أحاديث المهدي عليهالسلام من مسند أحمد بن حنبل و يليه كتاب البيان في أخبار صاحب الزمان عليهالسلام: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'مسند أحمد بن حنبل' به 'مسند أحمد بن حنبل ') |
جز (جایگزینی متن - ' (عج)' به '(عج)') |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
احادیث اهل سنت - قرن 7ق. | احادیث اهل سنت - قرن 7ق. | ||
محمد بن حسن (عج)، امام دوازدهم، 255ق. - احادیث | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - احادیث | ||
مهدویت - احادیث | مهدویت - احادیث | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
کتاب با دو مقدمه از مؤسسه نشر اسلامى جامعه مدرسين قم و نويسنده آغاز شده و مطالب دربردارنده مجموعه يك صد و سى و شش روايت مربوط به امام مهدى (عج) و مىباشد كه احمد بن حنبل به طريق خود از رسول اكرم(ص) روايت كرده است. | کتاب با دو مقدمه از مؤسسه نشر اسلامى جامعه مدرسين قم و نويسنده آغاز شده و مطالب دربردارنده مجموعه يك صد و سى و شش روايت مربوط به امام مهدى(عج) و مىباشد كه احمد بن حنبل به طريق خود از رسول اكرم(ص) روايت كرده است. | ||
مضامين اين احاديث، درباره اوصاف ظاهرى و سيره و سلوك حضرت مهدى و علامات ظهور است. | مضامين اين احاديث، درباره اوصاف ظاهرى و سيره و سلوك حضرت مهدى و علامات ظهور است. | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
قسمت دوم کتاب، مشتمل بر متن کتاب '''البيان فى اخبار صاحب الزمان''' است كه تأليف [[گنجى شافعى]] يكى از علماى بزرگ عامه (متوفاى 658ق) است. | قسمت دوم کتاب، مشتمل بر متن کتاب '''البيان فى اخبار صاحب الزمان''' است كه تأليف [[گنجى شافعى]] يكى از علماى بزرگ عامه (متوفاى 658ق) است. | ||
اين کتاب، در بيست و پنج باب، تمام احاديث مربوط به حضرت مهدى (عج) را به نقل از منابع معتبر سنى گرده آورده و در پارهاى موارد، به صورتى كوتاه، توضيح داده است. | اين کتاب، در بيست و پنج باب، تمام احاديث مربوط به حضرت مهدى(عج) را به نقل از منابع معتبر سنى گرده آورده و در پارهاى موارد، به صورتى كوتاه، توضيح داده است. | ||
ضميمه کتاب داراى مقدمهاى از [[محمد خرسان]]، درباره سرگذشت گنجى است. | ضميمه کتاب داراى مقدمهاى از [[محمد خرسان]]، درباره سرگذشت گنجى است. | ||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
مقدمه مؤسسه نشر اسلامى، به اين نكته اشاره كرده است كه عقيده به مهدويت، اختصاص به مكتب شيعه نداشته و ساير فرق اسلامى، گر چه در تعيين مصداق و شخص ايشان اختلاف دارند؛ اما اصل آن را قبول داشته و احاديث مربوط به او را در كتب خويش ذكر كردهاند. | مقدمه مؤسسه نشر اسلامى، به اين نكته اشاره كرده است كه عقيده به مهدويت، اختصاص به مكتب شيعه نداشته و ساير فرق اسلامى، گر چه در تعيين مصداق و شخص ايشان اختلاف دارند؛ اما اصل آن را قبول داشته و احاديث مربوط به او را در كتب خويش ذكر كردهاند. | ||
محقق در مقدمه مفصل خويش، خلاصهاى از زندگانى امام زمان (عج)؛ شامل نحوه ولادت و امامت ايشان، پدر و مادر، چگونگى غيبت و فوائد وجودى آن حضرت را ذكر كرده و بعد از اشاره به علائم ظهور و تقسيم آنها به علائم حتمى و غير حتمى، به پارهاى از شبهات مخالفان درباره وجود آن حضرت پاسخ داده است. | محقق در مقدمه مفصل خويش، خلاصهاى از زندگانى امام زمان(عج)؛ شامل نحوه ولادت و امامت ايشان، پدر و مادر، چگونگى غيبت و فوائد وجودى آن حضرت را ذكر كرده و بعد از اشاره به علائم ظهور و تقسيم آنها به علائم حتمى و غير حتمى، به پارهاى از شبهات مخالفان درباره وجود آن حضرت پاسخ داده است. | ||
وى پيرامون حكمت غيبت امام زمان (عج)، به مؤلفههاى زير اشاره كرده است: | وى پيرامون حكمت غيبت امام زمان(عج)، به مؤلفههاى زير اشاره كرده است: | ||
1- مجازات شيعه و تأديب آنها به خاطر عدم قيام به وظايفشان. | 1- مجازات شيعه و تأديب آنها به خاطر عدم قيام به وظايفشان. | ||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
سوم، اختصاص دارد به رواياتى كه به نحوه ظهور و خروج پرچمهايى از سمت خراسان، اشاره دارند. | سوم، اختصاص دارد به رواياتى كه به نحوه ظهور و خروج پرچمهايى از سمت خراسان، اشاره دارند. | ||
در چهارم، رواياتى ذكر شدهاند كه در آنها به اين نكته تصريح شده است كه حضرت مهدى (عج) از عترت رسول الله(ص) مىباشد. | در چهارم، رواياتى ذكر شدهاند كه در آنها به اين نكته تصريح شده است كه حضرت مهدى(عج) از عترت رسول الله(ص) مىباشد. | ||
از جمله اين روايات، حديثى است كه ابىسعيد خدرى آن را نقل كرده كه رسول خدا(ص) پيرامون برپايى قيامت سخن گفتهاند. در اين حديث تصريح شده است كه قيامت واقع نخواهد شد، مگر بعد از اين كه مردى از عترت رسول الله(ص) قيام كرده و زمين را همان گونه كه از ظلم و جور پر شده است، مملو از عدل و داد خواهد كرد. | از جمله اين روايات، حديثى است كه ابىسعيد خدرى آن را نقل كرده كه رسول خدا(ص) پيرامون برپايى قيامت سخن گفتهاند. در اين حديث تصريح شده است كه قيامت واقع نخواهد شد، مگر بعد از اين كه مردى از عترت رسول الله(ص) قيام كرده و زمين را همان گونه كه از ظلم و جور پر شده است، مملو از عدل و داد خواهد كرد. | ||
پنجم و ششم، اختصاص دارد، به رواياتى كه پيرامون همنام بودن حضرت مهدى (عج) با رسول الله(ص) و نزول حضرت عيسى(ع) مىباشند. در برخى از اين احاديث به اين امر تصريح شده است كه حضرت عيسى(ع) پس از نزول، مأموم حضرت مهدى (عج) خواهند بود. | پنجم و ششم، اختصاص دارد، به رواياتى كه پيرامون همنام بودن حضرت مهدى(عج) با رسول الله(ص) و نزول حضرت عيسى(ع) مىباشند. در برخى از اين احاديث به اين امر تصريح شده است كه حضرت عيسى(ع) پس از نزول، مأموم حضرت مهدى(عج) خواهند بود. | ||
قسمت دوم، دربردارنده متن كامل احاديثى است كه پيرامون حضرت مهدى (عج)، ازطريق اهل سنت نقل شدهاند. | قسمت دوم، دربردارنده متن كامل احاديثى است كه پيرامون حضرت مهدى(عج)، ازطريق اهل سنت نقل شدهاند. | ||
مضامين اين احاديث عبارتند از: خروج مهدى در آخرالزمان، نسب، خاندان، نام و كنيه امام مهدى، فرمان پيامبر(ص) مبنى بر وجوب اطاعت از مهدى (عج)، يارى رساند اهل مشرق به آن حضرت، تصريح پيامبر(ص) به اين كه آن حضرت از اولاد امام حسين(ع) است، در ردّ كسانى كه گمان كردهاند مهدى (عج) همان عيسى بن مريم است، علائم ظهور، وفور نعمت و فراوانى در آن عصر، ادله عقلى و نقلى بقاى حضرت مهدى از زمان غبت تاكنون. | مضامين اين احاديث عبارتند از: خروج مهدى در آخرالزمان، نسب، خاندان، نام و كنيه امام مهدى، فرمان پيامبر(ص) مبنى بر وجوب اطاعت از مهدى(عج)، يارى رساند اهل مشرق به آن حضرت، تصريح پيامبر(ص) به اين كه آن حضرت از اولاد امام حسين(ع) است، در ردّ كسانى كه گمان كردهاند مهدى(عج) همان عيسى بن مريم است، علائم ظهور، وفور نعمت و فراوانى در آن عصر، ادله عقلى و نقلى بقاى حضرت مهدى از زمان غبت تاكنون. | ||
== وضعيت کتاب == | == وضعيت کتاب == | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
1- مقدمه و متن کتاب. | 1- مقدمه و متن کتاب. | ||
2- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى (عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى (عليهالسلام) و مهدويت»، قم، مؤسسه اطلاع رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص317. | 2- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى (عليهالسلام) و مهدويت»، قم، مؤسسه اطلاع رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص317. | ||