۱٬۸۰۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
فصل اول: این فصل به مبحث نثر میپردازد و شامل بخشهایی چون تعریف نثر، تفاوت میان شعر و نثر، و همچنین سیر نثر فارسی پیش از اسلام (مانند نثر دورههای هخامنشی، اشکانی و ساسانی) است. در ادامه، نثر عربی و ظهور آن در اسلام، نثر قرآن و حدیث و نیز شکلگیری انواع نثرنویسی مانند خطابه، توقیعات، رسائل و ترسل و تصنیف در دوره عباسی بررسی میشود<ref>متن کتاب، ص17- 37</ref>. | فصل اول: این فصل به مبحث نثر میپردازد و شامل بخشهایی چون تعریف نثر، تفاوت میان شعر و نثر، و همچنین سیر نثر فارسی پیش از اسلام (مانند نثر دورههای هخامنشی، اشکانی و ساسانی) است. در ادامه، نثر عربی و ظهور آن در اسلام، نثر قرآن و حدیث و نیز شکلگیری انواع نثرنویسی مانند خطابه، توقیعات، رسائل و ترسل و تصنیف در دوره عباسی بررسی میشود<ref>متن کتاب، ص17- 37</ref>. | ||
فصل دوم: این بخش به مبانی تاریخ و تاریخنگاری اختصاص دارد؛ از جمله: تعریف تاریخ، معانی لغوی و اصطلاحی آن، موضوع و فایده علم تاریخ و شرایط مورخ. سپس به تاریخنویسی فارسی و | فصل دوم: این بخش به مبانی تاریخ و تاریخنگاری اختصاص دارد؛ از جمله: تعریف تاریخ، معانی لغوی و اصطلاحی آن، موضوع و فایده علم تاریخ و شرایط مورخ. سپس به تاریخنویسی فارسی و عربی، تاریخ در دوره جاهلیت و پس از اسلام پرداخته شده و در انتها فهرستی از کتب تاریخی ایران (از قرن سوم تا پنجم هجری) ارائه شده است<ref>همان، ص38- 66</ref>. | ||
فصل سوم: این فصل به معرفی آثار مهم نثر و تاریخنگاری در قرن پنجم هجری میپردازد. از جمله کتابهای مهم این دوره که بهتفصیل شرح داده شدهاند، میتوان به «[[زين الأخبار|زین الاخبار]]» [[گردیزی، عبدالحی بن ضحاک|گردیزی]]، «[[تاریخ بیهقی]]» و «[[سیاستنامه (سیرالملوک)]]» اشاره کرد. در این دوره، نثر فارسی به تقلید از نثر عربی، به سمت نثر مسجع و مقامهنویسی گرایش یافت<ref>همان، ص67- 108</ref>. | فصل سوم: این فصل به معرفی آثار مهم نثر و تاریخنگاری در قرن پنجم هجری میپردازد. از جمله کتابهای مهم این دوره که بهتفصیل شرح داده شدهاند، میتوان به «[[زين الأخبار|زین الاخبار]]» [[گردیزی، عبدالحی بن ضحاک|گردیزی]]، «[[تاریخ بیهقی]]» و «[[سیاستنامه (سیرالملوک)]]» اشاره کرد. در این دوره، نثر فارسی به تقلید از نثر عربی، به سمت نثر مسجع و مقامهنویسی گرایش یافت<ref>همان، ص67- 108</ref>. | ||