دو راهی روحانیت؛ جستارهایی دربارهی مرجعیت شیعه در ایران معاصر: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ی ای ' به 'یای ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می شود ' به ' میشود ') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دو راهی روحانیت؛ جستارهایی دربارهی مرجعیت شیعه در ایران معاصر''' تألیف [[رضوی، کمال|کمال رضوی]]؛ درون مایه ی مقالاتی که در این دفتر گردآمدهاند، بازنمایاندن الزامات و لوازم نظری و عملی چنین انتخابی است. بحث با مفهوم پردازی جایگاه اجتماعی مرجعیت در قالب نهاد اجتماعی و گروه منزلتی و نهاد مدنی آغاز | '''دو راهی روحانیت؛ جستارهایی دربارهی مرجعیت شیعه در ایران معاصر''' تألیف [[رضوی، کمال|کمال رضوی]]؛ درون مایه ی مقالاتی که در این دفتر گردآمدهاند، بازنمایاندن الزامات و لوازم نظری و عملی چنین انتخابی است. بحث با مفهوم پردازی جایگاه اجتماعی مرجعیت در قالب نهاد اجتماعی و گروه منزلتی و نهاد مدنی آغاز میشود و در ادامه ذیل چند محور، تحول تاریخی روحانیت و مرجعیت در ایران معاصر و چالش ها و امکانات پیش روی این تحول نمایانده می شود. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
موقعیت خاص روحانیت در تشیع و همچنین نقشی که روحانیت پس از انقلاب در ایران یافت، روحانیت در تشیع را به یکی از موارد ارجح مطالعات نهادهای دینی بدل کرد و ضرورت مطالعات جامعه شناختی در این حوزه را بیش از پیش آشکار ساخت. با نگاه به مسیری که روحانیت و مرجعیت در تاریخ متأخر ایران طی کرده و پایگاه و جایگاهی که اکنون در جامعه ی ایران دارد، میتوان از یک دو راهی، بر سر راه روحانیت سخن گفت: نخست، پذیرش ایفای نقش در قالب یک نهاد مدنی و ادغام و مشارکت در ساخت فعال جامعه ی مدنی نحیف اما در حال تکوین و توسعه ی ایران؛ و دوم، باقی ماندن بر میراث گذشته و کوشش برای تداوم نقش آفرینی به عنوان یک گروه منزلتی با حفظ امیتازها و خصایل مألوف در جهان جدید. این یک انتخاب تعیین کننده برای نهاد روحانیت در جامعهای است که در حال انتقال از وضعیت پیشین به دورانی جدید است. | موقعیت خاص روحانیت در تشیع و همچنین نقشی که روحانیت پس از انقلاب در ایران یافت، روحانیت در تشیع را به یکی از موارد ارجح مطالعات نهادهای دینی بدل کرد و ضرورت مطالعات جامعه شناختی در این حوزه را بیش از پیش آشکار ساخت. با نگاه به مسیری که روحانیت و مرجعیت در تاریخ متأخر ایران طی کرده و پایگاه و جایگاهی که اکنون در جامعه ی ایران دارد، میتوان از یک دو راهی، بر سر راه روحانیت سخن گفت: نخست، پذیرش ایفای نقش در قالب یک نهاد مدنی و ادغام و مشارکت در ساخت فعال جامعه ی مدنی نحیف اما در حال تکوین و توسعه ی ایران؛ و دوم، باقی ماندن بر میراث گذشته و کوشش برای تداوم نقش آفرینی به عنوان یک گروه منزلتی با حفظ امیتازها و خصایل مألوف در جهان جدید. این یک انتخاب تعیین کننده برای نهاد روحانیت در جامعهای است که در حال انتقال از وضعیت پیشین به دورانی جدید است. | ||
درون مایه ی مقالاتی که در این دفتر گردآمدهاند، بازنمایاندن الزامات و لوازم نظری و عملی چنین انتخابی است. بحث با مفهوم پردازی جایگاه اجتماعی مرجعیت در قالب نهاد اجتماعی و گروه منزلتی و نهاد مدنی آغاز | درون مایه ی مقالاتی که در این دفتر گردآمدهاند، بازنمایاندن الزامات و لوازم نظری و عملی چنین انتخابی است. بحث با مفهوم پردازی جایگاه اجتماعی مرجعیت در قالب نهاد اجتماعی و گروه منزلتی و نهاد مدنی آغاز میشود و در ادامه ذیل چند محور، تحول تاریخی روحانیت و مرجعیت در ایران معاصر و چالش ها و امکانات پیش روی این تحول نمایانده می شود.<ref> [https://www.historylib.com/books/2276 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == |