امواج البکاء في بکاء الحسین علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''گریه‌های حضرت سیدالشهدا(ع) (امواج البکاء فی بکاء الحسین(ع))'''، اثر آیت‌الله ملا نوروز علی بن محمدباقر بسطامی معروف به فاضل بسطامی (متوفی ۱۳۰۹ق)، گوشه‌هایی از زندگانی حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را به تصویر می‌کشد و در موضوع خود کم‌نظیر است.

طوفان: این بخش به چرایی و حکمت گریه بر امام حسین(ع) می‌پردازد و آن را زمینه‌ساز نابودی پایه‌های مکتب خلفا معرفی می‌کند. همچنین به این پرسش پاسخ می‌دهد که چرا امام حسین(ع) در کربلا گریستند. مؤلف چهار دلیل برای گریه آن حضرت ذکر می‌کند: گریه برای ناشکیبایی و راضی نبودن به قضای خداوند نیست؛ بلکه به دلیل نارضایتی از معصیت مردم است؛ گریه بر مصائب اهل‌بیت(ع) از بالاترین عبادات است؛ گریه به دلیل مشاهده‌ی پرچم‌هایی که بر آن‌ها شعار «لا حکم الا لله» نوشته شده بود؛ و در نهایت، گریه به دلیل دیدن اسیران که نشان از قساوت قلب و بی‌رحمی دشمنان داشت<ref>متن کتاب، ص53- 47</ref>.

موج اول: این بخش شامل چندین حدیث در مورد گریه‌ها و حالاتی است که قبل از شهادت امام حسین(ع) رخ داده است. موضوعات مطرح شده شامل گریه حضرت امیرالمؤمنین(ع) هنگام بیرون‌کشیدن ایشان از خانه برای بیعت گرفتن، گریه در مصیبت حضرت صدیقه(س)، هنگام غسل ایشان، وداع با مادرشان، گریه در مصیبت خود حضرت امیرالمؤمنین(ع)، وداع با برادرشان امام حسن(ع) و هنگام شهادت ایشان است. همچنین به گریه‌هایی اشاره می‌شود که در خواب دیده شده‌اند، مانند خواب حضرت زهرا(س) و گریه پیامبر(ص) از خانه فاطمه(س)<ref>همان، ص137- 57</ref>.

موج دوم: این بخش شامل هشت حدیث است و به گریه‌هایی می‌پردازد که از زمان وداع امام حسین(ع) با جد بزرگوارشان در مدینه تا هنگام ورود به کربلا اتفاق افتاده است. این فصل با حدیثی درباره وداع امام با روضه جد مطهرشان آغاز می‌شود. در ادامه، به گریه هنگام وداع با مزار حضرت خدیجه(س)، وداع با محمد حنفیه، و شنیدن خبر شهادت حضرت مسلم(ع) و عبدالله یقطر پرداخته می‌شود. در نهایت، این بخش با حدیثی درباره زمانی که امام حسین(ع) و یارانشان وارد سرزمین کربلا شدند و نام آن را شنیدند، به پایان می‌رسد<ref>همان، ص168- 141</ref>.