۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ناصرالدين انصارى قمى' به 'ناصرالدين انصارى قمى ') |
جز (جایگزینی متن - 'آيتالله شبيرى زنجانى' به 'آيتالله شبيرى زنجانى ') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''اختران فقاهت (بررسى زندگى علمى و سياسى گروهى از علماى سده اخير)'''، تأليف [[انصاری قمی، ناصر الدین|ناصرالدين انصارى قمى]] است كه با تعليقات آيتالله شبيرى | '''اختران فقاهت (بررسى زندگى علمى و سياسى گروهى از علماى سده اخير)'''، تأليف [[انصاری قمی، ناصر الدین|ناصرالدين انصارى قمى]] است كه با تعليقات [[شبیری زنجانی، موسی|آيتالله شبيرى زنجانى]] ، به زبان فارسى منتشر شده است. کتاب حاضر، مجموعه مقالاتى است كه در ساليان پيشين (1372-1382ش) در مجله «مسجد» - نشريه مركز رسيدگى به امور مساجد - نگاشته شده و اينك همه آنها يكجا به چاپ رسيده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
او با اين عمل خود معارف اصيل تشيع را از خطر از بين رفتن و كهنه شدن رهايى بخشيد و بهوسيله نقل از جوامع حديثى و يا نسخهبردارى و گنجانيدن عين آنها در لابهلاى بحار، به احياى آثار سلف صالح اقدام شايستهاى نمود و بسيارى از آنها را از خطر فراموشى و انهدام نجات داد <ref>ر.ك: همان، ج1، ص32-31</ref>. | او با اين عمل خود معارف اصيل تشيع را از خطر از بين رفتن و كهنه شدن رهايى بخشيد و بهوسيله نقل از جوامع حديثى و يا نسخهبردارى و گنجانيدن عين آنها در لابهلاى بحار، به احياى آثار سلف صالح اقدام شايستهاى نمود و بسيارى از آنها را از خطر فراموشى و انهدام نجات داد <ref>ر.ك: همان، ج1، ص32-31</ref>. | ||
آيتالله شبيرى زنجانى در تعليقهاش با مراجعه به منابع، تاريخهاى ذكرشده در کتاب را مورد بررسى و نقد قرار داده است؛ بهعنوان مثال درباره رفيعالدين محمد حسنى طباطبايى، تاريخ وفات (1099ق) را صحيح نمىداند. وى اشاره مىكند كه اگرچه تاريخ وفات رفيعالدين را به اختلاف 1079، 1080 و 1082 نوشتهاند، اما تاريخ 1099 را محدث نورى از [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] نقل كرده، ولى در نسخه چاپى [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] كه از روى نسخه اصل طبع شده، ألف و تسع و سبعين (1079) است <ref>ر.ك: اردبيلى، محمد بن على، ج1، ص322؛ تعليقات آيتالله شبيرى زنجانى بر جلد اول، ص677</ref>. | [[شبیری زنجانی، موسی|آيتالله شبيرى زنجانى]] در تعليقهاش با مراجعه به منابع، تاريخهاى ذكرشده در کتاب را مورد بررسى و نقد قرار داده است؛ بهعنوان مثال درباره رفيعالدين محمد حسنى طباطبايى، تاريخ وفات (1099ق) را صحيح نمىداند. وى اشاره مىكند كه اگرچه تاريخ وفات رفيعالدين را به اختلاف 1079، 1080 و 1082 نوشتهاند، اما تاريخ 1099 را محدث نورى از [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] نقل كرده، ولى در نسخه چاپى [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] كه از روى نسخه اصل طبع شده، ألف و تسع و سبعين (1079) است <ref>ر.ك: اردبيلى، محمد بن على، ج1، ص322؛ تعليقات [[شبیری زنجانی، موسی|آيتالله شبيرى زنجانى]] بر جلد اول، ص677</ref>. | ||
در جلد اول و دوم کتاب، هر مقاله مشتمل بر شرح زندگى و آثار يك شخصيت است و تنها در آخرين مقاله از جلد دوم تحت عنوان «شاگردان حاج ملا احمد نراقى» ابتدا زندگىنامه خود او بهاختصار ارائه و سپس شرح حال 23 تن از شاگردان ايشان در چند سطر بيان شده است <ref>ر.ك: متن کتاب، ص555-543</ref>. درباره برخى از فقهاى بزرگ نيز شاگردان فراوان آنها ليست شدهاند كه ذكر 169 تن از شاگردان صاحب جواهر از آن جمله است <ref>ر.ك: همان، ص93-84</ref>. | در جلد اول و دوم کتاب، هر مقاله مشتمل بر شرح زندگى و آثار يك شخصيت است و تنها در آخرين مقاله از جلد دوم تحت عنوان «شاگردان حاج ملا احمد نراقى» ابتدا زندگىنامه خود او بهاختصار ارائه و سپس شرح حال 23 تن از شاگردان ايشان در چند سطر بيان شده است <ref>ر.ك: متن کتاب، ص555-543</ref>. درباره برخى از فقهاى بزرگ نيز شاگردان فراوان آنها ليست شدهاند كه ذكر 169 تن از شاگردان صاحب جواهر از آن جمله است <ref>ر.ك: همان، ص93-84</ref>. |
ویرایش