آثار احمدی: تاریخ زندگانی پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '<references />↵==منابع مقاله==↵' به '<references /> ==منابع مقاله== ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref>↵==پانویس==↵' به '</ref> ==پانویس== ') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
مؤلف جز در مواردى اندك، در استناد به واقدى و راویانى مبهم چون ابوالقاسم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/555 متن کتاب، ص555]</ref>، يا ابن مزاحم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/558 همان، ص558]</ref>، چنان‌كه خود يادآور شده و مصحح محترم نيز به آن اشاره كرده است، بيشترين بهره را از کتاب روضة الأحباب جمال‌الدين عطاءالله دشتكى شيرازى، گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/10 همان، ص10]</ref>؛ علاوه بر اين، در چندين جا از «سير» كمال‌الدين حسین خوارزمى.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/83 همان، ص83، 94، 213، 271، 309]</ref>به‌عنوان مأخذ مورد استفاده خود ياد كرده است، كه مصحح در فهرست کتاب‌هاى وارده در متن.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/589 همان، ص589]</ref>به توضيح آن پرداخته و در فهرست‌ها و تذكره‌ها نيز از سيره‌نویسى به این نام ذكرى نيامده است و فقط از نام حسین خوارزمى، ملقب به كمال‌الدين مقتول (840ق) مشخص است كه شارح قصيده برده و مثنوى مولوى به فارسی بوده است. | مؤلف جز در مواردى اندك، در استناد به واقدى و راویانى مبهم چون ابوالقاسم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/555 متن کتاب، ص555]</ref>، يا ابن مزاحم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/558 همان، ص558]</ref>، چنان‌كه خود يادآور شده و مصحح محترم نيز به آن اشاره كرده است، بيشترين بهره را از کتاب روضة الأحباب جمال‌الدين عطاءالله دشتكى شيرازى، گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/10 همان، ص10]</ref>؛ علاوه بر اين، در چندين جا از «سير» كمال‌الدين حسین خوارزمى.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/83 همان، ص83، 94، 213، 271، 309]</ref>به‌عنوان مأخذ مورد استفاده خود ياد كرده است، كه مصحح در فهرست کتاب‌هاى وارده در متن.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/589 همان، ص589]</ref>به توضيح آن پرداخته و در فهرست‌ها و تذكره‌ها نيز از سيره‌نویسى به این نام ذكرى نيامده است و فقط از نام حسین خوارزمى، ملقب به كمال‌الدين مقتول (840ق) مشخص است كه شارح قصيده برده و مثنوى مولوى به فارسی بوده است. | ||
كوشش مصحح ارجمند در ضبط درست و دقيق اعراب كلمات آيات و احاديث و عبارات عربى و ارجاع به سوره‌ها و شماره آيات، بسيار ريزبينانه و عالمانه است؛ ازاين‌رو، شيوه تصحيح و عارى بودن کتاب از اغلاط چاپى درخور ستايش است. درعين‌حال، پيش از اشاره به مواردى اندك درباره متن يا تصحيح، يادآورى دو نكته ضرورى مى‌نمايد: نخست اينكه ارجاعات در زيرنویس‌ها بيشتر به منابع امروزى است تا كهن؛ برای مثال در صفحات: 43، 135، 139، 163، 180، 193، 207، 228، 233، 236 و... ارجاع فقط به تاريخ پيامبر اسلام است و ارجاعات در زيرنویس‌هاى صفحات 43 و 57 به [[مروج الذهب و معادن الجوهر|مروج الذهب]] مسعودى و [[تاريخ اليعقوبي|تاريخ يعقوبى]] است كه در فهرست منابع<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/591 همان، ص595، 591]</ref>به منابع تصحيح و مشخصات پياپى آن اشاره‌اى نشده است. دوم آنكه رسم‌الخط صحيح «اب» در زبان فارسی، به‌صورت رفعى است كه بايد به‌صورت «ابو» نوشته شود؛ حال آنكه در جاى‌جاى متن اغلب به‌صورت «ابى» يا «ابا» نوشته شده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/5544/17 نورالله كسائى، ص17]</ref> | كوشش مصحح ارجمند در ضبط درست و دقيق اعراب كلمات آيات و احاديث و عبارات عربى و ارجاع به سوره‌ها و شماره آيات، بسيار ريزبينانه و عالمانه است؛ ازاين‌رو، شيوه تصحيح و عارى بودن کتاب از اغلاط چاپى درخور ستايش است. درعين‌حال، پيش از اشاره به مواردى اندك درباره متن يا تصحيح، يادآورى دو نكته ضرورى مى‌نمايد: نخست اينكه ارجاعات در زيرنویس‌ها بيشتر به منابع امروزى است تا كهن؛ برای مثال در صفحات: 43، 135، 139، 163، 180، 193، 207، 228، 233، 236 و... ارجاع فقط به تاريخ پيامبر اسلام است و ارجاعات در زيرنویس‌هاى صفحات 43 و 57 به [[مروج الذهب و معادن الجوهر|مروج الذهب]] مسعودى و [[تاريخ اليعقوبي|تاريخ يعقوبى]] است كه در فهرست منابع<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/591 همان، ص595، 591]</ref>به منابع تصحيح و مشخصات پياپى آن اشاره‌اى نشده است. دوم آنكه رسم‌الخط صحيح «اب» در زبان فارسی، به‌صورت رفعى است كه بايد به‌صورت «ابو» نوشته شود؛ حال آنكه در جاى‌جاى متن اغلب به‌صورت «ابى» يا «ابا» نوشته شده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/5544/17 نورالله كسائى، ص17]</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||