خاطرات سرهار فورد جونز: روزنامه سفر خاطرات هیئت اعزامی انگلستان به ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

رجال و ديپلمات‌هاى سياسى خارجى كه به ايران مى‌آمدند، نخست با بررسى وضع راه‌ها، روان‌شناسى مردم اين كشور، چگونگى اداره جامعه و شيوه حكومت‌دارى ايرانيان، اخلاق و خصلت‌هاى حاكمان و مردم و مسائلى از اين دست، به عرضه اطلاعات مهمى در اين باره مى‌پرداختند. خاطرات هارفورد، بى‌پيشينه نيست و براى نمونه، حاجى باباى اصفهانى، نوشته جيمز موريه و خاطرات ژنرال گاردان، صاحب منصب فرانسوى يا كتاب‌هاى پروفسور براون در اين زمينه، تبار فرهنگى آن به شمار مى‌روند. بارى، ايرانيانى كه به «فرنگ» مى‌رفتند، تنها به زيبايى‌هاى ظاهرى، كاخ‌هاى باشكوه و مسائل پيش پا افتاده آن‌جا مى‌پرداختند و درباره آنها قلم مى‌فرسودند. خاطرات ميرزا ابوالحسن خان شيرازى يا كتاب ناصر الدين شاه، نمونه‌هايى از همتاهاى ايرانى خاطرات هارفورد جونز به شمار مى‌آيند كه به رغم تيزبينى انگليسيان درباره آيين‌ها و آداب اخلاقى، اجتماعى، حكومت‌دارى و پيوند دولت با ملت ايران، نوشته شده‌اند.