۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الأمالي مع كتابی ذيل الأمالي و النوادر (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۸:۴۵
، ۲۴ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'بكرى' به 'بكرى '
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - 'بكرى' به 'بكرى ') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
'''كتاب الامالى مع كتابى ذيل الامالى و النوادر'''، به زبان عربى، هر سه، تأليف ابو على، اسماعيل بن قاسم بن عيذون قالى، مشهور به ابو على قالى(288 - 356ق)، در موضوعات مختلف تفسير، حديث، لغت، تاريخ و... است. | '''كتاب الامالى مع كتابى ذيل الامالى و النوادر'''، به زبان عربى، هر سه، تأليف ابو على، اسماعيل بن قاسم بن عيذون قالى، مشهور به ابو على قالى(288 - 356ق)، در موضوعات مختلف تفسير، حديث، لغت، تاريخ و... است. | ||
به دنبال اين هر سه نوشتار كه در يك جلد گرد آمده، كتاب«التنبيه على اوهام القالى فى اماليه»، نوشته ابو عبيد عبد الله بن عبد العزيز بن محمد بكرى گنجانده شده است. | به دنبال اين هر سه نوشتار كه در يك جلد گرد آمده، كتاب«التنبيه على اوهام القالى فى اماليه»، نوشته ابو عبيد عبد الله بن عبد العزيز بن محمد [[بکری، عبد الله بن عبد العزیز|بكرى]] گنجانده شده است. | ||
ابو على قالى، به دعوت حاكم اموّى اندلس در سال 328ق، به نزد او رفت و در آن‌جا به تعليم و تأليف پرداخت. او، در مقدمه‌ى اثر آورده كه امالى را در همين دوره، در قرطبه، روزهاى پنج‌شنبه هر هفته، در مسجد جامع«زهرا مباركه»، از حفظ بر شاگردانش املاء مى‌كرده است. | ابو على قالى، به دعوت حاكم اموّى اندلس در سال 328ق، به نزد او رفت و در آن‌جا به تعليم و تأليف پرداخت. او، در مقدمه‌ى اثر آورده كه امالى را در همين دوره، در قرطبه، روزهاى پنج‌شنبه هر هفته، در مسجد جامع«زهرا مباركه»، از حفظ بر شاگردانش املاء مى‌كرده است. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
چند صفحه اول(7 صفحه)، توسط آقايان صلاح بن فتحى هلل و سيد بن عباس جليمى كه محققين اثر هستند، نگارش يافته است، سپس متن اصلى امالى كه از دو جزء تشكيل يافته است<ref>ص 14 تا 562</ref> و بعد ذيل امالى<ref>ص 563 تا 698</ref> و سپس كتاب نوادر<ref>ص 699 تا 757</ref> قرار گرفته است و در آخر، متن كتاب«التنبيه على اوهام القالى فى اماليه» از ابو عبيد بكرى ذكر شده است<ref>ص 758 تا 840</ref>. | چند صفحه اول(7 صفحه)، توسط آقايان صلاح بن فتحى هلل و سيد بن عباس جليمى كه محققين اثر هستند، نگارش يافته است، سپس متن اصلى امالى كه از دو جزء تشكيل يافته است<ref>ص 14 تا 562</ref> و بعد ذيل امالى<ref>ص 563 تا 698</ref> و سپس كتاب نوادر<ref>ص 699 تا 757</ref> قرار گرفته است و در آخر، متن كتاب«التنبيه على اوهام القالى فى اماليه» از ابو عبيد [[بکری، عبد الله بن عبد العزیز|بكرى]] ذكر شده است<ref>ص 758 تا 840</ref>. | ||
هيچ‌كدام از نوشته‌هاى ياد شده داراى باب‌بندى و فصل‌بندى خاصى نمى‌باشد. | هيچ‌كدام از نوشته‌هاى ياد شده داراى باب‌بندى و فصل‌بندى خاصى نمى‌باشد. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
در مقدمه، محققين، اول، از اهميت كتب امالى و نوادر نزد علماء، ازجمله آنچه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]] در«معجم الادباء» آورده، سخن مى‌گويند و به اين سخن [[ابن خلدون]] استشهاد مى‌نمايند: «اصول متن ادب و اركان آن، در چهار ديوان است؛ «ادب الكاتب» ابن قتيبة، «الكامل» [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «البيان و التبيين» [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] و«نوادر» ابو على قالى و بقيه از اينها تبعيت نموده و فروع اين آثار شمرده مى‌شوند.» و دوم، شرح حال و اثر مؤلف را به‌طور مختصر بيان مى‌كنند و در قسمت بعدى، به معرفى كتاب امالى مى‌پردازند و خاطرنشان مى‌كنند كه ابو على قالى در اين اثر، همان راه علماى سلف را ادامه داده و اين نوع از امالى، مجموعه‌اى نامنظم از روايات گوناگون دينى و ادبى است و بيشتر به جنبه‌هاى لغوى عنايت دارد و اساس كار مؤلفين آنها، شرح و توضيح واژگان ناآشنا و دشوار است و در ادامه، در مورد اهميت اين اثر مى‌گويند: اين اثر، مجموعه‌اى عظيم از شرح آيات قرآن كريم و احاديث نبوى، اخبار و لطايف ادبى، گزيده‌هاى شعرى و امثال و حكم همراه با شرح مواد و توضيح لغوى است. | در مقدمه، محققين، اول، از اهميت كتب امالى و نوادر نزد علماء، ازجمله آنچه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله|ياقوت حموى]] در«معجم الادباء» آورده، سخن مى‌گويند و به اين سخن [[ابن خلدون]] استشهاد مى‌نمايند: «اصول متن ادب و اركان آن، در چهار ديوان است؛ «ادب الكاتب» ابن قتيبة، «الكامل» [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «البيان و التبيين» [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] و«نوادر» ابو على قالى و بقيه از اينها تبعيت نموده و فروع اين آثار شمرده مى‌شوند.» و دوم، شرح حال و اثر مؤلف را به‌طور مختصر بيان مى‌كنند و در قسمت بعدى، به معرفى كتاب امالى مى‌پردازند و خاطرنشان مى‌كنند كه ابو على قالى در اين اثر، همان راه علماى سلف را ادامه داده و اين نوع از امالى، مجموعه‌اى نامنظم از روايات گوناگون دينى و ادبى است و بيشتر به جنبه‌هاى لغوى عنايت دارد و اساس كار مؤلفين آنها، شرح و توضيح واژگان ناآشنا و دشوار است و در ادامه، در مورد اهميت اين اثر مى‌گويند: اين اثر، مجموعه‌اى عظيم از شرح آيات قرآن كريم و احاديث نبوى، اخبار و لطايف ادبى، گزيده‌هاى شعرى و امثال و حكم همراه با شرح مواد و توضيح لغوى است. | ||
قسمت بعدى مقدمه محققين، به معرفى اثر ابو عبيد بكرى پرداخته است و در آخر، محققين، از ويژگى‌هاى اين طبع و روش خود صحبت مى‌كنند. | قسمت بعدى مقدمه محققين، به معرفى اثر ابو عبيد [[بکری، عبد الله بن عبد العزیز|بكرى]] پرداخته است و در آخر، محققين، از ويژگى‌هاى اين طبع و روش خود صحبت مى‌كنند. | ||
== كتاب الامالى == | == كتاب الامالى == | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
رواج و رونق امالى سبب شد كه محققان، ضمن بررسى آن، به برخى خطاها و كاستى‌هاى آن نيز پى ببرند، مثل نسبت دادن شعرى از يك شاعر به شاعر ديگر، نياوردن نام شاعر، تغيير غير دقيق شعر با جمله‌اى ادبى و گاه دريافت نادرست معناى آن و ناقص آوردن برخى عبارات. | رواج و رونق امالى سبب شد كه محققان، ضمن بررسى آن، به برخى خطاها و كاستى‌هاى آن نيز پى ببرند، مثل نسبت دادن شعرى از يك شاعر به شاعر ديگر، نياوردن نام شاعر، تغيير غير دقيق شعر با جمله‌اى ادبى و گاه دريافت نادرست معناى آن و ناقص آوردن برخى عبارات. | ||
اين نكته نيز تذكر داده شده است كه گاهى، براى فهم بهتر مقصود شاعر، بهتر بوده كه بيت‌هاى پيشين و پسين شعر نيز آورده مى‌شد؛ ازاين‌رو، ابو عبيد | اين نكته نيز تذكر داده شده است كه گاهى، براى فهم بهتر مقصود شاعر، بهتر بوده كه بيت‌هاى پيشين و پسين شعر نيز آورده مى‌شد؛ ازاين‌رو، ابو عبيد [[بکری، عبد الله بن عبد العزیز|بكرى]] ، ضمن تأكيد بر مقام ادبى ابو على قالى كتاب«التنبيه على اوهام ابى على فى اماليه» را در توضيح همين موارد نگاشته است. | ||
== وضعيّت كتاب == | == وضعيّت كتاب == | ||