۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'المغني (ابهام زدایی)' به 'المغني (ابهامزدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شریفالرضی، محمد بن حسین' به 'شریف رضی، محمد بن حسین') |
||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
آخرين جزء كتاب مغنى؛ يعنى جزء بيستم، اختصاص به مسئلهى امامت داده شده و در آن اين مسئله به طور تفصيل مورد بحث و نقد قرار گرفته است. همين فراوانى مطالب و وسعت دامنه بحث در كتاب مغنى، موجب گرديد متكلمان اهل سنت در مسئلهى امامت ديگر خود را زحمت ندهند و به اجمال برگزار كنند و تفصيل را به كتاب [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضى عبدالجبار]] ارجاع دهند و به احتمال قوى آنجا كه جوينى مىگويد: قاضى و پيشوايان ديگر ما كتابهایى مبسوط در امامت تأليف كردهاند كه مستبصر را اقناع مىكند، نظر به قسمت امامت كتاب مغنى داشته است. قاضى، در اين كتاب مباحث مختلف را مطرح ساخته و در هر يك احتجاجات اماميه را كه از آنها تعبير به شبهات مىكند نقل كرده و آنها را پاسخ داده است. | آخرين جزء كتاب مغنى؛ يعنى جزء بيستم، اختصاص به مسئلهى امامت داده شده و در آن اين مسئله به طور تفصيل مورد بحث و نقد قرار گرفته است. همين فراوانى مطالب و وسعت دامنه بحث در كتاب مغنى، موجب گرديد متكلمان اهل سنت در مسئلهى امامت ديگر خود را زحمت ندهند و به اجمال برگزار كنند و تفصيل را به كتاب [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضى عبدالجبار]] ارجاع دهند و به احتمال قوى آنجا كه جوينى مىگويد: قاضى و پيشوايان ديگر ما كتابهایى مبسوط در امامت تأليف كردهاند كه مستبصر را اقناع مىكند، نظر به قسمت امامت كتاب مغنى داشته است. قاضى، در اين كتاب مباحث مختلف را مطرح ساخته و در هر يك احتجاجات اماميه را كه از آنها تعبير به شبهات مىكند نقل كرده و آنها را پاسخ داده است. | ||
شكى نيست كه فصل امامت از كتاب مغنى بر شیعیان بسيار گران آمده و آنان در صدد دفاع از خود برآمدند. دانشمندى به نام محمد بن احمد بن على بن الولید كه از متكلمان زيديه بوده رسالهاى در رد كتاب مغنى نوشته و آن را «الجواب الحاسم المغنى لشبه المغنى» ناميده و بيشتر توجه اين دانشمند، مواردى بوده است كه [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضى عبدالجبار]] در آن با زيديه مخالفت ورزيده است. ولى مهمترين جوابى كه به قسمت امامت كتاب مغنى داده شده، جواب [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى است. [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] از بزرگان شيعه و از بنيانگذاران كلام و اصول فقه شيعه است او و برادرش [[ | شكى نيست كه فصل امامت از كتاب مغنى بر شیعیان بسيار گران آمده و آنان در صدد دفاع از خود برآمدند. دانشمندى به نام محمد بن احمد بن على بن الولید كه از متكلمان زيديه بوده رسالهاى در رد كتاب مغنى نوشته و آن را «الجواب الحاسم المغنى لشبه المغنى» ناميده و بيشتر توجه اين دانشمند، مواردى بوده است كه [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضى عبدالجبار]] در آن با زيديه مخالفت ورزيده است. ولى مهمترين جوابى كه به قسمت امامت كتاب مغنى داده شده، جواب [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى است. [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] از بزرگان شيعه و از بنيانگذاران كلام و اصول فقه شيعه است او و برادرش [[شریف رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] همچون دو ستارهاى در تاريخ تشيع درخشندگى دارند و بى جهت نبوده كه ابوالعلاء معرى در مرثيه پدرشان گفت: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||