۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - ':ف' به ': ف') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
مؤلّف، كه داراى گرايش اعتزالى در كلام است، اين اثر را به منظور اثبات آراى معتزله نگاشته است. حجم عمده محتواى كتاب | مؤلّف، كه داراى گرايش اعتزالى در كلام است، اين اثر را به منظور اثبات آراى معتزله نگاشته است. حجم عمده محتواى كتاب درباره شخصيت‌هاى معتزلى است، اعم از معتزله واقعى و يا شخصيت‌هايى كه وى آنها را معتزلى جلوه داده است. با اين حال، اين كتاب با توجه به اطلاعات سودمند آن درباره فرقه‌هاى اسلامى، به ويژه قسمت اول آن، به عنوان يكى از منابع شناخت فرقه‌هاى ديگر مورد قبول و استناد پژوهش‌گران واقع شده است، هر چند گزارش‌هاى وى از فرق اسلامى، به ويژه شيعيان، در هم پراكنده و عارى از بررسى منظّم و علمى است و نمى‌توان بر اساس آن، فهرست يك‌دستى از فرق شيعى ارائه كرد. | ||
نويسنده، در تقسيم‌بندى شيعيان، شكل‌گيرى شيعه به معناى كلامى آن را پس از شهادت امام حسين (ع) مى‌داند و مدعى است: شيعيانى كه با معتزليان آمد و شد نداشتند، در جرگه «اهل تشبيه» درآمدند. او نيز همانند بسيارى از ملل و نحل نگاران، قول به تجسيم و تشبيه را به هشام نسبت مى‌دهد. | نويسنده، در تقسيم‌بندى شيعيان، شكل‌گيرى شيعه به معناى كلامى آن را پس از شهادت امام حسين (ع) مى‌داند و مدعى است: شيعيانى كه با معتزليان آمد و شد نداشتند، در جرگه «اهل تشبيه» درآمدند. او نيز همانند بسيارى از ملل و نحل نگاران، قول به تجسيم و تشبيه را به هشام نسبت مى‌دهد. | ||