حياة أميرالمؤمنين عليه‌السلام في عهد النبي صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم: تفاوت میان نسخه‌ها

    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR85162J1.jpg | عنوان =حياة امير المؤمنين في عهد النبي | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = صدر، محمدصادق (نویسنده) |زبان | زبان =عربی | کد کنگره =‏/ص4ح9 / 37/35 BP | موضوع =مناقب و تاریخ |ناشر | ناشر = شریف رضی | مکان نشر...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''حياة أميرالمؤمنين عليه‌السلام في عهد النبي صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم''' تألیف محمدصادق صدر، این کتاب در شرح و تحلیل و زندگی امام علی(ع) و تبیین فضایل، و نقش او در تحکیم پایه‌های اسلام است. نویسنده، کتاب را از منابع حدیثی و تاریخی اهل سنت و شیعه فراهم آورده، و در آن تلاش کرده است شخصیت امام علی(ع) را در دوران پیامبر(ص) در ابعاد گوناگون به تحلیل بگذارد.
    '''حياة أميرالمؤمنين عليه‌السلام في عهد النبي صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم''' تألیف [[صدر، محمدصادق|محمدصادق صدر]]، این کتاب در شرح و تحلیل و زندگی [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و تبیین فضایل، و نقش او در تحکیم پایه‌های اسلام است. نویسنده، کتاب را از منابع حدیثی و تاریخی اهل سنت و شیعه فراهم آورده، و در آن تلاش کرده است شخصیت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] را در دوران پیامبر(ص) در ابعاد گوناگون به تحلیل بگذارد.


    وی، وجود دو امر مهم در زندگی امیر مؤمنان(ع)، مبنی بر اینکه هر آنچه که پیامبر(ص) می‌شود، علی(ع) نیز می‌شود و دیگر اینکه او وی و خلیفه رسول خداست را از دلایل برتری و عظمت امام بر شمرده است.
    وی، وجود دو امر مهم در زندگی [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان(ع)]]، مبنی بر اینکه هر آنچه که پیامبر(ص) می‌شود، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] نیز می‌شود و دیگر اینکه او وی و خلیفه رسول خداست را از دلایل برتری و عظمت امام بر شمرده است.


    نویسنده پس از آنکه نام و خصوصیات شخصی امیر مؤمنان(ع) را بیان کرده، فضایل و برتری او را بر دیگر صحابه رسول خدا، چون سبقت او در اسلام و ایمان، وصی و برادر پیامبر(ص) بودن، و محب و محبوب خدا و همسر فاطمه زهرا(س) شدن و نقش او در هجرت رسول خدا و حرکت‌های جهادی و برخی از امتیازهای دیگر امام، را شرح کرده و از این راه، حقانیت و مقدم بودن علی(ع) را برای مقام خلافت تبیین نموده و از غصب آن به وسیله دیگران سخن گفته است.
    نویسنده پس از آنکه نام و خصوصیات شخصی [[امام علی علیه‌السلام|امیر مؤمنان(ع)]] را بیان کرده، فضایل و برتری او را بر دیگر صحابه رسول خدا، چون سبقت او در اسلام و ایمان، وصی و برادر پیامبر(ص) بودن، و محب و محبوب خدا و همسر فاطمه زهرا(س) شدن و نقش او در هجرت رسول خدا و حرکت‌های جهادی و برخی از امتیازهای دیگر امام، را شرح کرده و از این راه، حقانیت و مقدم بودن [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] را برای مقام خلافت تبیین نموده و از غصب آن به وسیله دیگران سخن گفته است.


    موضوع لشکر اسامه و اعزام همه اصحاب به سوی مرزهای کشور اسلامی از سوی پیامبر(ص) و اصرار پیامبر(ص) بر شرکت همگان در آن، جز امام علی(ع)، و دوات و قلم خواستن پیامبر(ص) برای نوشتن نامه‌ای که برای همیشه نانوشته ماند، دلایل دیگری بر اهتمام پیامبر(ص) به خلافت و امامت علی بن ابی طالب(ع)، دانسته شده است.
    موضوع لشکر اسامه و اعزام همه اصحاب به سوی مرزهای کشور اسلامی از سوی پیامبر(ص) و اصرار پیامبر(ص) بر شرکت همگان در آن، جز [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، و دوات و قلم خواستن پیامبر(ص) برای نوشتن نامه‌ای که برای همیشه نانوشته ماند، دلایل دیگری بر اهتمام پیامبر(ص) به خلافت و امامت [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی طالب(ع)]]، دانسته شده است.


    رفتار امام علی(ع) با حاکمیت، در دوران غصب خلافت خویش و تلاش وی در تحکیم پایه‌های دین و پیشگیری از انحراف در آن و آموزش حقایق اسلامی به مردم در این دوران و شیوه‌های عملی او در خصوص امور حکومتی در دوران حکومتش، و نیاز همه حکومت‌ها به این آموزه‌ها و نیز، شرح پاره‌ای از خطبه‌ها و نامه‌های او در امور مختلف، مباحث دیگری هستند که در این اثر به آنها پرداخته شده است. <ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ص160-161</ref>
    رفتار [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] با حاکمیت، در دوران غصب خلافت خویش و تلاش وی در تحکیم پایه‌های دین و پیشگیری از انحراف در آن و آموزش حقایق اسلامی به مردم در این دوران و شیوه‌های عملی او در خصوص امور حکومتی در دوران حکومتش، و نیاز همه حکومت‌ها به این آموزه‌ها و نیز، شرح پاره‌ای از خطبه‌ها و نامه‌های او در امور مختلف، مباحث دیگری هستند که در این اثر به آنها پرداخته شده است. <ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ص160-161</ref>