۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
دربارۀ تاريخ آغاز و پايان نگارش اين تفسير، تنها بر اساس اطلاعات پراكندهاى كه در آخر برخى سورهها آمده مىتوان سخن گفت. نخستين تاريخى كه [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] به آن اشاره كرده، اول ربيع الاول 595 است كه در پايان سورۀ آل عمران آمده است. | دربارۀ تاريخ آغاز و پايان نگارش اين تفسير، تنها بر اساس اطلاعات پراكندهاى كه در آخر برخى سورهها آمده مىتوان سخن گفت. نخستين تاريخى كه [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] به آن اشاره كرده، اول ربيع الاول 595 است كه در پايان سورۀ آل عمران آمده است. | ||
بر اين اساس وى تفسير خود را قبل از 595 آغاز كرده است. آخرين تاريخ نيز در پايان سورۀ احقاف ذكر شده كه چهارشنبه 20 ذيحجّۀ 603 است<ref> | بر اين اساس وى تفسير خود را قبل از 595 آغاز كرده است. آخرين تاريخ نيز در پايان سورۀ احقاف ذكر شده كه چهارشنبه 20 ذيحجّۀ 603 است<ref>عبدالحميد، ص 51-52</ref>. | ||
==اهميت == | ==اهميت == | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در نگارش تفسير خود از آثار و تفاسير گوناگونى بهره برده<ref> | [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در نگارش تفسير خود از آثار و تفاسير گوناگونى بهره برده<ref>عبدالحميد، ص 87-122</ref>؛ ولى نام بيشتر آنها را ذكر نكرده است<ref>خرمشاهى،ص 80-81؛جولاندرى، ص 52-54</ref>. | ||
از جمله آثارى كه نام برده، الآثار الباقية عن القرون الخالية [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] و الاعتذار قاضى عبدالجبار معتزلى و التوحيد ابن خزيمه است <ref>لاگارد، ص 137-139؛ براى فهرست كامل اين آثار-همان، ص 137-144</ref>. | از جمله آثارى كه نام برده، الآثار الباقية عن القرون الخالية [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] و الاعتذار قاضى عبدالجبار معتزلى و التوحيد ابن خزيمه است <ref>لاگارد، ص 137-139؛ براى فهرست كامل اين آثار-همان، ص 137-144</ref>. | ||