ابن قصار، علی بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
*ابوبکر ابهری (289-375ق) | *ابوبکر ابهری (289-375ق) | ||
*ابوالحسن علی بن فضل ستوری (متوفای 343ق) | *ابوالحسن علی بن فضل ستوری (متوفای 343ق)<ref> ر.ک: سعودی، عبدالحمید بن سعد بن ناصر، ص21-23</ref> | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
*قاضی ابومحمد عبدالوهاب بن علی بن نصر تغلبی(362-422ق) | *قاضی ابومحمد عبدالوهاب بن علی بن نصر تغلبی(362-422ق) | ||
*امام حافظ ابوذر، عبدالله بن احمد بن محمد بن عبدالله بن غفیر هروی مالکی (355-435) معروف به ابن سماک | *امام حافظ ابوذر، عبدالله بن احمد بن محمد بن عبدالله بن غفیر هروی مالکی (355-435) معروف به ابن سماک | ||
*ابوالفضل محمد بن عبیدالله بن عمروس بغدادی مالکی (متولد372ق) | |||
* ابوالحسین محمد بن علی بن محمد هاشمی عباسی بغدادی معروف به ابن غریق (370-465ق) | |||
* ابوعلی اسماعیل بن حسن بن علی بن عتاس.<ref> ر.ک: همان، ص26-24</ref> | |||
==جایگاه علمی== | |||
گسترش مکتب مالکی در عراق از طریق خاندان آل حماد بن زید اتفاق افتاد، خاندانی که در ثروت مشهور بودند و بین آنها و خلافای بنی عباس روابط خوبی بود که از عصر مأمون عباسی شروع شد و عده‌ای از ایشان به مناصب قضاوت و افتاء رسیدند. که از مشهورترین علمای آنان امام علامه حافظ قاضی اسماعیل بن اسحاق بود که از اولین افرادی بود که قول مالک را نشر داد و بعد از ایشان جماعتی در انتشار این مذهب در عراق کوشیدند که مشهورترین آنها ابوبکر ابهری بود و شاگردان ایشان ابن قصار و ابن جلال و باقلانی را می‌توان نام برد.<ref> ر.ک: همان، ص27 </ref> | |||
قاضی ابوالحسن علی بن عمر بن احمد بن قصار بغدادی، از اعلام علمای محقق و صاحب‌نظران مدقق است که در مذهب مالکی جایگاه عظیمی دارد؛ چراکه فقها او را بلندآوازه کرده و شهرت او را در محافل درس و تعلیم در مشرق و مغرب عالم اسلامی به گوش همگان رسانده‌اند. | قاضی ابوالحسن علی بن عمر بن احمد بن قصار بغدادی، از اعلام علمای محقق و صاحب‌نظران مدقق است که در مذهب مالکی جایگاه عظیمی دارد؛ چراکه فقها او را بلندآوازه کرده و شهرت او را در محافل درس و تعلیم در مشرق و مغرب عالم اسلامی به گوش همگان رسانده‌اند. | ||
کتاب «عيون الأدلة في مسائل الخلاف بين علماء الأمصار» او همواره تمجید شده و در مذهب مالکی جایگاه ویژه‌ای دارد و ابواسحاق شیرازی در کتاب «طبقات الفقهاء» آن را چنین توصیف می‌کند: «ابن قصار در مسائل خلاف کتاب ارزشمندی دارد، که برای مالکیه در علم خلاف کتابی بهتر از آن نمی‌شناسم»<ref>ر.ک: سلیمانی، محمد بن الحسین، ص15-16</ref>. | کتاب «عيون الأدلة في مسائل الخلاف بين علماء الأمصار» او همواره تمجید شده و در مذهب مالکی جایگاه ویژه‌ای دارد و ابواسحاق شیرازی در کتاب «طبقات الفقهاء» آن را چنین توصیف می‌کند: «ابن قصار در مسائل خلاف کتاب ارزشمندی دارد، که برای مالکیه در علم خلاف کتابی بهتر از آن نمی‌شناسم»<ref>ر.ک: سلیمانی، محمد بن الحسین، ص15-16</ref>. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۸: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
سلیمانی، محمد بن حسین، مقدمه کتاب «المقدمة في الأصول»، علی بن عمر بن قصار مالکی، تحقیق محمد بن حسین سلیمانی، بیروت، دارالغرب الإسلامي، الطبعة الأولی، 1996م. | #سعودی، عبدالحمید بن سعد بن ناصر، مقدمه کتاب «عیون الأدلة في مسائل الخلاف بین افقهاء الأمصار لابن القصار کتاب الطهاره»، جلد اول، ریاض، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، 1426ق. | ||
#سلیمانی، محمد بن حسین، مقدمه کتاب «المقدمة في الأصول»، علی بن عمر بن قصار مالکی، تحقیق محمد بن حسین سلیمانی، بیروت، دارالغرب الإسلامي، الطبعة الأولی، 1996م. | |||
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۵
| ابن قصار، ع‍ل‍ی‌ب‍ن عمر | |
|---|---|
 | |
علی بن عمر بن قصار (متوفی 397ق) فقیه و محقق بزرگ مالکی‌مذهب، قاضی بغداد و صاحب کتاب «عيون الأدلة في مسائل الخلاف بين علماء الأمصار» است.
ولادت
تاریخ ولادت و محل ولادت ایشان مشخص نیست. اما گفته شده مدت زیادی در بغداد زیست.
اساتید
- ابوبکر ابهری (289-375ق)
- ابوالحسن علی بن فضل ستوری (متوفای 343ق)[۱]
شاگردان
- قاضی ابومحمد عبدالوهاب بن علی بن نصر تغلبی(362-422ق)
- امام حافظ ابوذر، عبدالله بن احمد بن محمد بن عبدالله بن غفیر هروی مالکی (355-435) معروف به ابن سماک
- ابوالفضل محمد بن عبیدالله بن عمروس بغدادی مالکی (متولد372ق)
- ابوالحسین محمد بن علی بن محمد هاشمی عباسی بغدادی معروف به ابن غریق (370-465ق)
- ابوعلی اسماعیل بن حسن بن علی بن عتاس.[۲]
جایگاه علمی
گسترش مکتب مالکی در عراق از طریق خاندان آل حماد بن زید اتفاق افتاد، خاندانی که در ثروت مشهور بودند و بین آنها و خلافای بنی عباس روابط خوبی بود که از عصر مأمون عباسی شروع شد و عده‌ای از ایشان به مناصب قضاوت و افتاء رسیدند. که از مشهورترین علمای آنان امام علامه حافظ قاضی اسماعیل بن اسحاق بود که از اولین افرادی بود که قول مالک را نشر داد و بعد از ایشان جماعتی در انتشار این مذهب در عراق کوشیدند که مشهورترین آنها ابوبکر ابهری بود و شاگردان ایشان ابن قصار و ابن جلال و باقلانی را می‌توان نام برد.[۳]
قاضی ابوالحسن علی بن عمر بن احمد بن قصار بغدادی، از اعلام علمای محقق و صاحب‌نظران مدقق است که در مذهب مالکی جایگاه عظیمی دارد؛ چراکه فقها او را بلندآوازه کرده و شهرت او را در محافل درس و تعلیم در مشرق و مغرب عالم اسلامی به گوش همگان رسانده‌اند. کتاب «عيون الأدلة في مسائل الخلاف بين علماء الأمصار» او همواره تمجید شده و در مذهب مالکی جایگاه ویژه‌ای دارد و ابواسحاق شیرازی در کتاب «طبقات الفقهاء» آن را چنین توصیف می‌کند: «ابن قصار در مسائل خلاف کتاب ارزشمندی دارد، که برای مالکیه در علم خلاف کتابی بهتر از آن نمی‌شناسم»[۴].
وفات
سرانجام روز شنبه هفتم ذیقعده سال 397ق در بغداد درگذشت.
پانویس
منابع مقاله
- سعودی، عبدالحمید بن سعد بن ناصر، مقدمه کتاب «عیون الأدلة في مسائل الخلاف بین افقهاء الأمصار لابن القصار کتاب الطهاره»، جلد اول، ریاض، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، 1426ق.
- سلیمانی، محمد بن حسین، مقدمه کتاب «المقدمة في الأصول»، علی بن عمر بن قصار مالکی، تحقیق محمد بن حسین سلیمانی، بیروت، دارالغرب الإسلامي، الطبعة الأولی، 1996م.