بلاغت (معانی، بیان و بدیع): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '')
    جز (جایگزینی متن - 'سانه' به 'سه‌گانه')
    خط ۴۸: خط ۴۸:
    به دنبال این بحث، از کتب عربی و فارسی‌ای که در زمینه‎ی علم بیان نوشته شده، نام می‌برد. سایر مباحث این بخش، همانند سایر کتبی است که در مورد علم بیان نوشته شده است.
    به دنبال این بحث، از کتب عربی و فارسی‌ای که در زمینه‎ی علم بیان نوشته شده، نام می‌برد. سایر مباحث این بخش، همانند سایر کتبی است که در مورد علم بیان نوشته شده است.


    در بخش سوم، به تعریف علم بدیع پرداخته و اشاره می‌کند که این علم یکی از شاخه‌های سانه علم بلاغت است و بدیع در لغت، به دو صورت فاعلی (نوآورنده) و مفعولی (نوآورده‌شده) معنا شده است و موضوع آن طرح مباحث و هنرهایی است که سبب آرایش و زینت کلام می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص121</ref>.
    در بخش سوم، به تعریف علم بدیع پرداخته و اشاره می‌کند که این علم یکی از شاخه‌های سه‌گانه علم بلاغت است و بدیع در لغت، به دو صورت فاعلی (نوآورنده) و مفعولی (نوآورده‌شده) معنا شده است و موضوع آن طرح مباحث و هنرهایی است که سبب آرایش و زینت کلام می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص121</ref>.


    سپس از سابقه تاریخی این علم سخن گفته و اشاره می‌کند که این علم، علمی مستقل نبوده و در زبان فارسی و عربی ابتدا کتابی جداگانه در این باب به رشته تحریر کشیده نشده است. در ادامه همانند بخش‌های قبلی کتاب، کتب فارسی و عربی‌ای را که درباره علم بدیع نوشته شده است، ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص122-124</ref>.
    سپس از سابقه تاریخی این علم سخن گفته و اشاره می‌کند که این علم، علمی مستقل نبوده و در زبان فارسی و عربی ابتدا کتابی جداگانه در این باب به رشته تحریر کشیده نشده است. در ادامه همانند بخش‌های قبلی کتاب، کتب فارسی و عربی‌ای را که درباره علم بدیع نوشته شده است، ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص122-124</ref>.