دانشنامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ: تفاوت میان نسخه‌ها

فصل چهارم، در باره چگونگى پرورش ايشان در خاندان پيامبر(ص) است. اظهار محبت پيامبر خدا (ص) به او، بازى كردن پيامبر(ص) با او و بازى كردن او با پيامبر(ص)، كشتى گرفتن او با برادرش امام حسن (ع) در حضور پيامبر(ص)، بازى كردن او با ديگر بچه‌ها و نماز خواندن او با پيامبر(ص)، مى‌توانند آموزه‌هاى ارزشمندى براى تربيت فرزندان شايسته باشند كه در اين فصل، گزارش شده‌اند. همچنين روايات مختلفى كه دلالت بر تغذيه امام حسين (ع) از انگشتان پيامبر(ص) دارند، مورد تبيين و تحليل قرار گرفته‌اند <ref>همان، ص 24</ref>.

فصل دوم، در باره فضايلى است كه امام حسين (ع) با برادرش امام حسن (ع) در آن‌ها مشتركند، مانند: فرزند پيامبر خدا (ص) بودن، تصريح پيامبر(ص) به امامت آنان، جايگاه رفيع خانوادگى و برترى آنان بر ساير جوانان امت و اهل بهشت، اهميت دوستى با آنان و خطر دشمنى با آنان <ref>همان</ref>.

در فصل دوم، تعبيرهاى گوناگون پيامبر(ص) در باره امامت سيدالشهدا (ع) و استمرار امامت در نسل ايشان، دسته‌بندى گرديده است؛ بدين‌سان كه: اوصياى پيامبر(ص) و پيشوايان دين، از فرزندان امام حسين (ع) هستند و امامت در نسل اوست. امام حسين (ع) پدر نه امام است و آنان خلفاى خدا در زمينند و... <ref>همان</ref>.

بر پايه گزارش‌هاى فصل سوم، [[امام على(ع)]]، فاطمه زهرا (س) و ساير اهل‌بيت(ع) تا امام هادى(ع)، با صراحت، امامت سيدالشهداء را تبيين كرده‌اند <ref>همان</ref>.