ابن عريف، حسین بن ولید: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ ابن عریف قرطبی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ابن عريف، حسین بن ولید منتقل کرد) برچسب: برگردانده‌شده |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (تغییرمسیر به ابن عريف، ابوالقاسم حسین بن ولید بن نصر حذف شد) برچسب‌ها: تغییرمسیر حذف شد واگردانی دستی برگردانده‌شده |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | |||
| عنوان = ابن عريف، ابوالقاسم حسین بن ولید بن نصر | |||
| تصویر = NUR00000.jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام کامل = حسین بن ولید بن نصر؛ | |||
| نام‌های دیگر = ابن عريف، ابوالقاسم حسین بن ولید بن نصر؛ | |||
| لقب = | |||
| تخلص = ابن عر يف؛ | |||
| نسب = | |||
| نام پدر = ولید بن نصر؛ | |||
| ولادت = | |||
| محل تولد = | |||
| کشور تولد = اندلس؛ | |||
| محل زندگی = قرطبه، مصر؛ | |||
| رحلت = د رجب 390؛ | |||
| شهادت = | |||
| مدفن = طلیطله؛ | |||
| طول عمر = | |||
| نام همسر = | |||
| فرزندان = | |||
| خویشاوندان = | |||
| دین = اسلام؛ | |||
| مذهب = اهل‌سنت؛ | |||
| پیشه = ادیب، نحوی، شاعر؛ | |||
| منصب = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
| اساتید = ابن قُوطیه، ابوطاهر دُهلى، ابن رشیق؛ | |||
| مشایخ = | |||
| معاصرین = منصور بن ابى عامر، صاعد بغدادی؛ | |||
| شاگردان = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| درجه علمی = ادیب، نحوی، شاعر؛ | |||
| دانشگاه = | |||
| حوزه = | |||
| علایق پژوهشی = | |||
| سبک نوشتاری = | |||
| آثار = 1. شرحى است بر الجمل، 2. مطالع الانوار و منابع الاسرار؛ | |||
| وبگاه = | |||
| امضا = | |||
| کد مؤلف =AUTHORCODE00000AUTHORCODE | |||
}} | |||
''' اِبْن‌ِ عَریف، ابوالقاسم حسین بن ولید بن نصر''' (د رجب 390/ ژوئن 1000)، ادیب، نحوی و شاعر اواخر عصر امویان در اندلس. | |||
از جزئیات زندگى وی چندان اطلاعى در دست نیست. | |||
== تحصیلات == | |||
تنها مى‌دانیم که در قرطبه نزد ابن قُوطیه و دیگران دانش آموخت، سپس به شرق سفر کرد و چند سال در مصر اقامت گزید و از محضر استادانى چون ابوطاهر دُهلى و ابن رشیق بهره برد. | |||
آنگاه به اندلس بازگشت و منصور بن ابى عامر او را در زمره نزدیکان خود درآورد و به آموزگاری فرزندانش گماشت. | |||
منابع به برخى از مجالس منصور که ابن عریف در آن شرکت داشته و به خصوص به مناظره‌ها و رقابت‌های ناموفق او با صاعد بغدادی در حضور منصور اشاره کرده‌اند. | |||
==آثار== | |||
ابن عریف را ادیبى بزرگ و شاعری «کثیر المدیح» خوانده‌اند. | |||
تنها کتابى که از او برجای مانده: | |||
1-شرحى است بر الجمل نوشته زَجّاجى که نسخه‌هایى از آن در دارالکتب موجود است. | |||
کتاب دیگر او: | |||
2- مطالع الانوار و منابع الاسرار، اکنون در دست نیست، | |||
اما مقری پاره‌هایى از قصاید او را که در مدح رسول اکرم(ص) سروده، از آن نقل کرده است. | |||
سه اثر دیگر نیز به وی منسوب است: | |||
3-یکى در نحو که وی در آن به نقد آراء ابن نحاس در الکافى پرداخته است، 4- دیگری در معانى حروف و اقسام آن و 3- سومى در اِعراب. | |||
ابیات پراکنده‌ای نیز از وی در دست است. | |||
==وفات== | |||
ابن عریف در هنگامه نبرد جربیره در طلیطله درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد. | |||
<ref>سپهری، کبری، ج4، ص287</ref>. | |||
== پانویس== | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
سپهری، کبری، دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | |||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | |||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۰
| ابن عريف، ابوالقاسم حسین بن ولید بن نصر | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | حسین بن ولید بن نصر؛ |
| نام‌های دیگر | ابن عريف، ابوالقاسم حسین بن ولید بن نصر؛ |
| تخلص | ابن عر يف؛ |
| نام پدر | ولید بن نصر؛ |
| محل تولد | اندلس؛ |
| محل زندگی | قرطبه، مصر؛ |
| رحلت | د رجب 390؛ |
| مدفن | طلیطله؛ |
| خویشاوندان | |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | اهل‌سنت؛ |
| پیشه | ادیب، نحوی، شاعر؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | ادیب، نحوی، شاعر؛ |
| اساتید | ابن قُوطیه، ابوطاهر دُهلى، ابن رشیق؛ |
| معاصرین | منصور بن ابى عامر، صاعد بغدادی؛ |
| برخی آثار | 1. شرحى است بر الجمل، 2. مطالع الانوار و منابع الاسرار؛ |
اِبْن‌ِ عَریف، ابوالقاسم حسین بن ولید بن نصر (د رجب 390/ ژوئن 1000)، ادیب، نحوی و شاعر اواخر عصر امویان در اندلس.
از جزئیات زندگى وی چندان اطلاعى در دست نیست.
تحصیلات
تنها مى‌دانیم که در قرطبه نزد ابن قُوطیه و دیگران دانش آموخت، سپس به شرق سفر کرد و چند سال در مصر اقامت گزید و از محضر استادانى چون ابوطاهر دُهلى و ابن رشیق بهره برد.
آنگاه به اندلس بازگشت و منصور بن ابى عامر او را در زمره نزدیکان خود درآورد و به آموزگاری فرزندانش گماشت.
منابع به برخى از مجالس منصور که ابن عریف در آن شرکت داشته و به خصوص به مناظره‌ها و رقابت‌های ناموفق او با صاعد بغدادی در حضور منصور اشاره کرده‌اند.
آثار
ابن عریف را ادیبى بزرگ و شاعری «کثیر المدیح» خوانده‌اند.
تنها کتابى که از او برجای مانده:
1-شرحى است بر الجمل نوشته زَجّاجى که نسخه‌هایى از آن در دارالکتب موجود است.
کتاب دیگر او:
2- مطالع الانوار و منابع الاسرار، اکنون در دست نیست،
اما مقری پاره‌هایى از قصاید او را که در مدح رسول اکرم(ص) سروده، از آن نقل کرده است.
سه اثر دیگر نیز به وی منسوب است:
3-یکى در نحو که وی در آن به نقد آراء ابن نحاس در الکافى پرداخته است، 4- دیگری در معانى حروف و اقسام آن و 3- سومى در اِعراب.
ابیات پراکنده‌ای نیز از وی در دست است.
وفات
ابن عریف در هنگامه نبرد جربیره در طلیطله درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد. [۱].
پانویس
- ↑ سپهری، کبری، ج4، ص287
منابع مقاله
سپهری، کبری، دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.