مولانا، سید حمید: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
[[درباره ارتباطات: ارتباطات و تجلی آن در ادبیات و شعر فارسی]] | [[درباره ارتباطات: ارتباطات و تجلی آن در ادبیات و شعر فارسی]] | ||
[[عدل و صلح : گفتارهای رئیس جمهور اسلامی ایران در چهارمین سفر کاری به امریکا]] | [[عدل و صلح: گفتارهای رئیس جمهور اسلامی ایران در چهارمین سفر کاری به امریکا]] | ||
[[دیپلماسی نامه]] | [[دیپلماسی نامه]] | ||
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۱
| سید حمید مولانا | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | سید حمید مولانا |
| لقب | پروفسور |
| نام پدر | سید عبدالکریم (سیدآقا) |
| ولادت | ۶ اسفند ۱۳۱۵ |
| محل تولد | تبریز، ایران |
| محل زندگی | واشینگتن دیسی، تهران |
| خویشاوندان | آیتالله العظمی سید محمد مولانا (پدربزرگ) |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| پیشه | استاد دانشگاه، پژوهشگر، نویسنده، روزنامهنگار |
| منصب | بنیانگذار و رئیس برنامه ارتباطات جهانی دانشگاه آمریکن، رئیس انجمن بینالمللی پژوهش در علوم ارتباطات، مشاور رئیسجمهور ایران |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | پروفسور |
| دانشگاه | دانشگاه آمریکن، دانشگاه نورث وسترن |
| علایق پژوهشی | ارتباطات بینالملل، روابط بینالملل، مطالعات انتقادی ارتباطات، اسلام و ارتباطات |
| اساتید | |
| برخی آثار |
|
سید حمید مولانا (متولد ۶ اسفند ۱۳۱۵ش)، استاد برجسته رشتههای ارتباطات بینالملل، روابط بینالملل و علوم سیاسی، بنیانگذار اولین برنامه آموزشی و پژوهشی ارتباطات جهانی در دانشگاههای آمریکا، نویسنده بیش از ۳۰ کتاب و صدها مقاله علمی، و از مشاوران محمود احمدینژاد، رئیسجمهور سابق ایران بود. وی از پیشکسوتان و چهرههای ماندگار در حوزه ارتباطات و روابط بینالملل در سطح جهان به شمار میرود.
ولادت
سید حمید مولانا در ششم اسفند ماه سال ۱۳۱۵ هجری شمسی در شهر تبریز و در خانوادهای اصیل، علمی و روحانی دیده به جهان گشود.[۱] پدرش سید عبدالکریم (سیدآقا) از بازاریان تبریز و پدر بزرگش آیتالله حاج سید محمد مولانا از مراجع تقلید و مجتهدان نامدار عصر مشروطه بود. رشد و نمو کودکی سید حمید در بیت پدر بزرگ و تحت تربیت مستقیم او سپری شد. وی تا سن ۱۰ سالگی را در تبریز گذراند که مصادف با جنگ جهانی دوم و اشغال تبریز توسط قوای شوروی بود. پس از فوت پدر بزرگ و روی کار آمدن حکومت خودمختار آذربایجان (فرقه دموکرات)، پدرش بازداشت شد و پس از آزادی، خانواده تصمیم به مهاجرت به تهران گرفت.
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی را در دبستان سعدی تبریز آغاز کرد و پس از مهاجرت به تهران، در دبستان تعلیمات اسلامی رضوی و دبیرستان تعلیمات اسلامی جعفری به تحصیل ادامه داد. دوره متوسطه را در دبیرستان مروی تهران به پایان رساند و در همان دوران، فعالیت مطبوعاتی خود را با کار در نشریه "دانشآموز" آغاز نمود.[۲] پس از اخذ دیپلم، وارد دانشگاه تهران در رشته اقتصاد شد. در حین تحصیل دانشگاهی، ابتدا به عنوان سردبیر نشریه تازهتأسیس "کیهان فرهنگی" و سپس مسئول صفحه اقتصادی روزنامه کیهان منصوب شد. در سال ۱۳۳۷ با دریافت بورس تحصیلی از دانشگاه نورث وسترن شیکاگو به آمریکا عزیمت کرد و موفق به اخذ مدارک لیسانس (اقتصاد)، فوقلیسانس (روزنامهنگاری با گرایشهای اقتصاد و سیاست) و دکترای (علوم سیاسی، روابط بینالملل و ارتباطات) از این دانشگاه شد. وی اولین دانشجوی خارجی در آمریکا بود که موفق به اخذ دکترای این رشته گردید. مهمترین استادان وی در دوران تحصیل، پدربزرگش آیتالله سید محمد مولانا و نیز اساتیدی چون دکتر صفا (تاریخ)، آقای ساعی (شیمی)، آقای رهنما (فیزیک) و آقای طاهری (خوشنویسی) بودند.[۳]
فعالیتها
فعالیت حرفهای مولانا با روزنامهنگاری در کیهان آغاز شد. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۲، برای مدت کوتاهی سردبیر روزنامه کیهان شد، اما در اعتراض به دستگیری امام خمینی(ره) و فضای خفقانآور آن دوره، از این سمت استعفا داد و در سال ۱۳۴۳ به آمریکا بازگشت. وی تدریس در دانشگاههای آمریکا را آغاز کرد و در سال ۱۳۴۷ (۱۹۶۸ میلادی) به دعوت دانشکده خدمات بینالملل دانشگاه آمریکن در واشینگتن دیسی رفت و در آنجا "برنامه مطالعات عالی ارتباطات جهانی" را بنیان نهاد و به مدت ۳۷ سال ریاست آن را بر عهده داشت. این برنامه، اولین و قدیمیترین برنامه آموزشی و پژوهشی در رشته ارتباطات بینالملل در آمریکا محسوب میشود. مولانا به مدت ۵۰ سال در دانشگاههای معتبر آمریکا، اروپا و سایر نقاط جهان به تدریس و تحقیق پرداخت. وی از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۷ (۱۹۹۴-۱۹۹۸ میلادی) به عنوان اولین رئیس آسیایی، مسلمان و ایرانی "انجمن بینالمللی پژوهش در علوم ارتباطات و رسانهها" خدمت کرد و پس از آن به عنوان رئیس افتخاری دائم این انجمن انتخاب شد. او مشاور سازمانهای بینالمللی همچون یونسکو و سازمان ملل متحد نیز بود. در سال ۱۳۸۷ توسط محمود احمدینژاد به سمت "مشاور رئیسجمهور" منصوب شد.[۴] مولانا دارای جوایز و افتخارات متعددی از جمله "جایزه ممتاز تحقیق جهانی" کنگره جهانی انجمن ارتباطات بینالملل (۱۹۷۶)، "لوح افتخار استاد ممتاز" دانشگاه آمریکن (۱۹۹۲)، "دانشمند سال" (۱۹۹۹-۲۰۰۰)، و انتخاب به عنوان "چهره ماندگار" ایران (۱۳۸۲) میباشد. از او بیش از ۳۰ کتاب و صدها مقاله به زبانهای مختلف به جای مانده است.[۵]
آثار
از مهمترین آثار تألیفی پروفسور مولانا میتوان به این کتابها اشاره کرد:
- ارتباطات جهانی در حال گذار،
- گذر از نوگرایی،
- سیر ارتباطات اجتماعی در ایران،
- الگوی مطبوعات و رسانههای اسلامی،
- ارتباطات در طبیعت،
- ارتباطات انسان،
- امریکا و فاجعه جهانی،
- جامعه مدنی،
- ظهور و سقوط مدرن،
- ارتباطات و تجلی آن در ادبیات و شعر فارسی،
- ارتباطات بینالملل و میان فرهنگی
- سیر ارتباطات اجتماعی در ایران از زمان مشروطه تا انقلاب اسلامی. و....
پانويس
- ↑ ر.ک: زندگینامه: سید حمید مولانا (۱۳۱۵-)، همشهری آنلاین،سهشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۸۷
- ↑ ر.ک: زندگینامه: سید حمید مولانا (۱۳۱۵-)، همشهری آنلاین،سهشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۸۷
- ↑ ر.ک: اساتید ارتباطات:1-دکتر حمید مولانا، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سامانه شفافسازی،چهارشنبه / ۱۵ تیر ۱۳۹۰
- ↑ ر.ک: زندگینامه: سید حمید مولانا (۱۳۱۵-)، همشهری آنلاین،سهشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۸۷
- ↑ ر.ک: پژوهه، پژوهشکده باقرالعلوم(ع)
منابع مقاله
وابستهها
درباره ارتباطات: ارتباطات و تجلی آن در ادبیات و شعر فارسی
عدل و صلح: گفتارهای رئیس جمهور اسلامی ایران در چهارمین سفر کاری به امریکا
درآمدی بر فراز و فرود مدرن: از رنسانس تا جنگ سرد
جريان بينالمللی اطلاعات: گزارش و تحلیل جهانی
امریکا شناسی: فراز و فرود یک امپراتوری
ره آورد اندیشه: مجموعه مقالات (نگاهی به تحولات و چالشهای دنیای معاصر)
جريان بينالمللی ارتباطات: گزارش و تحلیل جهانی
گذر از نوگرايي: ارتباطات و دگرگوني جامعه
الگوی مطبوعات و رسانههای اسلامی