انصاری اراکی، محمدابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'سيد محمد باقر صدر' به 'سيد محمد باقر صدر')
    جز (جایگزینی متن - 'امام خمينى' به 'امام خمينى')
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    «آية الله محمد ابراهيم انصارى اراكى»، فرزند مرحوم آقاى شيخ موسى، فرزند مرحوم آخوند ملا على اصغر، فرزند مرحوم آخوند حاج ملا على اكبر كره‌رودى اراكى است و در تاريخ 1315ش، در اراك متولد شد. ايشان، از خاندان روحانى اراك و پدرانش تا چندين پشت روحانى و از مروجين دين و خدام شرع مبين بودند و خود، متصف به صفات حميده و ملكات پسنديده بود.
    «آية الله محمد ابراهيم انصارى اراكى»، فرزند مرحوم آقاى شيخ موسى، فرزند مرحوم آخوند ملا على اصغر، فرزند مرحوم آخوند حاج ملا على اكبر كره‌رودى اراكى است و در تاريخ 1315ش، در اراك متولد شد. ايشان، از خاندان روحانى اراك و پدرانش تا چندين پشت روحانى و از مروجين دين و خدام شرع مبين بودند و خود، متصف به صفات حميده و ملكات پسنديده بود.


    وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسى و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آن‌جا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آن‌جا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]] و امام خمينى و حاج [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] و بالاخص آية اللَّه خويى، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ايران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت.
    وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسى و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آن‌جا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آن‌جا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و حاج [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] و بالاخص آية اللَّه خويى، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ايران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت.


    وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزه‌هاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا عبد الله الحسين(ع) بود.
    وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزه‌هاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا عبد الله الحسين(ع) بود.