۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'حسن‌زاده آملى' به 'حسن‌زاده آملى '
جز (جایگزینی متن - 'ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى' به 'ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى ') |
جز (جایگزینی متن - 'حسن‌زاده آملى' به 'حسن‌زاده آملى ') |
||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
بخش ديگر، نامه عرفانى مؤلف به علامه كمپانى است. در اين نامه [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى]] دستورالعمل‌هايى براى آيت‌الله شيخ محمدحسين كمپانى براى سير و سلوك نوشته و توصيه‌هايى براى تربيت عرفانى در شبانه‌روز مطرح كرده است. چون نفس انسانى تا از عالم مثال خود نگذشته باشد، به عالم عقلى نخواهد رسيد و تا به عالم عقلى نرسد، حقيقت معرفت حاصل نشود و به مطلوبش نخواهد رسيد. روش پيشنهادى [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى]] براى معرفت نفس و رسيدن به مطلوب عرفانى، چنين است: اولا بايد انسان يك مقدار زياده بر معمول تقليل غذا و استراحت بكند تا جنبه حيوانيت كمتر و روحانيّت قوّت بگيرد و ثانيا تا مى‌تواند ذكر و فكر را ترك نكند كه اين دو جناح سير آسمان معرفت است. او به‌ويژه بر شب‌خيزى و تكرار ذكر يونسيّه در سجده و قرائت قرآن به قصد هديه به حضرت ختمى‌مرتبت(ص) و فكر در باره رحلت از اين دنياى فانى و انديشيدن در باره نيستى تأكيد كرده است و... <ref>همان، ص 269 - 271</ref>. | بخش ديگر، نامه عرفانى مؤلف به علامه كمپانى است. در اين نامه [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى]] دستورالعمل‌هايى براى آيت‌الله شيخ محمدحسين كمپانى براى سير و سلوك نوشته و توصيه‌هايى براى تربيت عرفانى در شبانه‌روز مطرح كرده است. چون نفس انسانى تا از عالم مثال خود نگذشته باشد، به عالم عقلى نخواهد رسيد و تا به عالم عقلى نرسد، حقيقت معرفت حاصل نشود و به مطلوبش نخواهد رسيد. روش پيشنهادى [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى]] براى معرفت نفس و رسيدن به مطلوب عرفانى، چنين است: اولا بايد انسان يك مقدار زياده بر معمول تقليل غذا و استراحت بكند تا جنبه حيوانيت كمتر و روحانيّت قوّت بگيرد و ثانيا تا مى‌تواند ذكر و فكر را ترك نكند كه اين دو جناح سير آسمان معرفت است. او به‌ويژه بر شب‌خيزى و تكرار ذكر يونسيّه در سجده و قرائت قرآن به قصد هديه به حضرت ختمى‌مرتبت(ص) و فكر در باره رحلت از اين دنياى فانى و انديشيدن در باره نيستى تأكيد كرده است و... <ref>همان، ص 269 - 271</ref>. | ||
در پايان، قصيده زيباى لقائيه استاد حسن حسن‌زاده آملى به نقل از ديوان ايشان آمده كه در اوايل ذى‌حجه 1388ق، سروده و با اين بيت آغاز شده است: | در پايان، قصيده زيباى لقائيه استاد حسن [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] به نقل از ديوان ايشان آمده كه در اوايل ذى‌حجه 1388ق، سروده و با اين بيت آغاز شده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''اى دل به‌در كن از سرت كبر و ريا را''|2=''خواهى اگر بينى جمال كبريا را''}} | {{ب|''اى دل به‌در كن از سرت كبر و ريا را''|2=''خواهى اگر بينى جمال كبريا را''}} | ||