دیوان سنجر کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی

خط ۲۶:

| پیش از =

}}

'''دیوان سنجر کاشانی''' مجموعه اشعار میرمحمد هاشم سنجر کاشانی (981- 1021ق) است که با تصحیح و تحقیق حسن عاطفی و عباس بهنیا منتشر شده است.

'''دیوان سنجر کاشانی''' مجموعه اشعار [[س‍ن‍ج‍ر ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ده‍اش‍م‌ب‍ن‌ ح‍ی‍در|میرمحمد هاشم سنجر کاشانی]] (981- 1021ق) است که با تصحیح و تحقیق [[عاطفی، حسن|حسن عاطفی]] و [[بهنیا، عباس|عباس بهنیا]] منتشر شده است.

شیوه سخن سنجر در شاعری همان سبک روزگار صفوی است که از اوایل قرن دهم آغاز شد و در یازدهم در روزگار کلیم و صائب به اوج کمال خود رسید و تا نیمه اول سده دوازدهم در ایران ادامه یافت و امروز به سبک هندی شهرت دارد و برخی از ادیبان و شاعران به آن سبک «سپاهانی» یا «اصفهانی» می‌گویند<ref>مقدمه مصححان،ص48</ref>.

شیوه سخن سنجر در شاعری همان سبک روزگار صفوی است که از اوایل قرن دهم آغاز شد و در یازدهم در روزگار کلیم و [[صائب، محمدعلی|صائب]] به اوج کمال خود رسید و تا نیمه اول سده دوازدهم در ایران ادامه یافت و امروز به سبک هندی شهرت دارد و برخی از ادیبان و شاعران به آن سبک «سپاهانی» یا «اصفهانی» می‌گویند<ref>مقدمه مصححان،ص48</ref>.

سنجر در قصیده، به سخن بعضی از استادان متقدم چون انوری، رشید وطواط، خاقانی و در غزل بیشتر به حافظ توجه داشت. در توجه خود به حافظ می‌گوید:

سنجر در قصیده، به سخن بعضی از استادان متقدم چون [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، [[رشید وطواط، محمد بن محمد|رشید وطواط]]، [[خاقانی شروانی|خاقانی]] و در غزل بیشتر به [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] توجه داشت. در توجه خود به حافظ می‌گوید:

* {{ب|'' سنجر از تربت حافظ مددی می‌طلبد ''|2='' که هم آوازه شیراز کند کاشان را ''<ref>همان</ref>}}

صائب، شاعر توانای عصر صفوی، توجهی به سخن سنجر دارد و برخی از غزلیات وی را استقبال کرده است؛

[[صائب، محمدعلی|صائب]]، شاعر توانای عصر صفوی، توجهی به سخن سنجر دارد و برخی از غزلیات وی را استقبال کرده است؛

صائب: