التفسير لكتاب‌الله المنير: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'بهاء الدين خرمشاهى' به 'بهاء الدين خرمشاهى ') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
روش مفسر در مطرح كردن مباحث بدين طريق است كه در سوره‌ها پس از ارائۀ اطلاعات كلى مانند نام سوره، محل نزول، عدد آيات، بيان فضل آن سوره،آيه به آيه به پيش مى‌رود،پس از ذكر آيه به موضوعى خاص مناسب با آن مى‌پردازد،در صورت داشتن اسباب نزول آن را ذكر كرده، و به توضيح چارچوب كلى آيه و شرح بيانى مختصرى از آن، اهتمام مى‌ورزد. | روش مفسر در مطرح كردن مباحث بدين طريق است كه در سوره‌ها پس از ارائۀ اطلاعات كلى مانند نام سوره، محل نزول، عدد آيات، بيان فضل آن سوره،آيه به آيه به پيش مى‌رود،پس از ذكر آيه به موضوعى خاص مناسب با آن مى‌پردازد،در صورت داشتن اسباب نزول آن را ذكر كرده، و به توضيح چارچوب كلى آيه و شرح بيانى مختصرى از آن، اهتمام مى‌ورزد. | ||
ايشان بر لغات خاص آيه كه داراى معانى محورى است تكيه كرده در صورت اغماض به شرح لغوى آن همت مى‌گمارد و محورى جهت توضيح و تبيين آن آيه مى‌گردد. | ايشان بر لغات خاص آيه كه داراى معانى محورى است تكيه كرده در صورت اغماض به شرح لغوى آن همت مى‌گمارد و محورى جهت توضيح و تبيين آن آيه مى‌گردد. مؤلف بدون در نظر گرفتن نكات ادبى، بلاغى و قرائتى، به شرح پيام و دعوت آيه و نكات حياتى آن در زندگى فردى و اجتماعى انسان، مى‌پردازد. | ||
در آيات احكام، به شكل مختصر به ديدگاه شيعه دربارۀ آن آيه و حكم مستنبط از آن و ذكر موارد خلاف بين شيعه و اهل سنت (بدون تعصب يا برخورد توهين آميز) مى پردازد. به عنوان نمونه،ذيل آيۀ 6 سورۀ مائده:''' «...فاغسلوا وجوهكم و ايديكم الى المرافق...» ''' و سورۀ نساء آيۀ 24: ''' «و المحصنت من النساء...» '''دو بحث وضو و جواز متعه را بيان مى‌كند. در اين بخش به آيات ناسخ و منسوخ نيز اشاره مى‌كند. مانند ج 1 ص 320 كه به احكام مربوط به زوجه بعد از وفات همسر مى پردازد. | در آيات احكام، به شكل مختصر به ديدگاه شيعه دربارۀ آن آيه و حكم مستنبط از آن و ذكر موارد خلاف بين شيعه و اهل سنت (بدون تعصب يا برخورد توهين آميز) مى پردازد. به عنوان نمونه،ذيل آيۀ 6 سورۀ مائده:''' «...فاغسلوا وجوهكم و ايديكم الى المرافق...» ''' و سورۀ نساء آيۀ 24: ''' «و المحصنت من النساء...» '''دو بحث وضو و جواز متعه را بيان مى‌كند. در اين بخش به آيات ناسخ و منسوخ نيز اشاره مى‌كند. مانند ج 1 ص 320 كه به احكام مربوط به زوجه بعد از وفات همسر مى پردازد. | ||