۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
كتاب، متكفل بيان تفسير قرآن بهصورت موجز و به روش مزجى و به سبک اشارهاى و عرفانى، همراه با فصاحت در بيان و روانى در تعبير است. | كتاب، متكفل بيان تفسير قرآن بهصورت موجز و به روش مزجى و به سبک اشارهاى و عرفانى، همراه با فصاحت در بيان و روانى در تعبير است. | ||
ویژگیهای بارز این تفسیر عبارتند از: | |||
#شروع هر سوره با «فاتحه» و پایان آن با «خاتمه» که حاوی نکات عرفانی و دستورالعملهای سلوکی است. | |||
#تأویلات عرفانی که با ظرافت و بدون افراط در تأویلات دور از ذهن ارائه شدهاند. | |||
#نثر فصیح و ادبی که گاه به اقتضای معانی عمیق، پیچیده میشود. | |||
#پرهیز از نقد دیگران و تمرکز بر بیان دیدگاههای خود. | |||
#تلفیق مبانی کلامی اشعری با مشرب عرفانی نقشبندی. | |||
مؤلف در این تفسیر کمتر به مباحث صرفی و نحوی پرداخته و بیشتر بر معانی باطنی و عرفانی آیات تأکید دارد. روش او در تفسیر، مبتنی بر شهود عرفانی است، هرچند از دانشهای پیشین خود نیز بهره برده است. | |||
روش كلى نخجوانى به اين ترتيب است كه در ابتداى هر سوره، مقدمهاى را درباره مسائل عرفانى مربوط به آن بيان داشته است. وى، از بسم الله آغاز مىكند و در هر سوره به تناسب سياق و مطالب آن، تفسيرى متفاوت از بسم الله ارائه مىدهد و معتقد است كه هر سوره قرآنى، آغاز و پایانى مخصوص به خود دارد؛ بدين جهت، بسم الله آن با ديگر سورهها متفاوت است. | روش كلى نخجوانى به اين ترتيب است كه در ابتداى هر سوره، مقدمهاى را درباره مسائل عرفانى مربوط به آن بيان داشته است. وى، از بسم الله آغاز مىكند و در هر سوره به تناسب سياق و مطالب آن، تفسيرى متفاوت از بسم الله ارائه مىدهد و معتقد است كه هر سوره قرآنى، آغاز و پایانى مخصوص به خود دارد؛ بدين جهت، بسم الله آن با ديگر سورهها متفاوت است. | ||