۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أمالي المحاملي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'يك' به 'یک'
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
اين کتاب در راستاى سنّت املاء و استملائى مى‌باشد كه به‌خصوص در قرون سوم و چهارم هجرى رواج قابل توجهى داشته است. [[امالی شيخ صدوق|امالى صدوق]]، امالى ابن شجرى و ديگر املاهايى كه در ميان شيعه و سنى شهرت يافته‌اند از آن جمله مى‌باشند. اين كار بدين‌ترتيب صورت مى‌گرفته كه | اين کتاب در راستاى سنّت املاء و استملائى مى‌باشد كه به‌خصوص در قرون سوم و چهارم هجرى رواج قابل توجهى داشته است. [[امالی شيخ صدوق|امالى صدوق]]، امالى ابن شجرى و ديگر املاهايى كه در ميان شيعه و سنى شهرت يافته‌اند از آن جمله مى‌باشند. اين كار بدين‌ترتيب صورت مى‌گرفته كه یک شيخ راوى حديث روايات مهم و قابل استفاده در فقه، حديث و عقائد و... را به صورت املاء در مجلس درس خود بيان مى‌كرده و شاگردان اقدام به نوشتن آن مى‌كرده‌اند و در پایان مجموعه آن امالى کتاب‌هايى را تشكيل مى‌داد. | ||
اين امالى از اسناد قابل اعتنائى برخوردار بوده و همه روايات را شيخ با سند آنها يعنى اينكه از چه كسى نقل مى‌كند و او نيز از چه كسى نقل كرده تا آخر بيان مى‌كرده است. در اين کتاب اكثر املاءها روايات نبوى هستند و در پاره‌اى از موارد نيز مطالبى از صحابه مانند عمر بن خطاب، عايشه، ابوهريره و ديگران نقل شده است. | اين امالى از اسناد قابل اعتنائى برخوردار بوده و همه روايات را شيخ با سند آنها يعنى اينكه از چه كسى نقل مى‌كند و او نيز از چه كسى نقل كرده تا آخر بيان مى‌كرده است. در اين کتاب اكثر املاءها روايات نبوى هستند و در پاره‌اى از موارد نيز مطالبى از صحابه مانند عمر بن خطاب، عايشه، ابوهريره و ديگران نقل شده است. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
در مجلس اول از بخش اول، ابوعمر عبدالواحد مهدى فارسی نقل مى‌كند كه در مجلسى كه در تاريخ هفتم ربيع الثانى سال329ق تشكيل شده بود، حسين بن اسماعيل محاملى از يعقوب بن ابراهيم دورقى و او هم با چند واسطه روايتى فقهى است از رسول اكرم(ص) نقل كرده است. همين روايت به طريق ديگرى نيز نقل شده است. | در مجلس اول از بخش اول، ابوعمر عبدالواحد مهدى فارسی نقل مى‌كند كه در مجلسى كه در تاريخ هفتم ربيع الثانى سال329ق تشكيل شده بود، حسين بن اسماعيل محاملى از يعقوب بن ابراهيم دورقى و او هم با چند واسطه روايتى فقهى است از رسول اكرم(ص) نقل كرده است. همين روايت به طريق ديگرى نيز نقل شده است. | ||
از ديگر روايات اين مجلس رواياتى است كه درباره روزه در سفر، دفاع از حريم خانواده، در ارزش موحّد بودن و كلمه توحيد و عرضه آن به اقوام و افراد گوناگون از پيامبر(ص) نقل شده است. | از ديگر روايات اين مجلس رواياتى است كه درباره روزه در سفر، دفاع از حريم خانواده، در ارزش موحّد بودن و كلمه توحيد و عرضه آن به اقوام و افراد گوناگون از پيامبر(ص) نقل شده است. یکى از آنها روايتى است كه اميرالمؤمنين(ع) فرموده است: «قال رسول الله(ص): لا يؤمن عبدحتى يؤمن باربع. يشهد ان لا اله الا الله و انى رسول الله بعثنى بالحق و يؤمن بالقدر و يؤمن بالبعث بعد الموت». يعنى پيامبر(ص) ايمان كامل را در صورت داشتن ايمان منوط به چهار چيز مى‌داند: ايمان به وحدانيّت خداوند متعال، ايمان به رسالت پيامبر اعظم(ص)، ايمان به قضا و قدر الهى و ايمان به معاد. آثار مهم گفتن لا اله الا الله به هنگام جان دادن نيز در دو حديث جداگانه بيان شده است كه آخرين روايات اين مجلس مى‌باشند. | ||
مجلس ديگر محاملى داراى دوازده روايت مى‌باشد. | مجلس ديگر محاملى داراى دوازده روايت مى‌باشد. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مجلس بعدى حاوى نوزده روايت است. رواياتى راجع به طرز غذا ميل نمودن پيامبر(ص) با سه انگشت، توصيه‌هاى اكيد پيامبر(ص) در مورد مسواك زدن، هديه دادن رسول خدا(ص) از جمله روايات اين مجلس هستند. | مجلس بعدى حاوى نوزده روايت است. رواياتى راجع به طرز غذا ميل نمودن پيامبر(ص) با سه انگشت، توصيه‌هاى اكيد پيامبر(ص) در مورد مسواك زدن، هديه دادن رسول خدا(ص) از جمله روايات اين مجلس هستند. | ||
جزء دوم کتاب نيز داراى سه مجلس است كه مجلس اول آن در روز | جزء دوم کتاب نيز داراى سه مجلس است كه مجلس اول آن در روز یکشنبه جمادى الاولى سال329 برگزار شده است و شانزده روايت دارد. آخرين وصيت رسول الله(ص) درباره نماز، نوع نگاه بهشتيان به افراد بالاتر از آنها، فضيلت پيامبر(ص) و بنى هاشم، فضيلت قرائت قرآن، احكام روزه، فضيلت جهاد في سبيل الله، و حضور دجال در مكه از جمله روايات اين مجلس است. | ||
مجلس دوم حدود هفده روايت دارد. اولين روايت اين مجلس راجع به فضيلت ساعتى از جمعه است كه هيچ دعائى در آن ساعت بدون استجابت نمى‌ماند و آخرين روايتش روايتى است از عايشه كه از علاقه رسول خدا(ص) نسبت به خودش گفته است. | مجلس دوم حدود هفده روايت دارد. اولين روايت اين مجلس راجع به فضيلت ساعتى از جمعه است كه هيچ دعائى در آن ساعت بدون استجابت نمى‌ماند و آخرين روايتش روايتى است از عايشه كه از علاقه رسول خدا(ص) نسبت به خودش گفته است. | ||