نقدی بر افکار ابن تیمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
2-برخى آراء و فتاواى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] . | 2-برخى آراء و فتاواى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] . | ||
3-دشمنى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | 3-دشمنى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] با اهلبيت عليهم السلام. | ||
4-برخى شبهات مطرح شده از جانب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | 4-برخى شبهات مطرح شده از جانب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و پاسخ بدان‌ها. | ||
5-اعتراف عده‌اى از علماء اهل سنت به ناصبى بودن [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] . | 5-اعتراف عده‌اى از علماء اهل سنت به ناصبى بودن [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] . | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
ايشان ابتدا شرح حالى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | ايشان ابتدا شرح حالى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] ذكر كرده‌اند و در آن جا به روحيات عجيب و برخلاف عقل [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] اشاره كرده و به دفعات متوالى زندانى شدن او را دليلى بر مخالفت‌هاى بى‌پايۀ او با تمام مذاهب اسلامى شمرده است. مؤلف [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] را مؤسس وهابيت مى‌داند، زيرا [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] تا زمان محمد بن عبدالوهاب به فردى فراموش شده، در اذهان مسلمين بدل شده بود؛ امّا با به عرصه آمدن محمد بن عبدالوهاب و بال و پر دادن وى به افكار كينه‌آلود [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] بار ديگر افكار او وارد دايرۀ مباحث اسلامى گرديده و مورد نفى و اثبات مسلمين واقع گرديد. | ||
مؤلف ماجرائى جالب از ابن بطوطه جهانگرد معروف به اين مضمون نقل مى‌كند تا بيشتر افكار و روحيّات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | مؤلف ماجرائى جالب از ابن بطوطه جهانگرد معروف به اين مضمون نقل مى‌كند تا بيشتر افكار و روحيّات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] معلوم و نمايان گردد، ابن بطوطه مى‌گويد: در دمشق شخصى بود از بزرگان فقهاى حنبلى به نام تقى‌الدين [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، در هر علمى سخن مى‌گفت، اما مشكلى در عقل خود داشت. | ||
روز جمعه‌اى او را بر منبر جامع دمشق ديدم كه مردم را موعظه مى‌كرد، از جمله مطالبى كه مى‌گفت اين بود: | روز جمعه‌اى او را بر منبر جامع دمشق ديدم كه مردم را موعظه مى‌كرد، از جمله مطالبى كه مى‌گفت اين بود: | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
خداوند به آسمان دنيا مى‌آيد، همان‌گونه كه من از منبر پايين مى‌آيم. اين را گفت و از منبر پايين آمد. | خداوند به آسمان دنيا مى‌آيد، همان‌گونه كه من از منبر پايين مى‌آيم. اين را گفت و از منبر پايين آمد. | ||
در بخش ديگر كتاب جناب آقاى رضوانى تناقضاتى را كه از حرف‌هاى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | در بخش ديگر كتاب جناب آقاى رضوانى تناقضاتى را كه از حرف‌هاى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] درآورده است را، يادآور مى‌شود و آن را نشانه‌اى بر كينه‌ورزى و غير استدلالى بودن انديشه‌هاى وى مى‌شمارد. | ||
مؤلف حدود پنجاه و شش نفر از دانشمندان اهل سنت را نام مى‌برد كه در مقام ردّ افكار [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | مؤلف حدود پنجاه و شش نفر از دانشمندان اهل سنت را نام مى‌برد كه در مقام ردّ افكار [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] برآمده و آنها را مورد نقّادى قرار داده‌اند. | ||
دلائلى كه به وضوح بيانگر دشمنى صريح و بى‌پرواى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | دلائلى كه به وضوح بيانگر دشمنى صريح و بى‌پرواى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] با اهل بيت عصمت و طهارت مى‌باشد، بخش ديگر كتاب را تشكيل مى‌دهد. | ||
از جمله شبهاتى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | از جمله شبهاتى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] مطرح كرده و مؤلف اشاراتى اجمالى بدان‌ها نموده است، عبارتند از: | ||
تكذيب ذيل حديث غدير كه گفته است، عبارت «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله» از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است. ايشان جواب داده‌اند كه چطور ادعا مى‌كند كه از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است؛ در حالى كه بسيارى از بزرگان حديث و اهل سنت مثل [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، نسائى، ابن شيبه، طبرانى، [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] | تكذيب ذيل حديث غدير كه گفته است، عبارت «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله» از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است. ايشان جواب داده‌اند كه چطور ادعا مى‌كند كه از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است؛ در حالى كه بسيارى از بزرگان حديث و اهل سنت مثل [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، نسائى، ابن شيبه، طبرانى، [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] و... آن را نقل كرده‌اند؟! | ||
يا ادعائى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | يا ادعائى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] راجع به بغض صحابه نسبت به حضرت على(ع) مطرح كرده است را مؤلف با اين حديث پيغمبر اكرم(ص) كه فرمود: يا على تو را به جز مؤمن دوست ندارد و نيز به جز منافق دشمن نمى‌دارد، جواب مى‌دهد كه در بسيارى از كتب روايى اهل سنت آمده است. | ||
مؤلف در آخرين بخش كتاب خود از افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، ابن حجر هيثمى، علامه زاهد كوثرى، شيخ عبداللّه غمارى و حسن بن على سقاف نقل مى‌كند كه اعترافاتى با عبارات گوناگون راجع به ناصبى بودن [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | مؤلف در آخرين بخش كتاب خود از افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، ابن حجر هيثمى، علامه زاهد كوثرى، شيخ عبداللّه غمارى و حسن بن على سقاف نقل مى‌كند كه اعترافاتى با عبارات گوناگون راجع به ناصبى بودن [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] داشته‌اند و به مناسبت سه عامل خبث ولادت، نفاق و فسق را عوامل مهم دشمنى با ذات مقدس على بن ابى‌طالب عليه آلاف التهية و الثناء مى‌شمارد. | ||
==نسخه حاضر== | ==نسخه حاضر== | ||
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۳۴
| نام کتاب | نقدی بر افکار ابن تیمیه |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | این تیمیه موسس افکار وهابیت
موسس وهابیت |
| پدیدآورندگان | معلم، مرتضی (خلاصه کننده)
رضوانی، علی‌اصغر (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 201/65 /الف17 ر6301* |
| موضوع | ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، 661 - 728ق.
ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، 661 - 728ق. - نقد و تفسیر وهابیه - دفاعیهها و ردیهها |
| ناشر | مشعر |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1386 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3710AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
كتاب نقدى بر افكار ابن تيميّه، كه توسط جناب آقاى على اصغر رضوانى كه به نام ابن تيميّه مؤسس افكار وهابيت نيز ناميده شده است. توسط آقاى مرتضى معلم تلخيص گرديده تا در اختيار جوانان و ديگر افرادى كه در مقابل هجمه‌هاى افكار مسموم وهابيّت قرار مى‌گيرند، واقع گردد. اين كتاب در چند بخش مهم تدوين شده است كه عبارتند از:
1-شرح حال ابن تيميه .
2-برخى آراء و فتاواى ابن تيميه .
3-دشمنى ابن تيميه با اهلبيت عليهم السلام.
4-برخى شبهات مطرح شده از جانب ابن تيميه و پاسخ بدان‌ها.
5-اعتراف عده‌اى از علماء اهل سنت به ناصبى بودن ابن تيميه .
گزارش محتوا
ايشان ابتدا شرح حالى از ابن تيميه ذكر كرده‌اند و در آن جا به روحيات عجيب و برخلاف عقل ابن تيميه اشاره كرده و به دفعات متوالى زندانى شدن او را دليلى بر مخالفت‌هاى بى‌پايۀ او با تمام مذاهب اسلامى شمرده است. مؤلف ابن تيميه را مؤسس وهابيت مى‌داند، زيرا ابن تيميه تا زمان محمد بن عبدالوهاب به فردى فراموش شده، در اذهان مسلمين بدل شده بود؛ امّا با به عرصه آمدن محمد بن عبدالوهاب و بال و پر دادن وى به افكار كينه‌آلود ابن تيميه بار ديگر افكار او وارد دايرۀ مباحث اسلامى گرديده و مورد نفى و اثبات مسلمين واقع گرديد.
مؤلف ماجرائى جالب از ابن بطوطه جهانگرد معروف به اين مضمون نقل مى‌كند تا بيشتر افكار و روحيّات ابن تيميه معلوم و نمايان گردد، ابن بطوطه مى‌گويد: در دمشق شخصى بود از بزرگان فقهاى حنبلى به نام تقى‌الدين ابن تيميه، در هر علمى سخن مى‌گفت، اما مشكلى در عقل خود داشت.
روز جمعه‌اى او را بر منبر جامع دمشق ديدم كه مردم را موعظه مى‌كرد، از جمله مطالبى كه مى‌گفت اين بود:
خداوند به آسمان دنيا مى‌آيد، همان‌گونه كه من از منبر پايين مى‌آيم. اين را گفت و از منبر پايين آمد.
در بخش ديگر كتاب جناب آقاى رضوانى تناقضاتى را كه از حرف‌هاى ابن تيميه درآورده است را، يادآور مى‌شود و آن را نشانه‌اى بر كينه‌ورزى و غير استدلالى بودن انديشه‌هاى وى مى‌شمارد.
مؤلف حدود پنجاه و شش نفر از دانشمندان اهل سنت را نام مى‌برد كه در مقام ردّ افكار ابن تيميه برآمده و آنها را مورد نقّادى قرار داده‌اند.
دلائلى كه به وضوح بيانگر دشمنى صريح و بى‌پرواى ابن تيميه با اهل بيت عصمت و طهارت مى‌باشد، بخش ديگر كتاب را تشكيل مى‌دهد.
از جمله شبهاتى كه ابن تيميه مطرح كرده و مؤلف اشاراتى اجمالى بدان‌ها نموده است، عبارتند از:
تكذيب ذيل حديث غدير كه گفته است، عبارت «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله» از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است. ايشان جواب داده‌اند كه چطور ادعا مى‌كند كه از نظر تمام آگاهان به حديث دروغ است؛ در حالى كه بسيارى از بزرگان حديث و اهل سنت مثل احمد بن حنبل، نسائى، ابن شيبه، طبرانى، حاكم نيشابورى و... آن را نقل كرده‌اند؟!
يا ادعائى كه ابن تيميه راجع به بغض صحابه نسبت به حضرت على(ع) مطرح كرده است را مؤلف با اين حديث پيغمبر اكرم(ص) كه فرمود: يا على تو را به جز مؤمن دوست ندارد و نيز به جز منافق دشمن نمى‌دارد، جواب مى‌دهد كه در بسيارى از كتب روايى اهل سنت آمده است.
مؤلف در آخرين بخش كتاب خود از افرادى چون ابن حجر عسقلانى، ابن حجر هيثمى، علامه زاهد كوثرى، شيخ عبداللّه غمارى و حسن بن على سقاف نقل مى‌كند كه اعترافاتى با عبارات گوناگون راجع به ناصبى بودن ابن تيميه داشته‌اند و به مناسبت سه عامل خبث ولادت، نفاق و فسق را عوامل مهم دشمنى با ذات مقدس على بن ابى‌طالب عليه آلاف التهية و الثناء مى‌شمارد.
نسخه حاضر
اين كتاب در يك جلد و در قطع پالتويى توسط نشر مشعر در سال 1386 و در تهران به چاپ رسيده است، شابك كتاب 7-072-540-964-978 مى‌باشد.
پیوندها
مطالعه کتاب نقدی بر افکار ابن تیمیه در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور