أمالي المحاملي: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان')
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی')
خط ۳۲: خط ۳۲:
{{کاربردهای دیگر|امالی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|امالی (ابهام‌زدایی)}}


'''أمالي المحاملي''' مجموعه املاءهاى [[محاملی، حسین بن اسماعیل|حافظ حسين بن اسماعيل بن محمد محاملى]] است كه توسط دو تن از شاگردانش به نام‌هاى ابن مهدى فارسى و ابن صلت قرشى در حدود سال 329ق به زبان عربى جمع‌آورى گرديده است.
'''أمالي المحاملي''' مجموعه املاءهاى [[محاملی، حسین بن اسماعیل|حافظ حسين بن اسماعيل بن محمد محاملى]] است كه توسط دو تن از شاگردانش به نام‌هاى ابن مهدى فارسی و ابن صلت قرشى در حدود سال 329ق به زبان عربى جمع‌آورى گرديده است.


==ساختار==
==ساختار==
کتاب در دو بخش تدوین شده است: 1-امالى محاملى به روايت ابن مهدى فارسى كه در پنج جزء مشتمل بر دو، سه و يا چهار مجلس تنظيم شده و قسمت عمده کتاب را تشكيل مى‌دهد. 2-امالى محاملى به روايت ابن صلت قرشى كه خيلى كوتاه بوده و فقط چند روايت را دربر گرفته است.
کتاب در دو بخش تدوین شده است: 1-امالى محاملى به روايت ابن مهدى فارسی كه در پنج جزء مشتمل بر دو، سه و يا چهار مجلس تنظيم شده و قسمت عمده کتاب را تشكيل مى‌دهد. 2-امالى محاملى به روايت ابن صلت قرشى كه خيلى كوتاه بوده و فقط چند روايت را دربر گرفته است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۴۲: خط ۴۲:
اين امالى از اسناد قابل اعتنائى برخوردار بوده و همه روايات را شيخ با سند آنها يعنى اينكه از چه كسى نقل مى‌كند و او نيز از چه كسى نقل كرده تا آخر بيان مى‌كرده است. در اين کتاب اكثر املاءها روايات نبوى هستند و در پاره‌اى از موارد نيز مطالبى از صحابه مانند عمر بن خطاب، عايشه، ابوهريره و ديگران نقل شده است.
اين امالى از اسناد قابل اعتنائى برخوردار بوده و همه روايات را شيخ با سند آنها يعنى اينكه از چه كسى نقل مى‌كند و او نيز از چه كسى نقل كرده تا آخر بيان مى‌كرده است. در اين کتاب اكثر املاءها روايات نبوى هستند و در پاره‌اى از موارد نيز مطالبى از صحابه مانند عمر بن خطاب، عايشه، ابوهريره و ديگران نقل شده است.


در مجلس اول از بخش اول، ابوعمر عبدالواحد مهدى فارسى نقل مى‌كند كه در مجلسى كه در تاريخ هفتم ربيع الثانى سال329ق تشكيل شده بود، حسين بن اسماعيل محاملى از يعقوب بن ابراهيم دورقى و او هم با چند واسطه روايتى فقهى است از رسول اكرم(ص) نقل كرده است. همين روايت به طريق ديگرى نيز نقل شده است.
در مجلس اول از بخش اول، ابوعمر عبدالواحد مهدى فارسی نقل مى‌كند كه در مجلسى كه در تاريخ هفتم ربيع الثانى سال329ق تشكيل شده بود، حسين بن اسماعيل محاملى از يعقوب بن ابراهيم دورقى و او هم با چند واسطه روايتى فقهى است از رسول اكرم(ص) نقل كرده است. همين روايت به طريق ديگرى نيز نقل شده است.


از ديگر روايات اين مجلس رواياتى است كه درباره روزه در سفر، دفاع از حريم خانواده، در ارزش موحّد بودن و كلمه توحيد و عرضه آن به اقوام و افراد گوناگون از پيامبر(ص) نقل شده است. يكى از آنها روايتى است كه اميرالمؤمنين(ع) فرموده است: «قال رسول الله(ص): لا يؤمن عبدحتى يؤمن باربع. يشهد ان لا اله الا الله و انى رسول الله بعثنى بالحق و يؤمن بالقدر و يؤمن بالبعث بعد الموت». يعنى پيامبر(ص) ايمان كامل را در صورت داشتن ايمان منوط به چهار چيز مى‌داند: ايمان به وحدانيّت خداوند متعال، ايمان به رسالت پيامبر اعظم(ص)، ايمان به قضا و قدر الهى و ايمان به معاد. آثار مهم گفتن لا اله الا الله به هنگام جان دادن نيز در دو حديث جداگانه بيان شده است كه آخرين روايات اين مجلس مى‌باشند.
از ديگر روايات اين مجلس رواياتى است كه درباره روزه در سفر، دفاع از حريم خانواده، در ارزش موحّد بودن و كلمه توحيد و عرضه آن به اقوام و افراد گوناگون از پيامبر(ص) نقل شده است. يكى از آنها روايتى است كه اميرالمؤمنين(ع) فرموده است: «قال رسول الله(ص): لا يؤمن عبدحتى يؤمن باربع. يشهد ان لا اله الا الله و انى رسول الله بعثنى بالحق و يؤمن بالقدر و يؤمن بالبعث بعد الموت». يعنى پيامبر(ص) ايمان كامل را در صورت داشتن ايمان منوط به چهار چيز مى‌داند: ايمان به وحدانيّت خداوند متعال، ايمان به رسالت پيامبر اعظم(ص)، ايمان به قضا و قدر الهى و ايمان به معاد. آثار مهم گفتن لا اله الا الله به هنگام جان دادن نيز در دو حديث جداگانه بيان شده است كه آخرين روايات اين مجلس مى‌باشند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش