راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية (تعریب): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ه‎ت' به 'ه‌ت')
    جز (جایگزینی متن - 'ی‎ز' به 'ی‌ز')
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    ترجمه این اثر به زبان عربی اولین بار در سال 1960م، در قاهره انجام شد. سپس مجدداً در سال 2005 در ضمن سلسله میراث ترجمه تجدید چاپ شد. این انتشار مجدد بدین دلیل بود که این اثر از مهم‎ترین آثاری است که مقطع پایانی از تاریخ دولت سلجوقی (590-552ق) را گزارش کرده است؛ چراکه نویسنده و دایی‎هایش بالاترین جایگاه را نزد سلطان طغرل، آخرین سلطان سلجوقی داشتند و به همین دلیل دسترسی نویسنده به اطلاعات از منابع صحیحش، در تمام موضوعاتی که به اخبار دولت ارتباط داشت، به‎راحتی ممکن بود<ref>ر.ک: مقدمه بدیع محمد جمعه، اولین صفحه</ref>.
    ترجمه این اثر به زبان عربی اولین بار در سال 1960م، در قاهره انجام شد. سپس مجدداً در سال 2005 در ضمن سلسله میراث ترجمه تجدید چاپ شد. این انتشار مجدد بدین دلیل بود که این اثر از مهم‎ترین آثاری است که مقطع پایانی از تاریخ دولت سلجوقی (590-552ق) را گزارش کرده است؛ چراکه نویسنده و دایی‎هایش بالاترین جایگاه را نزد سلطان طغرل، آخرین سلطان سلجوقی داشتند و به همین دلیل دسترسی نویسنده به اطلاعات از منابع صحیحش، در تمام موضوعاتی که به اخبار دولت ارتباط داشت، به‎راحتی ممکن بود<ref>ر.ک: مقدمه بدیع محمد جمعه، اولین صفحه</ref>.


    اگرچه راحة الصدور اثری تاریخی است، اما نویسنده آن ادیب و ناقد و شاعر بوده است؛ لذا سرشار از شواهد شعری فارسی فراوان و تعدادی عربی است که سروده مؤلف یا شعرای بزرگ فارسی‎زبان پیش از عصر مؤلف و در زمان اوست که کتاب را مرجع مهمی برای مطالعات ادب فارسی قرار داده است؛ به‌ویژه اینکه برخی شواهد ذکرشده در این اثر در منابع دیگر نیامده است. برخی هم در منابع دیگر آمده، لکن اشتباهاتی دارد که این کتاب منبع صحیحی برای این شواهد نیز هست<ref>ر.ک: همان، دومین صفحه</ref>.  
    اگرچه راحة الصدور اثری تاریخی است، اما نویسنده آن ادیب و ناقد و شاعر بوده است؛ لذا سرشار از شواهد شعری فارسی فراوان و تعدادی عربی است که سروده مؤلف یا شعرای بزرگ فارسی‌زبان پیش از عصر مؤلف و در زمان اوست که کتاب را مرجع مهمی برای مطالعات ادب فارسی قرار داده است؛ به‌ویژه اینکه برخی شواهد ذکرشده در این اثر در منابع دیگر نیامده است. برخی هم در منابع دیگر آمده، لکن اشتباهاتی دارد که این کتاب منبع صحیحی برای این شواهد نیز هست<ref>ر.ک: همان، دومین صفحه</ref>.  


    ترجمه عربی این اثر با نهایت دقت علمی و به شیوه عربی استواری صورت پذیرفته است؛ به‌ویژه در ترجمه شواهد شعری به‌عنوان درسی در اصول علمی دقیق ترجمه به حساب می‌آید و خواننده عربی احساس می‌کند که اصل کتاب را می‌خواند نه ترجمه آن را<ref>ر.ک: همان</ref>.
    ترجمه عربی این اثر با نهایت دقت علمی و به شیوه عربی استواری صورت پذیرفته است؛ به‌ویژه در ترجمه شواهد شعری به‌عنوان درسی در اصول علمی دقیق ترجمه به حساب می‌آید و خواننده عربی احساس می‌کند که اصل کتاب را می‌خواند نه ترجمه آن را<ref>ر.ک: همان</ref>.