۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'جذامی قیروانی، محمد بن ابوسعید' به 'ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'جذامی قیروانی، محمد بن ابوسعید' به 'ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ديوان ابن شرف القيرواني'''، اثر [[ | '''ديوان ابن شرف القيرواني'''، اثر [[ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید|ابن شرف، ابوعبدالله محمد بن ابىسعید جُذامى قیروانى]] (ح 390-460ق/1000-1067م)، شاعر، ادیب و ناقد مغربى. | ||
اسلوب، صورتبندی و معانی و افکار انباشته در اشعار [[ | اسلوب، صورتبندی و معانی و افکار انباشته در اشعار [[ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید|ابن شرف]]، حکایت از شخصیت شعری خاص و بینظیر وی دارد. | ||
==انگیزه محقق و جایگاه دیوان== | ==انگیزه محقق و جایگاه دیوان== | ||
محقق مینویسد: برای رساله دکتری با موضوع «حرکت ادبی و انتقادی در دربار معز بن بادیس»، مقداری از اشعار [[ | محقق مینویسد: برای رساله دکتری با موضوع «حرکت ادبی و انتقادی در دربار معز بن بادیس»، مقداری از اشعار [[ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید|ابن شرف قیروانی]] را که ندیم و شاعر [[ابن بادیس، عبدالحمید|ابن بادیس]] بود، مطالعه کردم، اسلوب، صورتبندی و معانی و افکار انباشته در آن، که حکایت از شخصیت شعری خاص و بینظیر وی داشت، مرا به تعجب واداشت. پس از کاوش دریافتم که اثری از دیوان وی یا حتی جزیی از آن، در نسخههای خطی و چاپی یافت نمیشود و جز ابیات پراکنده، چیزی از آن باقی نمانده است بر آن شدم تا اقدام به جمع آن نمایم و نیز دریافتم که مسائل سیاسی و فرهنگی مهمی در شعر [[ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید|ابن شرف]] در عصر طلایی مغرب عربی وجود دارد که نمیتوان از آن چشم پوشید. | ||
محقق با تحقیق از منابع و مصادر مطمئن و دقت در ضبط اشعار، به تبویب، توضیح و شرح برخی موارد پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص2-4</ref>. | محقق با تحقیق از منابع و مصادر مطمئن و دقت در ضبط اشعار، به تبویب، توضیح و شرح برخی موارد پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص2-4</ref>. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
حزن و درد و شکایت از زمان و مظالم و فتنههای آن سبب شده تا اشعار وی جانسوز گشته، قلبهای مجروح را به درد میآورد و مسافرتهای وی از شمال آفریقا تا اندلس، نهتنها گشایشی در روحیه او ایجاد نکرد، بلکه بر خستگی وی افزود و در شعر وی نمودار گشت. | حزن و درد و شکایت از زمان و مظالم و فتنههای آن سبب شده تا اشعار وی جانسوز گشته، قلبهای مجروح را به درد میآورد و مسافرتهای وی از شمال آفریقا تا اندلس، نهتنها گشایشی در روحیه او ایجاد نکرد، بلکه بر خستگی وی افزود و در شعر وی نمودار گشت. | ||
[[ | [[ابن شرف قیروانی، محمد بن ابوسعید|ابن شرف]] توجه خاصی به شعر لغز (با ایهام و سربسته و دوپهلو) داشت که نوعی تمرین فکری است و این از علاقه ابن شرف به فنون مختلف بدیع که در مقاماتش نمایان است، ناشی میشود؛ کمااینکه تفکر اغتراب که ناشی از احساس غربت وی در خارج از قیروان و بروز حوادث غمانگیز آن است، در شعر وی آشکار و از نشانههای ادبیات وی شده است. | ||
حسن صیاغ، سلیسی معانی و الفاظ، قوت ترکیب، سهل و ظریف بودن افکار، روش نیکو و متقن، برای او منزلتی خاص بین شاعران قرن پنجم هجری اندلس ایجاد کرده بود<ref>ر.ک: همان، ص32-30</ref>. | حسن صیاغ، سلیسی معانی و الفاظ، قوت ترکیب، سهل و ظریف بودن افکار، روش نیکو و متقن، برای او منزلتی خاص بین شاعران قرن پنجم هجری اندلس ایجاد کرده بود<ref>ر.ک: همان، ص32-30</ref>. | ||