دیوان کامل قمری: در مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ح‌ا' به 'ح‌ا') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌خ' به 'ه‌خ') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
{{ب|''اوقدر چکدی بلا قیلدی جانی صبر و جمیل''|2=''بونو عیلن هیچ امام اولمیو بدی خوار و ذلیل''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: متن کتاب، ص159</ref>. | {{ب|''اوقدر چکدی بلا قیلدی جانی صبر و جمیل''|2=''بونو عیلن هیچ امام اولمیو بدی خوار و ذلیل''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: متن کتاب، ص159</ref>. | ||
ظاهر این است که | ظاهر این است که به‌خاطر انتساب خاری و ذلت به امام معصوم از جانب شاعر، ناشر در مقدمه، محتوای این بیت را ناصواب شمرده است. | ||
[[قمري، محمدتقي|قمری]] از سی سالگی به | [[قمري، محمدتقي|قمری]] از سی سالگی به روضه‌خوانی و مقتل‌نویسی پرداخت و کتاب كنز المصائب را به نظم درآورد. این کتاب بارها در تبریز چاپ شد. او به‌جز كنز المصائب، اشعار دیگری هم داشت. قمری در پنجاه سالگی آن اشعار را به كنز المصائب افزوده می‌کند و این اثر را دیوان کامل قمری می‌نامد که دربردارنده اشعار ترکی و فارسی اوست. دیوان کامل قمری با تصحیح آقا بن عابد در باکو به سال 1285ق و در تهران به سال 1372ش، به چاپ رسیده است.<ref>ر.ک: محمدزاده، نوری، نگـاهی به ادبیـات فارسی در داغستان</ref>. | ||
شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهلبیت(ع) و | شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهلبیت(ع) و به‌خصوص امام حسین(ع) و یارانش می‌باشد، ولی اشعار عارفانه و ساقی‌نامه‌ها هم در شعرش به چشم می‌خورند. قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل می‌باشد، ولی در شعر فارسی او رباعیات هم وجود دارد. [[قمري، محمدتقي|محمدتقی قمری]]، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و اهل بیت و یارانش از روضة الشهدای کاشفی به‌عنوان سند تاریخی و از حدیقة السعدای فضولی (چنان‌که خودش از مکتب فضولی پیروی می‌کرد) بهره جسته است. او در سرایش شعر فارسی از شعر [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]]، منوچهری و محتشم کاشانی تأثیر پذیرفته است. شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] از زیبایی خاصی برخوردار است و به‌جز مرثیه و مدح، شامل محتوای عارفانه هم می‌باشد. او چنان در عشق خدا مغروق است که می‌گوید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''أحسن الله باز طبعم پر زد از پرواز عشق''|2=''بال زرین برگشاد از همت آغاز عشق''}} | {{ب|''أحسن الله باز طبعم پر زد از پرواز عشق''|2=''بال زرین برگشاد از همت آغاز عشق''}} | ||