرم(ص) نموده‌اند: «لو دليتم بحبل إلى الارض السفلى لهبطتم على الله» مى‌باشد. امام(ره)، عود موجودات به‌سوى خداوند متعال را به واسطه ولى مطلقى كه داراى نفس كليه الهيه و واجد مرتبه عقل مى‌باشد، مى‌داند. | ||
در شرح«جارى منجمد»، امام، تعريفى را كه قاضى سعيد براى اين اصطلاح بيان فرموده است، پذيرفته‌اند، ولى شرح و تفصيل ايشان را قبول نكرده و بر خلاف ظاهر آيه 88 نمل و عبارت حديث مى‌دانند. | در شرح«جارى منجمد»، امام، تعريفى را كه قاضى سعيد براى اين اصطلاح بيان فرموده است، پذيرفته‌اند، ولى شرح و تفصيل ايشان را قبول نكرده و بر خلاف ظاهر آيه 88 نمل و عبارت حديث مى‌دانند. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
قاضى سعيد، خاتمه‌اى چند سطرى پس از بيان فوايد سه‌گانه آورده است كه امام(ره) نيز خاتمه‌اى از جانب خودش بيان داشته است و در آن، دو وجه را براى سؤال رأس الجالوت مطرح نموده است. | قاضى سعيد، خاتمه‌اى چند سطرى پس از بيان فوايد سه‌گانه آورده است كه امام(ره) نيز خاتمه‌اى از جانب خودش بيان داشته است و در آن، دو وجه را براى سؤال رأس الجالوت مطرح نموده است. | ||
[[امام خمينى (ره)|امام خمينى]] قدس سره، پايان تأليف كتاب را در شهر خمين و در ربيع الاول سال هزار و سى‌صد و چهل و هشت هجرى قمرى نوشته است. | [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] قدس سره، پايان تأليف كتاب را در شهر خمين و در ربيع الاول سال هزار و سى‌صد و چهل و هشت هجرى قمرى نوشته است. | ||
== معرفى نسخه == | == معرفى نسخه == | ||
اين كتاب، توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى (ره)|امام خمينى]](ره) در سال 1375، هم‌زمان با صدمين سال‌گرد ميلاد [[امام خمينى (ره)|امام خمينى]](ره)، در يك جلد و در قطع وزيرى چاپ شده است. | اين كتاب، توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) در سال 1375، هم‌زمان با صدمين سال‌گرد ميلاد [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، در يك جلد و در قطع وزيرى چاپ شده است. | ||
در پايان كتاب، فهرست‌هايى به اين ترتيب آمده است: | در پايان كتاب، فهرست‌هايى به اين ترتيب آمده است: | ||