خاقانی، بدیل بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ه‎و' به 'ه‌و')
    جز (جایگزینی متن - 'ی‎آ' به 'ی‌آ')
    خط ۴۸: خط ۴۸:
    {{شعر}}{{ب|''از لفظ من که پانصد هجرت چو من نزاد''|2='' ماند هزار سال دگر مخبر سخاش''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: سجادی، ضیاءالدین، صفحه ده</ref>.  
    {{شعر}}{{ب|''از لفظ من که پانصد هجرت چو من نزاد''|2='' ماند هزار سال دگر مخبر سخاش''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: سجادی، ضیاءالدین، صفحه ده</ref>.  


    نام او بنا بر آنچه از تذکره‌ها برمی‎آید، بدیل است و علاوه خود او نیز در مواردی چند به نام خویش اشاره کرده است و می‌گوید: {{شعر}}{{ب|''بدل من آمدم اندر جهان سنائی را''|2=''بدین دلیل پدر نام بدیل نهاد''}}{{پایان شعر}}
    نام او بنا بر آنچه از تذکره‌ها برمی‌آید، بدیل است و علاوه خود او نیز در مواردی چند به نام خویش اشاره کرده است و می‌گوید: {{شعر}}{{ب|''بدل من آمدم اندر جهان سنائی را''|2=''بدین دلیل پدر نام بدیل نهاد''}}{{پایان شعر}}


    اما بعضی از تذکره‎نویسان نام او را ابراهیم و بعضی عثمان دانسته و ابوبدیل را برای او کنیه آورده‌اند. اما آنهایی که نامش را ابراهیم دانسته‌اند به استناد این بیت است که می‌گوید:  
    اما بعضی از تذکره‎نویسان نام او را ابراهیم و بعضی عثمان دانسته و ابوبدیل را برای او کنیه آورده‌اند. اما آنهایی که نامش را ابراهیم دانسته‌اند به استناد این بیت است که می‌گوید:  
    خط ۶۴: خط ۶۴:
    {{شعر}}{{ب|''جولاه‎نژادم از سوی جد ''|2=''در صنعت من کمال ابجد''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت</ref>.
    {{شعر}}{{ب|''جولاه‎نژادم از سوی جد ''|2=''در صنعت من کمال ابجد''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت</ref>.


    به‎طوری‎که از موارد بسیار از دیوان او و به عبارات مختلف برمی‎آید، مولد اصلی خاقانی، شهر شروان از بلاد اران است و در بسیاری از کتب تاریخ و جغرافیا و تذکره نیز موطن اصلی او شروان ذکر شده است، اما بعضی به‎غلط او را شیروانی دانسته‌اند<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت</ref>.  
    به‎طوری‎که از موارد بسیار از دیوان او و به عبارات مختلف برمی‌آید، مولد اصلی خاقانی، شهر شروان از بلاد اران است و در بسیاری از کتب تاریخ و جغرافیا و تذکره نیز موطن اصلی او شروان ذکر شده است، اما بعضی به‎غلط او را شیروانی دانسته‌اند<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت</ref>.  


    خاقانی در خانواده بسیار فقیری به دنیا آمد، اما عم او عمر، ملقّب به کافی‌الدین‎، طبیب و فیلسوف بود و زندگی مرفّهی داشت. او پس از مرگ برادر، فرزند برادر را حمایت و تا بیست‎وپنج سالگی نگهداری و پرستاری کـرد و در تـحصیل و تربیتش کوشید<ref>ر.ک: همان، صفحه دوازده؛ زنجانی، برات، ص155</ref>.
    خاقانی در خانواده بسیار فقیری به دنیا آمد، اما عم او عمر، ملقّب به کافی‌الدین‎، طبیب و فیلسوف بود و زندگی مرفّهی داشت. او پس از مرگ برادر، فرزند برادر را حمایت و تا بیست‎وپنج سالگی نگهداری و پرستاری کـرد و در تـحصیل و تربیتش کوشید<ref>ر.ک: همان، صفحه دوازده؛ زنجانی، برات، ص155</ref>.
    خط ۷۴: خط ۷۴:


    ==مذهب==
    ==مذهب==
    خاقانی در مذهب بر طریقه تسنن و پیرو شافعیه بوده است و این معنی از اشعارش برمی‎آید و در موارد بسیار از طریقه تسنن و احکام آن سخن گفته و علاوه بر این ائمه شافعیه مانند محمد بن یحیی و محمد اسعد حفده و مانند آنها را مدح گفته یا در مرثیه آنان شعر سروده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‎وشش</ref>.
    خاقانی در مذهب بر طریقه تسنن و پیرو شافعیه بوده است و این معنی از اشعارش برمی‌آید و در موارد بسیار از طریقه تسنن و احکام آن سخن گفته و علاوه بر این ائمه شافعیه مانند محمد بن یحیی و محمد اسعد حفده و مانند آنها را مدح گفته یا در مرثیه آنان شعر سروده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‎وشش</ref>.


    ==مقام ادبی==
    ==مقام ادبی==
    در قدرت‎ سخنوری او کافی است بـگوییم که مانند مجسّمه‎سازی است که باریک‎کاری‎های تندیس مرمرین را‎ در پیکر خارا پدید می‎آرد‎ و زیبایی‎ و استحکام را بـه‎طرز دلاویز در هم مـی‎آمیزد. خـاقانی از نوآوران قرن ششم هجری و اول کسی است که از فرسودگی لغات و ترکیبات به سبب کثرت تکرار، در طول زمان، سخن رانده است‎ وترمیم و تعویض کلمات و ترکیبات فرسوده را برعهده دبیران روشن‎بین وگویندگان صاحب‎ذوق گذاشته اسـت<ref>ر.ک: زنجانی، برات، ص155</ref>.
    در قدرت‎ سخنوری او کافی است بـگوییم که مانند مجسّمه‎سازی است که باریک‎کاری‎های تندیس مرمرین را‎ در پیکر خارا پدید می‌آرد‎ و زیبایی‎ و استحکام را بـه‎طرز دلاویز در هم مـی‌آمیزد. خـاقانی از نوآوران قرن ششم هجری و اول کسی است که از فرسودگی لغات و ترکیبات به سبب کثرت تکرار، در طول زمان، سخن رانده است‎ وترمیم و تعویض کلمات و ترکیبات فرسوده را برعهده دبیران روشن‎بین وگویندگان صاحب‎ذوق گذاشته اسـت<ref>ر.ک: زنجانی، برات، ص155</ref>.


    برروی‎هم باید او را مبتکر یک سبک تازه در سخن‌سرایی بدانیم<ref>ر.ک: سجادی، ضیاءالدین، صفحه پنجاه‌ودو</ref>.
    برروی‎هم باید او را مبتکر یک سبک تازه در سخن‌سرایی بدانیم<ref>ر.ک: سجادی، ضیاءالدین، صفحه پنجاه‌ودو</ref>.